Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Dün - Agota Kristof
Daha önce agota Kristof'tan okumaz yazmaz adlı kitabı okumuştum, okumaz yazmaz da harika bir kitap bunu belirtmeliyim. O kırk sayfalık ince kitap dan yazarla ilgili bir çok şey öğrendim. Yazarımız Macaristan'dan siyasi nedenlerle İsviçre'ye göç etmiş, çok okuyan biri fakat yeni bir ülke yeni bir dil derken herşey sıfırlanıyor , fabrika da yıllarca çalışıyor, yeniden bir dil öğreniyor ve o yeni ülkenin diliyle kitaplar yazıyor. yazar kendi yaşamından izler taşıyan kitaplar yazmış . Bu kitapta (dün) aynı şekilde kendi yaşamından izler taşıyan bir kitap , kitap daki kahramanımız tobias iyi bir aileden iyi bir yaşamdan gelmeyen biridir. Hayat koşulları nedeniyle önemsiz bir hiç olmaktan huzursuzdur . Babasını annesi bıçaklar ülkesinden kaçar .Adını değişir , yazar olmak ister. Kaçtığı ülke de makinenin çarkı gibi bir fabrika da çalışır, monoton sıkıcı bir hayat yaşar bunalıma girer aklı aşkı line da kalır. Günahkâr bir aşıktır. Hep umut eder sonunda line gelir fakat herşey istediği gibi olmayacaktır. Bıraktığı geçmişi ve asaleti peşine bırakmaz .Kaderi değişmez.Yeni bir ülkede yeni hayata uyum Sağlayamayan ,dil sorunu yaşayan insanların hayatlarını konusudur yazarın, aslında kendisi de bunlardan biridir. Yazarın akıcı bir üslubu var , sarsıcı bir kitap fazla dramatize bir konusu var evet buna rağmen okumak zevk veriyor. Kesinlikle tavsiye ederim.
İnce memed 1 ile olumsuz hava kapalabilir ama unutmamak gerekiyor ki insanlar değiştiği gibi toplum da iyi kötü değişebilir. Toplumu daha çok yerden yere vurmak yerine onun sorunlarına karşı sanatçının nasıl bir doktor hastanın iyiliği için ameliyat için kesiyor, biçiyor ise sanatçı da toplumun aksayan yeri için çözüm vermesi gerekiyor. Kavga etmek, yıkmak kolaydır ama asıl önemli olan dinlemek, çözüm bulmak ve toplumun en zalime karşı en büyük intikam onu affetmek ve canını almaktansa ona yaşarken en büyük ceza vermek olmalıydır. Bu yönlerinden olması gerekirken ateşi benzin atmak yerine söndürmek olması gerektiğini mesaj vermesi daha anlamlı olurdu...
.
1807 yılları zamanları, Hollanda’da Gloria malikanesinde çalışan Emily, ailesinden tek yakını yatalak kardeşine de bakmaktadır. Hem konakta mürebbiye olarak çalışıp hem de kardeşiyle ilgilendiği bu dönem, konak satılır. Yeni ev sahipleri bay Arthur ve bayan Hannah, mürebbiyeye ihtiyacı olmadıklarını ve konaktan ayrılmasını isterler. Ev sahibi Arthur’a kardeşinin durumunu anlatınca bay Arthur, başka bir iş için Emilly’e yardımcı olur. Bu sırada kardeşini de kaybedip yalnız kalan Emily’nin üzerinden ilgisi çekmez Arthur. Zaten eşi ile bir mecburiyet sonucu evlenmiş ve hiç sevememiştir. Zamanla Emily’e karşı duyguları büyür ve sonunda yasak aşk başlar.
Kitap bir dönem romanı olarak başlayıp, bir yasak aşk teması üzerinde ilerliyor. Karakterlerin yaşadığı aşkı okuyucuya şahane geçiren yazar, o dönemin ruhunu da çok başarılı yansıtmış satırlara. Okuyucuyu sıkmayan, akıcı bir anlatımı var yazarın. Karakterlerin davranışlarını çok tasvip etmesem de yazarın anlatımını, tasvirlerini çok başarılı buldum. Heyecanlı, akıcı ve romantik olan eserde, ihanet, hırs ve entrika da eksik olmuyor. Aşk kitapları sevenler için güzel bir tercih olabilir.
#YediverenKışı
^
^
#alıntı
İlk sarı laleler karşıladı onu. Cılız değillerdi, yapraklarının yeşili el değmemiş, ormanların özünden kopup gelmiş gibiydi. Sarısı öyle canlıydı ki, güneş ışınları, kendinden özel bir renk vermişti sanki sevgiyle.
^
^
#yağmurkutsal #kumranyayınları #aşk #romantik #bloghemsire #edebiyat
Yazarın tek romanı “Zamanımızın Bir Kahramanı”. Kitap, yazar henüz 26 yaşındayken yayınlanmış olmasına rağmen pek çok şiir ve öykü sonrasında olgunluk döneminin ürünü olarak tanıtılıyor. Eserde pek çok yerde umutsuzluk, hayata karşı derin bi kırılmışlık ve vazgeçmişliği görmek mümkün. Bu kırılmışlık ve vazgeçmişlik de beraberinde hayatı çok umursamayan, çapkın ve düşüncesiz bir karakteri ortaya çıkarıyor. Nihilizm izlerine pek çok yerde ve sıklıkla rastlanıyor. Kitap bir kişinin öyküsüyle başlıyor, ana karakter Peçorinin hikâyesi ise bulunan bi günlük aracılığıyla aktarılıyor okuyucuya. Ben bu geçişleri fazla belirgin buldum bu biraz kopukluk yaratıyor. Bunun gibi bazı eksiklikleri hissetsemde genel anlamda sevdiğim bir kitap oldu.
Hayatta tesadüf diye bir şey yok aslında, yarattığı karakter Peçorin düelloda kazanan taraf olsa da bir yıl sonra gerçekleşen düelloda Lermontov kaybediyor, hemde henüz 27 yaşındayken… Bir yıl önce yazdığı eserde karakterlerin dilinden hayata karşı sezdirdiği ve bugün arkasında bıraktığı umutsuzluğuyla birlikte…
Marquis De Sade, kimine göre deli, kimine göre dahi; kimine göre sapık, kimine göre gerçekçi, ama bence en çok bir filozof. Tıpkı diğer filozoflar gibi bir öncü. Bir fark yaratmanın bedelini de ödemiş elbette. Kapatılarak. Her türlü haneye konuk olmuş. Konuklukları bir ölümle sonuçlanmama sebebi elbette zengin nüfuslu aristokrat bir aileye mensup
KADINA ŞİDDETE HAYIR!
KADINA ŞİDDETE HAYIR!
Merhabalar sevgili kitap severler.
Bugünkü yazıma belki de bu coğrafyadaki bir çok kişinin içinden geçen bir cümleyle başladım. Zira bugünkü kitabımız tam da bu konu ile ilgili.
#osmanakdere #çırpınankadın
Urfa’dan İstanbul’a uzanan Gülnaz’ın yolculuğunu okuyoruz.
Gülnaz Urfa’da ağa gelinidir. Kocası olacak adam on bir
Gog
Büyük bir servet edinen ve dünyayı gezmekte olan bir Amerikalı milyarderin hikayesini anlatır. Serveti hem her istediğini elde etmesini, en akla gelmeyecek, tuhaf ve enteresan düşüncelerini hayata geçirmesini hem de Freud, Einstein, Gandhi, Hitler gibi pek çok ünlü isimle tanışmasını sağlıyor.
Gog kalıpların çok dışında biri. Yapmak istedikleri ve düşünceleri de öyle. Büyük bir servete sahip olmasına rağmen bu durumdan pek de memnun değil. Hatta yoksulluğu bile özlediğini " Yirmi altı yaşına kadar geçirdiğim sefil ve ümitsiz hayatın hasretini duyuyorum. " sözlerinden anlıyoruz. Kendini , özgürlüğüne sahip olamayan bir kurban, sefaleti de tek sığınak olarak görüyor. Yaşadığı bu hayat , sağlığını ve servetinin dörtte üçünü kaybetmesine neden oluyor.
Kitabın yazarı Papini , Gog ile bir akıl hastanesinde tanışıyor ve notlarını kitap haline getiriyor. Kendisinden "Tam bir cahil olduğu halde, çürümüş bir kültürün uyuşturucu maddelerinin incelikleriyle beslenmek istedi. "diye bahsediyor.
Benim en çok ilgimi çeken kısmı ünlü sanatçılar ve yazarlarla olan sohbetleri ve Tolstoy ve Kafka'nın yayınlanmamış bir hikayesinin taslaklarından bahsetmesi oldu.
Herkes ağız birliği yapmış gibi kitabı kötülüyor, neden, bu kitabın sezonu çekilmedi diye mi? Dizi ikinci sezonla kaldı diye mi? İlginç. Fakat bu kitap seriyi kapatan üçüncü kitap, elbette derin, karmaşık olacaktır. Yazar bile yazmayacaktım ama yazayım dedim ortaya bu çıktı gibi bir şeyler belirtmiş. Aslında bonus roman, Takeshi'ye ne olduğunu merak eden okur bence.
Siyasetçileri samimi bulan bir insan değilim, sevmiyorum da. Lakin hayatımda, gerek insanlığı, gerek anneliği, gerek mesleği ve siyasetçi kimliği ile sevdiğim ve desteklediğim tek insandır Emine Ülker Tarhan. Bilgisini, birikimini, ileri görüşlülüğünü, nezaketini, sadeliğini ve vicdanını hissettiğiniz, okuduğunuz bir kitap. Yoksulluğun ırkı olmadığını, onurlu ve özgün bir yaşam ve yarınlar için verilen mücadelenin ufkunuzu genişleteceği bir kitap. Fanatizmin, partizanlığın, sorgulamamanın ve mücadeleden kaçınmanın, kolaya ve samimiyetsizliğe sığınmanın, bu ülkeye kaybettirdiği bir günebakandır Emine Ülker Tarhan. Lakin mücadelesi, yaşam arzusu, bilgi birikimi ve insanlığıyla ufkumu genişletmiş, yüreğimi ısıtmış bir annedir, insandır. Bu toplumun artık doğru insanlara yüzünü dönmeye ihtiyacı var.
2023 Yunus Nadi Roman Ödülü'ne layık görülmüş.
Olaylar 1919 ila 1963 yıllarını kapsasa da asıl yoğunluk 1941-1947 arasında gerçekleşiyor.
Yazarın Körburun romnındaki dönem özelliklerini tansıtma özelliği bu romanda da devam ediyor. Yeni devletin kuruluş aşaması hızlıca geçilmiş İsmet İnönü dönemi ayrıntlarıyla aktarılmış. Özellikle İkinci Dünya Savaşı'nın ülkemizdeki yansımaları karakterlerin ruh yapısından yansıtılmış.
Romanda bolca dipnot kullanılmış. Dipnotlar o dönemdeki edebiyat ve sanat dünyası hakkında ilginç bilgiler içeriyor.
Harika kelmesi tevriyeli kullanılmış. Hem karakter ismi hem de yaşanılan hayatın olağan dışı olması anlamında kullanılmış. Veysel - Melek Akırmak çiftinin ikinci çocuğu Harika'nın hayat serüveni şeklinde algılayabiliriz. Harika anlatılırken çevresindeki karakterlerin görüşlerine, defterlerine yer vermesi kitaba güzellik ve inandırıcılık katmış. İngiliz ve Türk istihbaratına yer verilmesi esere polisiye havası katmış.
Körburun ile birlikte okuduğum için romanlarda üç ortak yön gördüm. Dönem romanı oluşu, düğünlerin sade olması ve karakterin İstanbul'un ara sokaklarında yolunu kaybedip esrarengiz bir sahafa girmesi.
Yazarın siyasi olayları tek pencereden aktarması belli kesimin daha çok benimseyip belli kesimin benmisememesine neden olacağını düşünüyorum.
Eşekli Kütüphaneci... Kitabın içeriği hakkında gerek bu uygulamada gerek başka ortamlarda az da olsa bilgi sahibi olduğum lakin "başucu kitabım" olarak hayatımda yer edinmesi için yaşamımda 20 yıl beklemem gereken bir kitapmış... Kitabın yenemeyeceği karanlığın olmadığı; emeğin ve mücadelenin her türlü fesatlık ve kıskançlığa rağmen elbet bir gün karşılığını bulacağını bir kez daha zihnime kazıyan bir eser oldu benim için. Kıymetli usta ile benzer düşünceleri benimsemek, bu satırları okumak mükemmel bir dersti. İçinde iyiliği yaşatıyorsan hayata güzel izler bırakır; mum olur, etki alanın kadar aydınlık yayar, aydınlığa koşarsın. Tüm mücadelemiz karanlığa karşı...
Büyük Defter / Kanıt / Üçüncü Yalan- Agota Kristof
Savaş, kimlik, göç, yıkım, şiddet, yoksulluk, ihmal, yas, ensest, taciz gibi bir çok yakıcı teması olan bir kitabın sizi çarpmaması olanaksız. Hele bu kitaba değer katan daha bir çok özelliği varsa. Örneğin; yazarın ana dili Macarca olmasına rağmen bu üçlemeyi yirmili yaşların ortasında öğrendiği
“HİÇLİĞİ ÖNERİYORUM”
Bu kez dünya edebiyatının zirvesinde gezinen romanlardan birini öneriyorum.
Romanın oldukça ayrıntılı bir anlatım var. Konudan ziyade anlatım ön plana çıkıyor. Romanı okurken çok muhabbetli bir arkadaşınızın ya da ağzından bal damlayan bir arkadaşınızın, size bitmek bilmez hikayeler anlattığını düşündüm. Ama konuyu tam kavrayamadan.
Konusuna gelince, iki kızkardeş çocukluklarında ebeveynlerini kaybederek travma yaşıyorlar. Akrabalarının ellerinde büyüyorlar. Büyürken biri olağanüstülüğü düşlerken diğeri gerçekçiliği seçiyor. Yazarın ise olağanüstünün yanında yer aldığını görüyoruz.
Romanda sürekli kardan kadın heykeli yapılıyor. Işıl ve karanlık, göl ve su, yokluk ve varlık işleniyor. Göl, hem hayata hem de ölüme işaret ettiği söylenebilir.
Konular doğrudan verilmiyor, okuyucunun yorumuna bırakıyor.
Yazar, bu romanla kadın edebiyatının nasıl olmalı sorusuna cevap veriyor sanki.
Romanın kahramanı kahraman olmayı değil, ölümü öneriyor denebilir. Yazar yok oluşa ses kazandırıyor denebilir.
Modern zamanlar öncesi insan kendini toplumsal bir varlık olarak görüyordu. Modern zamanlarda ise insana bireysel bir varlık olması öneriliyor. İnsanlar bireysel olma eğilimindeler. Romanda ise, “toplumsal bir varlık olmazsan, çözülürsün ve yok olursun gibi bir mesaj veriyor denebilir.
Romanda kritik sayfalar: 56, 88, 134, 137, 156.
Bu arada, kitap kapağı son zamanlarda gördüğüm en güzel kitap kapağı.
Opriçnina sistemi Rusya'da Korkunç İvan döneminde Çarlığa bağlı gizli bir polis teşkilatıdır. Bu sistemin üyelerine de Opriçnik denilmektedir. İşte kitabımız da bu sistemdeki bir Opriçnik'in 24 saat içinde neler yaptığını anlatmış.
Efendilerinden gelen emirlerle kimi zaman yağmalama kimi zaman cinayet kimi zaman tecavüze kadar giden pis işler yapıyorlar. Yaptıklarının hepsinin amacı da ülkelerinin, efendilerinin var olması. Bir de bunların hepsi teknolojinin de oldukça gelişmiş olduğu 2048 yılında geçiyor. Gururlanarak yaptıkları işlerinden sonra da bu teknolojiden faydalanarak kendileri için okuyanı rahatsız da edebilecek eğlenceler oluşturuyorlar.
Distopik eserleri okurken bir yandan içiniz sıkılırken bir yandan da dünyada benzerlikler bulup şaşırabiliyorsunuz. Bu benzerliklerle de okuduğunuz kitap sizi daha fazla etkileyebiliyor.
