IRKÇILIK-TURANCILIK DAVASI DOLAYISIYLA
Bu kitap, 1944 yılında, İstanbul'da Bir Numaralı Sıkıyönetim Mahkemesi'nde görülen utanç yüklü bir davanın özeti gibidir.
Bazı vatansever kişiler, 1944 yılında suç işledikleri, suçlu oldukları için değil; Türk oldukları, Türkçülük idealine aşkla bağlandıkları için büyük zulümlerden, işkencelerden
Namus Sözü..
Sönene dek zulmün ateş çemberi,
Karşısında duracağız söz olsun.
Zafer bahçesinde gonca gülleri
Kucak kucak dereceğiz söz olsun...
Mutlu etmek için güzel vatanı
Yeniden yazarız yüce destanı,
Zaten O'nun olan bu tatlı canı,
Sayfa 14Kitabı okudu
Osman Yüksel Serdengeçti
Serdengeçti dergisinin sahibi ve yazı işleri müdürü olan Osman Zeki Yüksel (1917-1983), Akseki'de doğar. Babası Müftü Salim Efendi'dir. DTCF Felsefe Bölümü son sınıfında iken 3 Mayıs 1944'teki protesto yürüyüşüne katıldığı için tutuklanır; üç buçuk ay sonra serbest bırakılır. Fakülteden kaydı silinir.
Yalnız hikâyede unutulan bir nokta vardır. Tahsin Efendi'yi ilk tesadüfün hemen ertesi günlerinde bir kere daha gördüm. O günlerde, çocukluğumdan beri bildiğim ve sevdiğim Erzurum'da herkesin tanıdığı, kıt'alarını birçok defa dinlediğim "Geyik Destanı"nın tamamını bulurum hulyasına kapılmıştım. Hasankale'den gelen bir saz şairinin bu destanı bilmesi ihtimalinden bahsettiler ve çarşının biraz ötesindeki bir köprünün hemen yanında çukur bir yerde bir halk kahvesini salık verdiler. Ertesi gece tam bir tipi içinde -rüzgâr bizi her köşe başında zerrelerimize kadar dağıtıyor, sonra olduğumuz yerde döndüre döndüre topluyordu-rahmetli dostum Fuad'la gittik. Şair Erzincan'a gitmişti, gelmeyecekti. Onun yerine Türkçeyi mevlud gibi âdeta tecvidle telâffuz eden bir hoca, beş mumluk bir petrol lambası ışığında Battal Gazi okuyordu. Yıpranmış kitap ve isli lamba, kahvenin peykesine konmuş üstü mum lekeleriyle dolu, küçük ve tahtadan bir iskemlenin üzerindeydi ve adam bu rahlenin önünde iki diz üstünde durmadan sallana sallana hikayesini okuyordu.
Sayfa 47Kitabı okudu
DELİ HALİT PAŞA DESTANI
Namusluyla namussuz
Paltosu bir batman gelirmiş Deli Halit Paşa’nın
Katlayıp attığında adam da devirirmiş.
Paltosu tılsımlıymış söylence olmuş.
Kurşunlar girer de çıkamazlarmış
Şamanca bir gösteri olarak silkince paltosunu
Onlarca yenik kurşun yerlere saçılırmış.
Deli Halit Paşa’da çifte tabanca
“Namuslu” dediği sağa takılı
Düşmana
ERZİNCAN DESTANI
1939 yılı sonunda bir kış günü şarkta büyük bir kıyamet koptu. Yerler sarsıldı. Köyler, kentler yıkıldı. On binlerce insan kara topraklar altında kaldı. O zaman ben bir lise talebesi idim. Bu hâdise bana çok tesir etti. Sanki bir zelzele de benim içimde oldu. Bazı parçalarını buraya aldığım “Erzincan Destanı”nı o zaman
Erzincan Destanı
...
Saatler ikiyi daha vurmadan,
Her taraf sarsıldı, bu ne?! durmadan!
Karı kocasına bir şey sormadan!..
Topraklar altında kaldı Erzincan!
Felek öfkesini aldı Erzincan!
Yayıldı gecenin karanlığında;
Feryatlar, figanlar, yetiş sesleri!
Bu sesler onların son nefesleri!
Ana baba günü gördün Erzincan!
Ne bitmez tükenmez derdin Erzincan!..
Oy ana neyledin Mehmet oğlunu?
O da ölmüş dediler söyle doğru mu?
Söyle dağlayayım kara bağrımı,
Erzincan Erzincan kara Erzincan!
Gitmez yüreklerden yara Erzincan!..
Gâvur başına da gelmesin bunlar,
Bunu kimse anlamaz, görenler anlar,
Yedi yavrusunu gömenler anlar!..
Görmeden ben bunu duydum Erzincan.
Canımı yoluna koydum Erzincan!..
...
Sayfa 53 - Kurgan Edebiyat Yayınları / Sedengeçti bu şiiri 1939'daki Erzincan depremi üzerine yazmış ve yayımlamıştır.Kitabı okudu
