Çok zaman evvel. Şimdi hatırlamıyorum o kadar. Zaman ve mekân kaybedilen şeyler, öğreniyorum. Her konuşmada bir sonraki kelime, bir öncekini siliyor, öğreniyorum. Ağlayınca bangır bangır, feryat figan ağlamalı; gülünce dolu dolu, dünyayı çınlatacak kahkahalar atmalı, öğreniyorum. Yol, önce seçilen, rastgele gidilen, ama döndüğünde seni yeni biri yapan bir hikaye, öğreniyorum. Sonra bütün öğrenenler gibi azalıyorum.
Sayfa 116Kitabı okudu
Sevgi deyip geçmeyin, hakkı ile seven sevdiğinin yolunda olur. Feda eder, feda olur, neyi varsa vazgeçer, gözü sevdiğinden başkasını görmez, hayatını sevgilisinin yoluna kurban eder. Biz bunların hepsini Hz. Ebu Bekir'in(radıyallahu anh) hayatında görüyoruz. Hz. Ali(radıyallahu anh) Kûfe'de halife iken İslam'ın destanlar yazdığı o
Bu zulüm sana kimden geldi, kelimesiz ve dilsiz, böyle feryat ve figan neden
dir; ey ney?..
O cevap verdi: "Beni bir şeker dudaklıdan kesip aldılar, onun için nale ve feryatsız yaşamak nedir bilmiyorum!.."
Sayfa 34 - Kültür YayınlarıKitabı okudu
Kimi aşıklar gece içinde figan ile halkı uyutmayacak, ama yine de kara baht
uyanmayacak.
Sayfa 32 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
İntizâra kalmadı bak iktidar
Kûşe-i uzlette oldum ihtiyâr.
İntizârım hep vatan ikbâlidir,
Kaldı bir düşmen elinde târümâr.
Bu vatanda gördüğüm her gün benim
Ah u efgân ile hâl-i ihtizâr.
Karşı durdum lûtfuna, tehdîdine,
Merdlikle işte ettim iştihâr.
[Bak ,artık beklemeye gücüm kalmadı. Yalnızlık köşesinde ihtiyar oldum. Beklediğim hep vatanın saadetidir, o vatan da bir düşman elinde altüst oldu. Bu vatanda benim her gün gördüğüm, ah ile figan ve can çekişmesidir. Lûtfuna da tehdidine de karşı durdum, işte mertlikle şöhret oldum.]
Sayfa 15 - önsöz
Taşlıcalı Yahya Bey’in mersiyesi
“Medet medet bu cihanın yıkıldı bir yanı
Ecel Celalileri aldı Mustafa Hanı
Döküldü gözyaşı yıldızları çoğaldı figan
Dem-i mematı kıyamet gününden oldu nişan […]
Sayfa 93Kitabı okudu
