"Kalbin hakkı bâtıldan, doğruyu yanlıştan ayırt etme ve iyi ile kötü arasında tercih yapma özelliği onu bilgi, algı, düşünce ve inancın merkezi konumuna getirir. Bu yüzden kalbin iki yüzü vardır; biriyle Hakk'a, diğeriyle halka bakar. Yerlere ve göklere sığmayan Allah oraya sığar. O bir yoldur, yolculuktur. Aşkların, çilelerin, hasretlerin yolu ve yolculuğu... Hep dışarıya doğru, hep gözün gördüğüne erişmek isteyen insanın gözlerini içeriye çevirip kendine doğru yapması gereken nice yolculukları vardır. Bunun için bir aramanın ve arayışın da merkezidir. Birinde unuttuğunuz veya birinden istediğimiz bir kalbi aramaktan söz etmiyorum, kalbin kendini aramaktır maksat. İnsanın kendisinde saklı olanın izini sürmesi... Mumdan gemilerle ateş denizlerine açılmak... Bulunmayacağını bile bile aramak. Bulanların yine de arayanlardan olacağı umuduyla aramak. Kalbin durmadan 'bud-dub... bud-dub...' diye yankılanması belki de bir gün "Bul-dum... Bul-dum..." diyebilmek içindir. Çünkü bulmak zordur, hele kendinde saklı olanı bulmak dağları başına koyup taşımak gibidir. Peki, bulanlar yok mudur? Elbette vardır; aşk yolunda yürüyenler... Peki buldukları nedir? Salt hakikat! Kendimizin ve hayatın görünmeyen hakikati... Gerçek hayat..."
Sayfa 46 - Turkuvaz KitapKitabı okudu
İnsanın sorunu, duygular hem içsel hem de dışsal nedenlerle ortaya çıktığından, bazen bu ikisini birbirine karıştırabilmesi ve düşüncelerini gerçek olarak görüp etrafından kopmasıdır.
Duygunun neye bağlı olduğuna göre yapacağımız şey değişir: daha çok olan bitene bağlı duygularda yapılacak şey farklı, daha çok iç dünyamızdan kaynaklanan duygularda yapılacak şeyler farklıdır. Duygumuz olan bitenle gerçekçi şekilde bağlantılı ise, genellikle o duyguya eşlik eden düşünceler de gerçekçi, uygun ve işe yarardır.
Eğer duygu, algı veya düşünce sistemindeki(bilişsel sistem) gerçekdışı, uygunsuz veya yararsız bir değerlendirmeye dayalı ise ve kişi bunun içsel bir süreç olduğunu unutup dış gerçeklik olduğunu sanıyorsa, o zaman o duyguya eşlik eden düşüncelere uygun davranmak sorunlu ve işe yaramaz bir sonuç üretir.
Düşünce kaynaklı duyguların soruna yol açmasının nedeni, duygunun kendisi değildir; o duygunun gerçeklikten kaynaklandığının zannedilmesidir.
Sayfa 65Kitabı okudu
Bencil İnsanın Aşkı
Yalnız aşkta şöyle bir durum vardır: İnsanın âşık olduğu kişi hakkında zihinsel bir algısı vardır. Bu algı, bazen âşık olunan kimseyle birebir örtüşmez. İnsan aslında hayal ettiğine âşıktır. Sonra, ona yakın olup da zihnindeki hayali, âşık olduğu kişide görmediği zaman, duyduğu sevgi, nefrete dönüşebilir. Aslında karşısında duran gerçek kişiyi değil, kafasındaki imgeyi seviyordur.
Sayfa 149Kitabı okudu
