benim cv
Bizim buradakilerin hepsi çok maharetlidir. Bir benim elimden gelmez böyle şeyler. Annem çok becerikliydi hâlbuki.
Kendi kalemimden...
Ya benim ağzımı açtırmayın!!
İstanbul'dan küçük bir ilçeye taşınmaya niyetlenince en büyük endişem alışmaktı.Ne de olsa şarkılar türküler bize alışmak sevmekten daha zor olduğunu söylüyordu..
Tüm korkularıma rağmen yeni bir yer yeni bir düzen derken alışmaya başladım.
Önce komşu ,sonra mahalle sonra çevre derken ister istemez ortamın tam
Benim CV :)
"o senin için her şeyden değerliyse, gözünü yumduğun anda onu görebiliyorsan, o bütün şarkılarda, bütün şiirlerde, bütün resimlerde ise, ona muhtaç olduğunu söylemekten utanmıyorsan, senin içten ve büyük sevgine karşılık vermeyeceğinden korkmuyorsan, bütün bencil duygularından sıyrılabilmişsen onun için her şeyi, ama her şeyi yapacak gücü kendinde buluyorsan, her hali sana ayrı ayrı güzel geliyorsa, karşısında kendini bir çocuk gibi hissediyorsan, istediği anda onun için ölebileceksen, onun için yaşıyorsan ve yine bir gün onun için bildiğin bilmediğin bütün düşmanlıklara karşı koyabileceksen, o her geçen dakika sende biraz daha büyüyorsa ve kendi kendine onu kendinden bile çok sevdiğini bütün samimiyetinle, inanmışlığınla itiraf edebiliyorsan, bir dua gibi adını söylüyorsan, bir gün o seni hiç, ama hiç sevmediğini söylese bile, senin sevginde azalma olmayacaksa ve ölünceye kadar onu aşkların en ölümsüzü ile sevebileceksen; işte o zaman onu seviyorsun demektir."
Sayfa 183Kitabı okudu
Bir kadının sahip olabileceği en büyük, prestijli ve güzel kariyer; iyi bir anne olmak..
Dünyada ahirette kurtarıcı iyi bir referans iyi bir cv; iyi bir evlat yetiştirmek..
Benim CV.
“Kimse ile hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel, kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. Kimse için “en” değilim, daha değilim. Bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım.”
Sabahattin Ali
Bir kopuş var bir de kavuşma... Gözümüzü açtık "doğdu" dediler, gözümüzü kapatacağız "öldü" diyecekler aradaki göz kırpışa da "ömür" diyecekler. İlk nefesini alıyor, en sonunda da emaneti vererek gidiyorsun.
Doğduğunda,elini kapatıyor, ölürkende salıveriyorsun.
Hepsi aynı aslında; bu araya "zaman" diyoruz,onun bile ne olduğunu tam açıklayamıyoruz, Göz açıp kapama.eli sıkıp bırakma, nefesi alıp verme.
Cahit Sıtkı Tarancı'nın deyişiyle, bir namazlık saltanatımızın o taş da en az sonraki o adımızın ve ünvanımızın yazılacağı mermer kadar soğuk... Mezarlıklara baksana bir sürü önemli ve vazgeçilmez insanla dolu..
Hepsinin de akedemik title ına kadar yazılı, yer olsa CV de kazılacak nerdeyse o mermere...
Hal böyleyken,ne kadar boş ve anlamsız çatışmak ,kırıp dökmek,dövüşmek,savaşmak...
Ben bunu asla kabul etmiyorum. Ne kadar vadem; sevgiyle,iyilikle, güzellikle doldurmaya,yaşama anlam katmaya "Hanginiz daha güzel iş yapacağını görmek için hayatı ve ölümü yaratan O'dur" diye yazıyor. Benim okuduğum ve inandığım kitapta.(Mülk suresi/2) Dava için gelenlere yer yok hayatımda, sevi insanıyım,yunus misali. Kötülük yapanlara da artık kızmıyorum ve kazanmaya çalışmıyorum, sadece hayatımdan çıkarıyorum.
Ne diyor İmam Şafi;"40 alimi 1 delille yendim, 1 cahili 40 delille yenemedim." Anlamıyorlar ve kalp kırmaya devam ediyorlar. Gözlerinde de perde kalplerinde de... Onlarında sınavları bu demek; Cehalette diretmek...
Uğruna ölünecek düşüncelerim de yok, ya yanılıyorsam? Bertrand Russel'in dediği gibi...
Nerden çıktı şimdi bu demeyin 😊
