En Beğenilen Gece Çiçeği İstanbul Sözleri ve Alıntıları

Kıbrıs' ta vuruşmuş, gazi olmuş, deniz astsubayı, kahraman bir babanın evladıydı. Gölcük'te, lojmanda doğmuştu. Liseyi bitirince Deniz Harp Okulu' na yazıldı. Sevgi'yle tanıştı. Aşık oldu. Evlendi. Görevi gereği denizde yaşıyordu, sürekli seferdeydi. Bazen aylarca gelemez, çiçeği burnunda gelin gözyaşları içinde beklerdi.

devamını oku

Sayfa 44 - Kırmızı Kedi Yayınevi / 3.Basım 2015Kitabı okudu

Kadın Yılmaz Özdil

Ahmet Yetik

@ahmetyetik·

27 Ocak 2018 00:26

VE ÇOCUĞUN UYANIŞI BÖYLE BAŞLADI

Gül kokuları çocukların kaburga kırıklarından geliyor Acıyı ve insanlığı çocuklar Böyle dayanılmaz kıldılar ve yeni suları Onların bilgileri getirdi Elleri önlerine bağlı - duruşları Omuzlarından göğüslerine doğru kıvrık ve yumulu Yaşarlar ebedi göz ve ölümsüzlük aşısı yapan kitabı Ki şimendifer Nasıl peşinden koşturursa katarları yolcu

devamını oku

Sayfa 77Kitabı okudu

Yedi Güzel Adam Cahit Zarifoğlu

Reklam

İrem Asya

@siirtiryakisi·

22 Mayıs 2018 00:05

Şehre yağmur yağdığı vakit, Babam yüzünü avuçları arasına alır, izlerdi. Yağmur ve babam… O vakit, ne çok benzerlerdi. Babam erken büyümüş bir adamdı. Yaşından değil, yaşadıklarından. Nasırlı ve de kederli öyküler taşırdı avuçlarında. İki yakası bir araya gelmek bilmezdi. Biraz İstanbul gibiydi benim babam. Yinede evinden gülüşünü, dilinden mavi türküsünü eksik etmezdi. Yamalı hayalleri olmak bilmezdi. Ama velakin, onlardan da vazgeçmezdi. Çorak toprakları şımartan, su gibiydi babam. Çiçeği severdi. Ve de üveyikleri. Derin ahların, cümle kapısıydı babam. Sorsam mevsimini, “Gönül hangi mevsimi yaşıyorsa, Ömür onu yaşar”, derdi. Babam bize yaz, Kendine kış idi, En çokta sırtımda dağ idi.

Dokuz Düğüm Dokuz Gece Seçil Oğuz

Ömer Faruk

@hysteriaa·

26 Şubat 2022 17:58

Bilir misin unutmak zor bazı şeyleri Seninle geçen günleri, geceleri Bir kalbin çarpmasını Bir kuşun kanat çırpmasını Göğsüne taktığın çiçeği Saçına konan minicik bir böceği Hele bir yalnızlık var ki senin eserin Seneler geçse de unutulmuyor Böylece geçip gidiveriyor zaman Bir eziklik oluyor bizde kalan Ve şimdi ben İstanbul'da Mayısın otuzunda Öyle ezik, öyle kırık Senden ayrı yalnızlığımı yaşıyorum Her gece Öksüz ellerimle siliyorum yetim gözlerimi Anlasana Seni sevdim ben Bu aşka adadım kendimi..

Sayfa 197