🌟İsminin son harfi seni sana anlatıyor. 🌸🕊️
A - lider ve azimli
B - açıkfikirli ve sağlam
C / Ç - enerjik ve kıpır kıpır
D - sabırlı ve mantıklı
E - empatik ve anlayışlı
F - sıcak ve özverili
Kuşların adına
Bir şehrin girift eşiğinde
Efil efil zemheri ikliminin uçlarında
İnce siyah bir şal takmış
Kalbini rüzgara mühürleyip
Hızlı adımlarla koşan
Bir çift topuklunun sesiyle
Uyandım
Jet gibiydi
"Anladınız mı beni? Çarmıhtakine karşı Dionyssos..."
Bugüne değin “doğru” (Wahrheit) dedikleri ne varsa yalanın en kötüsü, en iki yüzlüce, en iğrendirici biçimi olarak açığa çıkarılmıştır: o kutsal “sözde neden”, insanlığı d ü z e l t m e k , gerçekte yaşamın iliğini, kanını emecek bir kandırmaca olarak töre bir kan emicilik olarak ortaya çıkarılmıştır: Törenin ne olduğunu bulan, onunla birlikte
Ecrasez l'infame! : Ezin alçağı! (Voltaire'in kiliseyi kastederek söylediği söz.)Kitabı okudu
Bir insan türüne değer biçmek için onun sürüp gidişinden ne sonuç çıkarılıyor bu düşünülmelidir – varoluş koşullarını bilmelidir onun. İyilerin varoluş koşulu bir y a l a n d ı r : başka bir deyimle gerçekliğin temelde ne türden olduğunu, hangi anlamda alınırsa alınsın, görmek i s t e m e m e k t i r . Oysa gerçek tüm iyiliksever içgüdüleri gerektirecek, o beceriksiz, iyi ellerin ikide bir kendi işine karışmasına göz yumacak türden d e ğ i l d i r. Genelde tüm türden s a k ı n c a d u r u m u n u bir karşı çıkış, ortadan kaldırılması gereken bir şey diye anlamak, e ş s i z b i r n i a i s e r i e ‘dir [bönlük] tümden ele alınırsa, sonuçları bakımından açık bir yıkım, korkunç bir salaklıktır.
Biliyorum başıma geleceği. Söylenecek adım, günün birinde korkunç bir olayın anısıyla benim, -yeryüzünde benzeri görülmemiş bir bunalımın, çok derin bir vicdan çatışmasının (Gewissens-Callision), o güne değin istenmiş, inanılmış, kutsallaştırılmış ne varsa, tümüne karşı yöneltilecek bir sözün anısıyla. Ben bir dinamitim, insan değilim. Din kurucularını anımsatan bir yanım yoktur benim tüm bunlara karşın, -ayaktakımının işidir dinler, dokununca dindar birine, yıkamam gerekir ellerimi. İstemiyorum “inananları”; biraz acımasızım kendi kendime inanç konusunda bile, öyle sanıyorum, yığınlar için değildir konuşmam benim…Ödüm kopuyor, korkuyorum, günün birinde e r m i ş l e r katına koyacaklar beni diye. Anlıyorsunuz, ö n c e d e n çıkarıyorum bu kitabı gelecekte benim adıma sarsaklıklar yapmasınlar diye. İstemem ermiş olmak bir soytarı olayım daha iyi…Sanırım öyleyimdir de. Buna karşın, daha doğrusu karşın d e ğ i l –ermişlerden daha iyi dolandırıcı gelmemiştir çünkü, - Benim ağzımdan doğrulardır çıkan. Ancak k o r k u n ç t u r benim doğrularım: bugüne değin yalana doğru dediler çünkü.
…bundan daha da önemlisi, düşünce konusunda gittikçe kendine çeki düzen vermeye çalışan, gittikçe uyuşuk duruma gelen, içgüdü yönünden yoksullaşan Alman ulusuna saldırmaktır sanırım. Ellerine ne geçerlerse yiyorlar hep, karşıtlarla besleniyorlar, ister “inanç” olsun, ister “bilimsel düşünce”, ister “Hrıstiyanlığa özgü sevgi” olsun, ister évangile
Zerdüşt’ü yazdığım yıllar, özellikle de ondan s o n r a k i evre korkunç bir mutsuzluk dönemi olmuştu. Pahalıya mal olur insana ölümsüzlük: bin kez ölür insan daha yaşarken bunun karşılığında. –Bir şey vardır büyük işin öç alması diye. Yapıt olsun, edim olsun, bir kez tamamlanmaya görsün büyük iş, yapanın karşısına dikilir. Bu işi yaptığından g ü
Hayal, gerçeği hep i s t e d i ğ i biçimde kurar; ama gerçek, hep k e n d i biçiminde oluşur.
İşin kötüsü, hayal, kafasına dank etmiş, g e ç m i ş gerçekleri bile, yoğurur, biçimler, k e n d i istediği biçime sokar ---
Sayfa 80Kitabı okudu
G E C E C İ L K U Ş L A R I N Ü R K M E D İ Ğ İ A Y D I N L I K
Ama kim? Ben miyim burda bir esrime mi
nedir bu kuşların uçuşunda gördüğüm?
Aptalca beklerim o hiç sökmeyecek şafağı.
Oysa yüreğimden akan o derin suda
kırmızılar öylesine yırtılır ki
siner kan
Sayfa 22Kitabı okudu
Gezgin
Kendini g ö r m e m e y i öğrenmek gerekir, ç o k ş e y görmek için: -bu sertlik gereklidir dağa-çıkan herkese.
Bilmek için gözlerini her şeye çeviren biri, nesnelerin ön yüzünden başka ne görebilir ki?
Sayfa 150 - Türkiye iş BankasıKitabı okudu
EMANET VE EHLİYET İLMİHALİNDEN-İSLAM FIKHININ KAYNAKLARI-SÜNNET
32 Önce sünnet kelimesi üzerinde duralım. Lugat manası; "adet, makbul olsun veya olmasın takip edilen yol, yüz, yahut yüzün görünen kısmı, siret, tabiat" manalarına gelir. Cahiliyye döneminde Araplar "Sünnet" kelimesini takip edilen (çiğnenmiş) yol manasına kullanıyor ve biliyorlardı. Sahabe-i Kiram, Resûl-i Ekrem
Nitekim ulemânın beyanına göre: "Her şeyin bir efendisi vardır;
a) Alemlerin Efendisi Muhammed (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem)'dir.
b)Beşerin efendisi Adem (Aleyhisselam)'dır
c)Acemin efendisi Selmân-ı Fârisî (Radıyallâhu Anh)'dır.
d)Rumların efendisi Suheyb-i Rûmî (Ra- dıyallahu Anh)'dır.
e) Habeşlilerin efendisi Bilal-i Habeşî (Radıyallâhu Anh)'dır.
f)Şehirlerin efendisi, Mekke-i Mükerreme 'dir.
g)Vadilerin efendisi Kudüs vadisidir.
h)Günlerin efendisi Cuma günüdür.
i)Gecelerin efendisi Kadir gecesi'dir.
j)Kitapların seyyidi Kur'ân-ı Kerîm'dir.
k)Kur'ân'ın efendisi Bakara Sûresidir.
l)Bakara'nın efendisi Ayete'l-Kürsî'dir.
m)Taşların efendisi Hacer-i Esved'dir.
n)Kuyuların efendisi Zemzem kuyusu,
p)Asaların efendisi, Asây-ı Mûsâ,
r)Balıkların efendisi Yûnus (Aleyhisselam)'ın balığı,
s) Develerin efendisi Sâlih (Aleyhisselám)'ın devesi,
t)Merkeplerin efendisi Burak,
u)Mühürlerin efendisi, Süleyman (Aleyhisselâm)'ın mührü,
v)Ayların efendisi Ramazan ayı'dır.
1.
c e s e d i m i a ğ z ı n d a t a ş ı s e v g i l i m ! b i r k e d i , y a v r u s u n u n a s ı l t a ş ı r s a !
Sayfa 12 - ADAMKitabı okudu
şimdi
hatırlıyorum da
elimdeki balonu
zorla alıp
izin
verirken
u ç u p g i t m e s i n e
emin olurdu
daima
benim bunu
seyrettiğimden .
Sayfa 30 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
