Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Video:
youtu.be/HI9Y21OboR0
Tractatus Logico-Philosophicus
Tractatus Logico-Philosophicus, Ludwig Wittgenstein'den okuduğum ilk kitap.
Tractatus Logico-Philosophicus, 190 sayfalık bir denemedir.
Kitapta; ad, bağlam, biçim, çelişme, değilleme, deney, dil, dünya, düşünce, evetleme, eylem, felsefe, fizik, ilişki, imlem, işlem,
Yine her yerini çizmekten boyama kitabına dönüştürdüğüm bi kitap
Bence Oscar Wilde'ın en büyük günahı böyle bir yazım yeteneği ve hayata karşı en iyi haliyle "farklı" denilebilecek bir görüş açısı varken ömrü boyunca gerçekten az eser -en azından bana göre- vermesi. Gelip de kitabın anafikri bu şu demicem. Sadece bu kitabı okumanız lazım. Özellikle gençlik çağında okunması gerektiğini düşünüyorum ve konusunu biraz bile biliyorsanız neden böyle dediğimi anlarsınız. Bazı kitaplar zaman öldürmek gerçeklikten kaçmak için idealse bu kitap sizi gerçekliğin içine zorla itiyor ama en iyi şekilde yapıyor bunu. Kitabi okuduktan sonra bazı şeyleri görme ve düşünme biçiminizin değişeceğini düşünüyorum ve bence iyi kitabın tanımı da budur. Kesinlikle okumanız lazım.
Harika bir eser
Öncelikle belirtmek isterim ki , kitabı herhangi bir kesime ait olmak , beni inandırsın diyerek okumayı planlıyor iseniz , çok yanlış yerdesiniz. Çünkü kitap Teizm-Ateizm arasında seçim yapmanıza veya bir okuyuşta "Ha bu mantıklıymış hadi bende Agnostik olayım demenize olanak sağlamaz."
Kitabın ilk sayfalarında yazarında belirttiği
Sürekli Yeni- Yeni ile Hep Aynı'nın diyalektıği: DeğişEmeyen Modernizm
Şehrimde bir iki dersine katıldığım #cengizçakmak felsefe hocamın önerisi ve de benim için adeta bir kült haline gelen Modernizmi çözümleme adına okudum. 20yy'ın önemli 3 Alman düşünürünün modernliğin kırıntıları, paçavraları ve de artıkları dedikleri fragmanlarından yola çıkarak anlamlandırma çabalarını...
_ _ _ Bundan sonrası mecburen _ _
Bugün üzerine bastığımız, içinde dolandığımız materyal ve kavramsal dünya atalarımızın 13.000 yıllık kümülatif birikiminin sonucu. İlmek ilmek örülen anlamlar bütünü içindeyiz. Bu anlamların ilk çıkış hali ile bizim kullandığımız hali oldukça saptarılmış durumda, fakat pragmatik yaklaşınca kabul edilebilir bir sonuç. Ama dünyayı sadece bugünün
Bir şeyler üretmek üzerine düşünen ve üretme isteği taşıyanların okuması ve üzerine çıkması gereken kitap.
Cesaretin tanımı, fiziksel, moral, toplumsal ve yaratıcı cesaret türleri; yaratıcı süreç, karşılaşma kavramı,sınırlar ve kaygının işlevi üzerine kısa açıklama.
Psikanalitik çevrelerde yaratıcılığın genelde egoya hizmet eden bir gerileme (regression) sonucu ortaya çıktığı görüşü baskındır. Rollo bu yaklaşımı indirgemeci bulur, kabul etmez. Hani hep tartışılır ya, ‘Van Gogh nevrozundan, sinir hastalığından kurtulsaydı o eserleri yapabilir miydi?’denir ya; işte Rollo böyle bir dilemmanın zaten yanlış varsayımlardan kaynaklandığını anlatmaya çalışıyor.
Yaratıcı süreç sayrılığın sonucu olarak değil, duygulanımsal sağlığın en yüksek derecedeki betimi, normal kişilerin kendilerini gerçekleştirme edimi olarak görülmeliydi. Sadece sanatçının değil, biliminsanının ve düşünürün de elinde olmalıydı.
Asıl yaratıcılık ise gerçekliğin dış görünüşünden çok gerçekliğe yaşam vermekle alakalıydı. Haftasonları, boş zaman etkinlikleri veya kafa dağıtma çabaları değildi.
Dünyayla Karşılıklı Bir İlişki Olarak Karşılaşma adlı bölümde kaygı ve kaos üzerine yazılarda bir iki fikir bana çok katkı sundu.
“Dünya bir kişinin içinde bulunduğu anlamlı ilişkilerin bir modelidir ve o kişi bu dünyanın tasarlanmasında yer alır.” Ve kişi öznelliği bu dünyayla karşı karşıya koyarak bir tepkime oluşturacaktır. Yaratım kişinin dünyasını açımladığı bir dil.
İşte gerçek dünyanın tanımı. Açgözlülükler, rekabetler, dedikodular ve diğer bütün saçmalıklar arasında Zeze, ağacı Minguinho ve onu arabasıyla gezdiren Portuga o kadar ütopik kalıyor ki… Zaten belki de kitabın sonunda Zeze, işte tam da bu yüzden gerçek hayatın kendisiyle tanışıyor. Aslında bu kitap bize kendi Minguinho ve Portuga’larınızı kendiniz oluşturun diyor. Çünkü toplumumuz sizi bir gün mutlaka yalnız bırakacak, hayal kırıklığına uğratacak, anlamayacak ve size şiddet uygulayacak diyor. Bütün bunlardan kaçabilmek için elimizde bulundurduğumuz en büyük sığınak ise kitap okumak. Gerçekliğin bombalarından kaçabileceğimiz en mantıklı mekan bence bu sığınağın ta kendisidir. Gerçek hayatta Zeze’nin saf masumiyetine sahip insanlarla karşılaşabilmek dileğiyle. Keyifli okumalar diliyorum.
Here is the definition of the real world. Amidst greed, competition, gossip, and all other absurdities, Zeze, with his tree Minguinho and Portuga driving him around in his car, remains so utopian. Perhaps, at the end of the book, Zeze meets the real life precisely for this reason. In fact, this book tells us to create our own Minguinhos and Portugas. Because our society will inevitably leave you alone one day, disappoint you, not understand you, and apply violence to you, it says. The greatest refuge we have to escape all of this is reading books. The most rational refuge to escape the bombs of reality, in my opinion, is the very sanctuary we hold. Wishing you encounters with people in real life who have Zeze's pure innocence. I wish you enjoyable readings.
Yaban Ördeği Hapishanesi
Hepimiz kendi hayatlarımızın sınırlarını aşamazken ve önceden belirlenmiş bazı parametreler içerisinde bir hayata sahipken karşımıza çıkıyor Yaban Ördeği oyunu. Adeta kendi hayatlarımızın,o unuttuğumuz sınırlarını bize tekrar hatırlatmaya çalışıyor. Karakterler, yaptıkları hatalarını kabullenerek yüzleşirken, Ibsen bize sürekli olarak yaban
Okunması gereken bir kitap değil ama okunmaması gereken bir kitap da değil
Kitabı okumak hemen hemen bir ayımı aldı. Zaman bulabilseydim daha hızlı okuyup bitirirdim. Yazarın hikâye kitabını okuduğum zaman kullandığı dili sevmiştim. Olayları gündelik hayatın olağan veya olağanımsı akışına göre kurduğumuz cümlelerle anlatıyor. Eserle okuyucu arasında samimi bir bağ oluşturuyor kullandığı dil.
Kitabın içeriğiyle ilgili bir şeyler söyleyeyim:
Tarihsel gerçekliğin içerisinde ustaca kurgular yerleştirilmiş. Bunu Mithat Cemal'in Üç İstanbul'unda görmüştüm ilk önce. Bu tip eserleri okurken zamanda yolculuk yapma olanağı bulduğumuzu düşünüyorum. Kurgudan kopmadan gerçekliği anladığımız sürece tabii.
Dikkatimi çeken bir konu da şu; hayatın olağan akışına aykırı diyebileceğimiz sahneler yok. Her şey olması gerektiği gibi, herhangi bir insanın hayatı gibi anlık bir şekilde aktarılmış; doğumlar, yaşamlar, ölümler ve tersköşeler... Özellilkle ölüm karşısında hayatın, hayat karşısında ölümün tanımı ve her ikisinin karşısında yaşamın tanımı.
Okunması gereken bir kitap, diyemem. Ama okunmaması gereken bir kitap da değil.
Zihnimin çatı katını kurcaladım da biraz :)
Bu kitap serisini 2014-2015 gibi bir tarihte satın almış, o dönemde bir kez okumuştum. Sonrasında, ihtiyaç oldukça incelediğim bir kitap setine dönüşüp önce rafta, sonra kutularda yerlerini aldılar. Geçenlerde kutuları gözden geçirirken rastlaştık ve tekrar göz atmak istedim hepsine, birer birer. Çocukluğumdan beri ilgi duyduğum Eski Mısır kitabı
Spoiler içerir.
Kitap, Haz Ötesinin Ötesinde ile Ben ve İd olarak iki kısımdan oluşuyor. Kitabın Freud'un görüşlerinin son konumu olduğunu, yıllarca gelişen fikirlerin bu eserde baya bir yerine oturduğunu görebiliyoruz.
Freud, güdüleri iki kategoriye ayırır: Kendine koruma(ben) ve Libidinal dürtüler. Bunun dışında bu güdüleri ölüm ve eros olarak da
Herkesin Okuduğu O Kitap!
Bu kitap yorumunu Instagram'daki "alintilarlayasiyorum" profilimde de okuyabilirsiniz: instagram.com/p/CkSy3Jstfze
"Ne, hâlâ Şeker Portakalı'nı okumadın mı?! Sana inanmıyorum!" diyenler için müjde... Bu zamana kadar okumadığım için utandığım bu kitabı sonunda okudum!
Bu incelemenin altına yazılan her