Osmanlı'da pirincin, Mısır Dimyat'tan geleni makbuldü. "Dimyat'a pirince giderken, evdeki bulgurdan olma" tabiri ni bilirsiniz. 17. yüzyılda Mısır'dan pirinç gelmeyince, Rumeli Filibe'den getirtildi. Sonra Gönen, Osmancık, Tosya'da da kalite li pirinç tarımı gerçekleştirildi.
Şimdi sofralarımızdaki pirinçten emin değiliz. Sadece pirinç mi?
Sayfa 79Kitabı okuyor
Savaş sırasında Rusların Tuna'yı aşmaları ve Türklerin asırlardır yaşadıkları toprakları işgal etmeleri üzerine, Rus kumandanı bir genelge yayınlayıp Türklere ve Müslümanlara hayat ve mal teminatı vererek ellerinde bulunan silahları teslim etmelerini istemiş, ancak bu silahlar sonradan Bulgar çetelerine verilmiştir. Bundan sonra Rus askeri ve Bulgar çeteleri müştereken Türklerin yok edilmesine girişmişlerdir. Binlerce çocuk, kadın, ihtiyar öldürülerek malları yağma edilmiş, köyleri ateşe verilmiştir. Camiler, okullar, vakıf binaları yerle bir edilmiştir. Mesela Filibe'de savaştan önce kullanılır durumda olan 17 büyük camiden ancak bir tanesi ayakta kalabilmiştir. Sofya'da bir gecede yüze yakın cami ve mescit havaya uçurulmuştur. Bütün ahali her türlü insanlık dışı kötü muameleye tabi tutulmuştur. Bu suretle asırların ürünü olan Türk-Müslüman medeniyeti yerle bir edilmiştir. Ancak Rus ordularının girmedikleri Şumnu, Razgrad ve Deliorman bölgeleri kısmen bu vahşetten kurtulabilmiştir. Rus ve bilhassa Bulgarların vahşetinden ürken Doğu Rumeli, Trakya ve Makedonya Türk-Müslüman halkı, kurtuluşu İstanbul'a ve Anadolu'ya kaçmakta bulmuştur. Türk halkına karşı gösterilen bu vahşet yabancı devlet temsilcilerinin bile dikkatini çekmiştir. Bu arada İngiltere'nin İstanbul sefiri Henry Layard, bu kıyımda en azından 200.000 ilà 300.000 kadar Müslüman'ın öldürüldüğünü ve bir milyondan fazla insanın yerlerini terk ettiğini defalarca Londra'ya bildirmiştir. Bu hadisenin acı hatıraları yakın zamanlara kadar büyük bir canlılıkla Türk halkının vicdanında yaşamıştır.
Osmanlı Devleti'nin fiilen hâkimiyetinde olan bölgeler ile hükmen idare ettiği yerler arasında esaslı bir ayrım yapılmadığı için Birinci Dünya Harbi neticesinde kaybedilen toprakların büyüklüğü genelde yanlış anlaşılıp yorumlanmıştır. Mesela Anadolu ve Rumeli'nin büyük bir bölümü hep fiilen hükmedilen toprak parçaları olmuştur. Çünkü bu
Sayfa 337Kitabı okudu
1875'den Balkan Harbine.
1875-1876 olaylarının göstermiş olduğu üzere Balkanlar'daki her kriz yayılma eğilimi gösterecekti ve Sultan Filibe darbesinin 'müstakbel sorunlara, istenmeyen neticelere ve büyük bir harbe' gebe olduğu öngörüsünde bulunuyordu. Meselenin askeri boyutu işleri daha büyük çıkmaza sokmuştu, zira, Osmanlı İmparatorluğu üç, hatta Karadağ'ın da dahil olması durumunda, dört farklı cephede savaşmak zorunda kalabilirdi.
Sayfa 206Kitabı okudu
Ca(ğ)nım Filipe..
1885 Eylül'ünün on yedisini on sekizine bağlayan gecesinde Bulgar isyancılar Osmanlı'ya bağlı özerk Doğu Rumeli vilayetinin başkenti Filibe'de bir darbe yaptılar.
Sayfa 201Kitabı okudu
• Milletlerarası ticaret yolları üzerinde gelişen Osmanlı Devleti, Selçuk Devleti gibi - Batı tarihçilerinin «Göçebe Türk» iddialarının tam tersine –daha başından itibaren büyük şehirlere dayanmıştır. Önce Konya, Kayseri, Sivas mihveri, sonra Tokat, Amasya, Ankara mihveri ve daha sonra Bursa, Edirne, İstanbul, Filibe, Sofya, Üsküp, Selanik canlı bir ticaret hayatının merkezi olmuşlardır. Osmanlı Devleti, başından beri, milletlerarası ticaret yolu üzerinde bulunduğu için, zorunlu olarak merkeziyetçi bir kuruluşa yönelmiştir. Milletlerarası ticaret gibi, büyük şehirlerin iaşesi ve fetihler, merkeziyetçilik yönünde işleyen öteki güçlü faktörler olmuşlardır.
Merhaba kitapseverler
#SEK(İZDOKU(Z)#Aşk#FatihMehmetAydemir#okudumbitti#ozlemli_kitaplar#alıntı#yenikitaplar
"Bir aşk çıkmazı gibi sana açılan tüm sokaklarım,
Benim kumralım da kumsalım da sensin!
Benim hayat denilen kumarım da yarama umarım da sensin. Umarım umurundayım.
Korkarım uçurumdasın. Uçarım da kaçarımda yine sen hep sen daima sensin. Diri diri yokluğun gömülürse üzerime celladım da sensin imdadım da sensin."
Kahramanmaraş, Pazarcık 'tan, Bulgaristan,Filibe 'ye kadar uzanan bir aşk hikayesi...
Esas oğlan Ersay gönlünü Melin' e kaptırsa da bu ilişki onu çok zorlar ve sonundada Melin' in ayrılma kararıyla yıkılır. Bu acıyı Krisya ile dindirmeye paylaşmaya başlar. Yüksek okuldaki panelde tanışıp,arkadaşlıkları ilerlemişti. Krisya ona aşk gözüyle bakıyor ama bizimki farketmiyordu.
Ersay bu yoğun tempodan işten güçten kurtulup ,bir gezi düşünür,düzenler ve arkadaşlarınıda davet eder. Emir ,Alya ,Baki,Ervin,Batu, Aygün,Nihan...
Gezi içinde Krisya ' nın memleketi olan Filibe'ye giderler. Değişik kültürler, keşfedilen yerler derken,Ersay' ın yanlış ilişkileri , Krisya ' da farkedilmeyi bekleyen aşık...
Ersay' ın nasibi hep nefesi kadar yakınındamıydı?
Peki sekiz ,dokuz ' un sırrı neydi ?
Yeni yazarlara ,yeni kitaplara şans vermeye değiyor. Bu türü sevenlere güzel bir önerme olsun. Sağlıcakla,kitapla kalın
@perseusyayinevi
Aylin Sezersan
@fatihdemir_
"Filibe'ye girmeden İbrahim Paşa'ya ait, büyük ve çok güzel duvarlarla örtülü, dört köşeli bir at ahırı gördük. Bu ahırda sekiz yüz cins at vardı."
Sayfa 41Kitabı okudu
Balkanlar
Filibe, kalbimdeki islam şehirleri listesinin en üst sıralarına yerleşmişti bile. Saraybosna, safranbolu ve Bursa’nın kıvamlı bir karışımı;öyle aşina, öyle güzel…
Sayfa 79Kitabı okudu
