Ebru Çiçek
@ebrucicekk
Ruhlarımız buluşur elbet Tanrı dağında.
lisans
Ötüken
18 Şubat 1999
409 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Sayfa 28
"Ömrüm seni sevmekle nihayet bulacaktır".
Sayfa 20
Okur Takip Önerileri
Sende duruyor dünyanın bütün zamanları
Sayfa 13
Bu sevgi bir savaştı. Savaş olduğu için de kıyasıya bir uğraşma, karşı taraf ne kadar kuvvetli olursa olsun sonuna kadar bir didişme gerekti. Sevdiğini söylemek teslim olmak demekti. Hiç insan son kozlarını oynamadan yenilmeği kabul eder, teslim olur mu?
Sayfa 166Kitabı okudu
Yüreğinizde yer edemediğim için sizi suçlamam: yazgım böyleymiş!
Sayfa 40
156 syf.
·
Puan vermedi
Kirli eller daha temiz.
Temiz elli
Kirli gönüllerden.
Ne dersiniz?
Sayfa 74Kitabı okudu
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi.
Dinledikçe susması, düşündükçe susması..
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi,
Heykelini yontuyor yalnızlığın ustası.
Sayfa 66Kitabı okudu
Gelmeyecek bir gideni,
Olmayacak bir nedeni
Bekledeniz mi..
Sayfa 59Kitabı okudu
Ağlasam geçer,
Biliyorum..
Ağlanmıyor
Sayfa 58Kitabı okudu
Nasıl oluyor da böyle bir göğün altında türlü türlü suratsız, kaprisli insan yaşayabiliyor?
Sayfa 3
Türk'ün olmadığı yerde tarihten söz etmek, tarih yazmak da mümkün değildir.
Oysa bizim bütün güzelliğimiz, yaşantılarımızla düşündüklerimiz arasındaki acıklı çelişkinin yansımalarından ibaretti.
Sayfa 327
Önce şarkısı ile geliyorsun baharın
Sonra dönmeyecek asırlar gibi
Koynuna giriyorsun karanlıkların
Sayfa 28
