Ezgi Nur Dugan
@ezgiinurd
Sınavlar ülkesinde, edebiyat öğretmeni olmasına ramak kalmış bir öğrenci..
Bursa/İnegöl
9 okur puanı
Mart 2022 tarihinde katıldı
"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş atmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi"
-Kelebek boyunbağlı küçük Zeze
Sayfa 169Kitabı okudu
" Ama yazgısını yaldızlı çokomel kağıtları gibi, tırnaklarıyla düzeltemiyor insan."
"Hayat böyleymiş! Her şey korkunç, karışık, anlaşılmaz. İşin bir başı bir de sonu var, ortasında ise herkes kendi kaderini yaşıyor."
Okur Takip Önerileri
"Felsefede, dinde, ahlakta ya da politika da iki kere iki beş edebilirdi. Ama iş bir top ya da uçağın yapımına geldi mi, iki kere iki dört etmek zorundaydı."
"Kaderin birbirine bağladığı ruhlar, vaktinden önce de karşılaşabilirler mi diye düşünürüm bazen. Belki de insan içine dönmeyi becerebilsin diye uzuyordur ruhların karşılaşma süresi."
"Dünyanın bütün dağlarında, ormanlarında, bir tek yaprağı bile bir başkasının tıpkısı olarak yaratmamıştır Tanrı. Oysa siz farklı olmayı delilik sayıyorsunuz."
"Başkalarının önünde eğilip büzülmeden, gönlünün dilediği gibi davranmaktan daha güzel bir şey yoktu."
"Birbirinden kopuk, diğerlerinin neler yaşadığından habersiz ne çok insan vardı. Çeşitli amaçlar peşinde, çeşitli kaygılarla akıp gidiyordu hayat. Ama kimse kimsenin hikayesini bilmiyordu."
"Şimdiki sevdalar naylondandır. Sevdanın hası bizim zamanımızdaydı" diyor.
Annemin naylon gömleği var. Çamaşır ipimiz de naylondan. Naylondan sevda nasıl olur İnci?
Uçma zamanı gelince gitmesi gerekirmiş. Kuşlar tutsak yaşayamazlarmış. Ya çocuklar İnci? Onlar tutsak yaşayabilirler mi?
