O zaman Aureliano içini döktü. Amaranta Ursula'nın yaralanan elini tuttu, avucuna öpücükler kondurarak yüreğinin en gizli köşelerini açtı. Gece yarıları, nasıl kalktığını, Amaranta Ursula'nın kurusun diye banyoda bıraktığı çamaşırlarına sarılarak nasıl öfke ve yalnızlık içinde ağladığını anlattı. Nigro Manta'yı nasıl kedi gibi hırlattığını, kulağına nasıl Gaston, Gaston, Gaston diye fısıldattığını, Amaranta Ursula'nın parfümlerini nasıl çalıp aç kalmamak için etlerini satan küçük orospuların boyunlarına sürdüğünü anlattı.
Bazı gece yarıları uyanır, beni, kendisini seyrederken bulurdu. Yüzümü okşar, burnumu oynatır ya da göğsüme sokulur, yine uyurdu. İçim büyür, içimde dolunay olur, önünden ince bir bulut geçer, bedenim manzaraya dar gelir, burun direğim sızlardı. Usulca kalkar, pencerede bir sigara içerdim. Saray uyur, burnu uyur, şehir uyur, martılar uyumazdı.Bir de karşı apartmanın arka pencerelerinden biri. O ışık bana iyi gelirdi. Nedenini bilmezdim.
Sayfa 32 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Durumumuzun ağırlığını ikimiz de birbirimize duyduğumuz tuhaf sevgi ve bağlılıkla geçiştirmeye çalışıyor; gece yarıları ancak içkinin yardımıyla dalabildiğimiz uykunun ortasında mutsuzluktan uyanınca, acımızı birbirimize sarılarak unutmaya çalışıyorduk."
Sayfa 214 - YKYKitabı okudu
Güneş doğmuyor günlerime,
Karanlıklarda kalmışım hep anne
Büyüdüm tanıştım artık birçok şeyle
En çokta dertleri dertleri tanıdım ben anne
Daha uzun bir yolumun olduğunu söylüyorsun
Bilmiyorsun ki, ben çok yoruldum
Taşınmaz yükleri omzumda buldum
Yoruldum anne hem de çok yoruldum.
Fazla bir şey istemedim hayat denilen bu yolda
Biraz mutluluk biraz
Artık bunu düşünme küçüğüm… Yarın, bir güzel yarın, başka arzular, başka heyecanlarla, bir demirli kapıdan çıkmayı, artık bir sinemayı, bir takım kötü resimlerin birbirini manasız takip etmesini seyretmek için gurbette bir askerin don ve gömleğine muhtaç olmadığını düşün.
Küçük gazeteci çocukların heyecanlı seslerle nasıl zevkle gazete sattıklarını, gece yarıları evlerine büyük erkek vakarıyla döndüklerini, analarının onları şefkatle ve gururla karşıladıklarını düşün.
Yatağında ne çamaşır ipleri seni boğazlayacak, ne başkasının pardösüsü omuzlarını ısıtacaktır. Oradan senin insan olarak, pişman olarak çıktığını görmek için dul ananla beraber, ah onun da bu işte biraz kabahâti vardır: Sana fazla yüz vermiştir, biraz daha küçükken senin anaca dövmesini bilmemiştir hepimiz seni bekliyoruz çocuğum…
Yalnız ve yalnız yaptıklarına pişman ol kâfi. Yüzünün rengi bir haftada yerine gelir. Uykuların düzelir, rüyanı hiçbir korkunç hayalet kirletemez. Ah o çamaşır ipleri…’
Sayfa 24 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bazı gece yarıları uyanır,beni,kendisini seyrederken bulurdu.Yüzümü okşar, burnumu oynatır ya da göğsüme sokulur, yine uyurdu.İçim büyür,içimde dolunay olur,önünden ince bir bulut geçer,bedenim manzaraya dar gelir,burun direğim sızlardı.
Yusuf Hayaloğlu
Aşk dediğin zavallı bir kapıyı…
Duvara çarpıp çıkıncaya kadarmış
Bana koymaz deyip
Sancını bir kilo rakıya gömsen de gece yarıları
Oy benim yaralım
Asıl sancı uyandığında
Bütün odaları boş görünce koyarmış
Neylersin....