Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n'emsin?
1936, Sivas doğumlu olan Yavuz Bülent Hoca, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde okurken onunla aynı sınıfta ders alan, aynı sırada oturduğu hanımefendiye âşık olur. Bu öylesine büyük bir aşktır ki sevdiğine onu sevdiğini söyleyemez. Çünkü onu çok iyi, çok zengin, çok üst düzey insanlara layık olduğunu düşünür ve eğer bu kızla Yavuz Bülent
İndi o zamankı təəssüratımı xatırlayırkən belə qərara gəlirəm ki, özümü unutduğum o yeganə dəqiqə həqiqi kədərim imiş. Dəfnindən əvvəl və sonra mən hey ağlayıb kədərlənsəm də, bu kədəri xatırlamaqdan utanıram, çünki hər hansı bir xudbin hiss - gah özümün hamıdan çox kədərləndiyimi göstərmək arzusu, gah özgələrinə göstərdiyim təsirin qeydinə qalmaq, gah da dəfndə iştirak edənlərin üzünü müşahidə etməyə vadar edən o maraq həmişə bu kədərə qarışırdı. Yalnız kədər hiss etmədiyim üçün mən özümə nifrət edir və bütün başqa duyğularımı gizlətməyə çalışırdım; buna görə də mənim kədərim qeyri-səmimi və qeyri-təbii bir kədər idi. Bundan əlavə, bədbəxt olduğumu bildiyim üçün mən zövq duyaraq özümün bədbəxt olduğumu dərk etməyə çalışırdım və bu xudbin hiss varlığımdakı həqiqi kədəri hər şeydən çox boğurdu.
“Gözlerimi görmene müsaade etmeyeceğim. Ben duygularımı kırk yıldır saklıyorum Radomisli.”
Cemalim gün gibi insan içindeyken duygularımı mahzenlere bırakıverdim
Beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek değildir. Benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu yeterlidir.
Bu kış tecrübe ettiğim ruh haline ulaştın, benden hiçbir şeyi esirgemeyeceksin. Böyle olmanı o denli istedim ki, benim kadar heyecan içinde olmanı o denli arzuladım ki.
Ama dişimi sıkacağım, beni sana iten güçlü duygularımı dizginleyeceğim. Geç kalana itibar edilmez, hepsi bu.
Sayfa 88Kitabı okudu
“Hayatım kitapların arasında, ortasında geçti. Birkaçını yazdım, birçoğunu yaptım, daha çoğunu okudum, okumak için edindim, edinmek için elledim, sayfalarını karıştırdım, evimin duvarlarını kaplamalarından zamanla bir tür güvence duygusu yonttum. Neredeyse bütün düşüncelerimin, duygularımı harekete geçiren kıvılcımların kaynağında, kökünde, kuyusunda yer aldı kitaplar.”
Sayfa 34 - Sel Yayıncılık
Okurken boğazımın düğümlenmesi
Sonra annemi öpmek, onu sevdiğimi söylemek, duygularımı açık etmekten utanmaksızın dizinin dibinde ağlamak...
Sayfa 139
O bir melek!- Laf işte! Herkese kendisininki için böyle demez mi? Onun ne kadar mükemmel olduğunu, niçin mükemmel olduğunu sana anlatabilecek durumda değilim; kısacası o bütün duygularımı esir almış durumda.
Sayfa 16Kitabı okudu
İnsanların ahmaklıklarını, kötülüklerini gereğince çabuk unutamıyorum, ya da ban yönelik kabalıklarını. Kimse duygularımı kolay kolay kışkırtamaz.
Sayfa 60Kitabı okudu
Hayatım boyunca kendimle ilgili uzun açıklamalara girmekten kaçındım. Yani duygularımı bütün açıklığıyla uzun uzun anlatmadım kimseye. Bunu yapmak doğru muydu bilemiyorum ama bu böyle sürdü. İstedim ki bana bu kadar yakın olan insanlar birkaç kelimeyle, birkaç cümleyle, bir bakışla, bir nefes alışımla anlasınlar neler olup bittiğiniz. Çünkü ben böyle anlayabiliyorum. Eğer sahiden birinin yakınında duruyorsam, bu kadarla da olsa farkına varabiliyorum olup bitenlerin. Yakınlarında olmanın hakkını veriyorum ve bunu onlardan da bekliyorum.
Sayfa 59Kitabı okudu
ama sana gelince farkında olmadan örtülü niteliklerimi ve gizli duygularımı göstermeye çalışıyorum ve size bildirmek istiyorum. Bu doğal, bilinçsizce bir durumdur, böylece rahatladım, sizin yanınızda yaptığım övgüler, benim bencilliğimden değil; sizi seviyor olmamdan kaynaklanıyor.
Sayfa 101 - Fecr YayınlarıKitabı okudu
