"Niçin hep acı şeyleri yazayım? Dostlar, yufka yürekli dostlar bundan hoşlanmıyorlar.Hep kötü, sakat şeyleri mi göreceksin? diyorlar. Hep açlardan, çıplaklardan, dertlilerden mi bahsedeceksin?
Geceleri gazete satıp izmarit toplayan serseri çocuklardan; bir karıış toprak, bir bakraç su için birbirlerini öldürenlerden; cezaevlerinde ruhları kemirirle kemirile eriyip gidenlerden; doktor bulamayanlardan; hakkını alamayanlardan başka yazacak şeyler, iyi güzel şeyler kalmadı mı?
Niçin yazılarındaki bütün insanların benzi soluk, yüreği kederli? Bu memlekette yüzü gülen, bahtiyar insan yok mu?" Bahtiyar Köpek" adlı öyküden..
Sabahattin Ali'nin eşsiz kaleminden öyküler okudum bu sefer. Üç romanını okumuş biri olarak öykülerini de merak ettim ve tam beklediğim gibi. Akıcılığı, sadeliği, hayatın gerçekleri, memleketimin insanları, siyaset ve ekonomik durumun gidişatı üzerine hem güldüren hem düşündüren güzel öyküler .....Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.
i