Ân, Zaman, Hayat, Yaşayış, Unutuş, ve Unutuluş
Çocuk İsa yanında tahtalarla oynayıp duruyordu, o tahtalar az ilerde bir çarmıha çakılıyordu, Yakup bir yanında hasreti, bir yanında kavuştuğu Yusuf'u ile bir arada duruyordu, dünya hem kuruluyor hem yıkılıyor, an an içinde devriliyor, bir yerden bir buzul parçası eriyip düşerken büyük bir gemi batıyor, hiç sönmeyecek gibi yanan bir ateş birden sönüveriyor, en bilindik herkesin tekrarındaki bir söz aniden unutuluyor, yüzyıllar boyunca hatırlanmıyor, dikmek için yüzlercenin uğraştığı bir taş binlerce tarafından sökülüyor, bir anlık heyecan duyarken birisinin gözünün feri inançsızlıktan sönüyor, biri kapıda beklerken beklediği az ilerde can veriyor, ahiret için yaşayanlar ve bekleyenler varken ahiret bu ahirliğinden habersiz kendini taptaze duyarak her gün yeniden olgunlaşıyor, bir üzüm asması toprağa düştüğü an üzümün tanesi de bir ağza düşüyordu. Başını ânın içinde nereye çevirse geçmiş, gelecek şimdinin içinde koyulup açılan ama hep aynı kalan bir kıvamın içinde dönüp duruyordu. Her şey ama her şey bir ipe dizili serçelerdi, yan yanaydı. Sağındaydı on bin yıl evvel denen, solunda da bin yılın sonrası vardı, hepsi de şimdiydi. Bir ipte serçelerdi.
Sayfa 291Kitabı okuyor
Uyuyacağız , uyanacağız ve bazı şeyler geçmiş olucak. Bir gün gelecek biz de bu dünyada geçmiş olucaz.
Onbeş yaşımdan itibaren, evet, galiba onbeşinci yılımdan itibaren, yani çocukluğumun beni tek başına bırakıp gittiği, "şimdiki zaman"ın yok olup, "geçmiş"in "gelecek zaman"da hız kazandığı, yani "şimdiki zaman"ın ölüp, ondan kalan yerin sadece "zaman"la doldurulduğu korkunç bir ayrılma'dan itibaren zamanın iyice bilincine vardım ve birdenbire yaşlandığımı hissettim.
Sayfa 21Kitabı okuyor
"Bence burada yıkanılıp yıkanılmaması değilde 'aynı su' lakırdısı mühim olan. Şu Su, bu su diye bir şey yok ki. Su bir bütün aslında. Benim içtiğim suyla senin içtiğin su farklı sular değil. Bin yıl önce İstanbul'un derelerinden akan suyla şimdi senin damacanalarla taşıdığın su da aynı su. Su geçmiş, şu an ve gelecek... O su başka bir suydu, bu su başka bir su diyemeyiz. Atmosfer gibi. Nehirler buharlaşıp havaya karışıyor, oradan yağmur olup yere düşüyor, toprağa kavuşuyor, sonra yine buharlaşıp uçuyor ve yeniden su olup geri geliyor. Sonsuz devridaimde bizi birbirimize bağlıyor."
Sayfa 204Kitabı okudu
"Dün ve yarın yok. Geçmiş hatıralar ve gelecek özlemler yalnızca memnuniyetsizilik yaratır. Zihinsel sükûnete giden yol şu anı gözlemekte ve farkındalığımızdan oluşan nehirde rahatsız edilmeden akıp gitmesine izin vermekte yatar."
Sayfa 146 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Her şeye yeniden başlayalım
Yeniden yaşayalım geçmiş gelecek bütün yılları
Bütün kederleri ve sevinçleri paylaşalım
Sana sevinç düşsün, bana keder
Sayfa 84Kitabı okuyor
