Değişim güçtür ve güç genelde aklı selim olan insanlarda yoktur.
Belki insan asıl beyni durunca ölüyor, yeni bir düşünceyi idrak etme gücünü yitirince. Bizim Porteous da öyle biri. Olağanüstü bilgili, olağanüstü zevk sahibi ama değişme kabiliyeti yok. Tekrar tekrar aynı şeyleri söylüyor, aynı şeyleri düşünüyor. Üstelik onun gibiler ne kadar çok. İçeriden durmuş ölü kafalar. Aynı küçük izin üstünde ileri geri hareket eden ve bu arada hayaletler gibi gitgide soluklaşan kafalar...
...Ve bütün düzgün insanlar felç olmuş. Ölü insanlar ve diri goriller. Arası kalmamış gibi...
Sayfa 176Kitabı okudu
Gök kubemizi 1923 te çaldılar… Harf İnkilabı isimiyle
Kendi Gökkubemiz Yahya Kemal Merhum'dan mülhem bir ifade.
Biz Gökkubemizi nerede yitirdik, ne zaman yitirdik, nasıl yitirdik...
…bunu buna başlayalım mı…?
Bu soruyu sormak bile aslında, bu yolculuğun ilk adımlarından biri olmalı.
Çünkü birçok insan Gökkubemizi kaybettiğimizin bile farkın da değil.
Önce meseleyi doğru ortaya koymak lazım.
600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Bana anlatıldığında göre Kara Taş’a dokununca insan Yaradan’ın sağ eline dokunmuş oluyor. Genelde öyle çok insan taşa dokunup bastırıyor ki orada uzun süre düşünmek olanaksız. Fakat hacı olmaya gelen büyük kalabalıklar geçmiş olduğu için ben taşa uzun uzun dokunabildim, gözyaşları dökerek onu pek çok kez öptüm.
Sayfa 292Kitabı okudu
Suç milletin değil, liderin!
Nasıl Yönetilirseniz Öyle Olursunuz!
Toplumsal sıkıntıların ve kaynağının neler olduğunun dile getirildiği, tartışıldığı birçok mecliste genelde ifade edilen bir sözdür; “Nasılsanız öyle yönetilirsiniz.” Bu söz, toplum olarak karşı karşıya kaldığımız sıkıntıların kaynağının kim ya da ne olduğunu ortaya koyan bir muhtevaya sahiptir. Bu söz
Ben bir insandım!
Abartısız yarım saat ağlamamı sağlayan o kitap. Sanırım bu aralar çok duygusalım yada bunu Livaneli'nin insanı derin bir hüzne sürükleyen, duygulanmamanın imkansız olduğu 
Huzursuzluk eserine de yorabiliriz. Kitabı elinize aldığınız an kapağı dikkatinizi cezbediyor. Sayfaların uçlarının koyu mavi olması ise başta dikkat çekmese de kitabı
Frieda cevap verirken yüzü kederliydi. "Oraya avcıların arkada bıraktığı ölüleri gömeriz."
Serilda sendeledi ve kalakaldı. "Ne?"
"Her dolunaydan sonra olmaz," dedi Frieda, "ama yeteri kadar oluyor... Ite. O kadar çok ceset oluyor ki. Genelde onları ormanın kenarında buluruz, bazen de şehir kapılarının hemen
