Cemal Süreya
Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.
Şems-i Tebrizi
Düzenim bozulur,
Hayatımın altı üstüne gelir diye endişe etme.
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Dergâha gelen kişiye,
Hiç aşık oldun mu, diye sorulurmuş.
“Hayır" derse,
Var, git aşık ol da öyle gel denirmiş.
Allah'ın yarattığı birini sevemeyen katı kalbinle, nasıl Allah'ı sevmeye talip olabilirsin?
Bana göre En Güzel Günaydın İletisi. :)
Hayat çok kısa yerinde durma yaşa!
Koş dönme boşa, boşuna dönme paşa.
Gül güneşte gülmese dünyada ağlasa.
Sen pozitif enerji takıl haykır senvincini dağlara.
Kendini hiç bağlama kötü yollara.
Her nefes sana hediye gerek yok ki boğmaya.
Yok olmaya terk edilme gir ortama reddedilme.
Sen seninle arkadaş ol mutluluk bak ellerinde
Kırma hiç
Beşeri aşkı yaşayanların, ilahi aşk yolunda daha kolay mesafe kaydettiği söylenir. Onun için bir dergâha mürid olmak maksadıyla gelen talibe, şeyhin ilk sorusu, "Hiç âşık oldun mu?" olur. Talibin cevabı "Hayır" olursa, şeyh ona "Var git! Âşık ol da öyle gel!" der.
Sayfa 19Kitabı okudu
Dergâha gelen kişiye,
"Hiç âşık oldun mu? diye sorulurmuş.
“Hayır” derse,
"Var, git âşık ol da öyle gel" denirmiş..
"Allah'ın yarattığı birini sevemeyen katı kalbinle, nasıl Allah'ı sevmeye talip olabilirsin?"
Dergâha gelen kişiye, "Hiç âşık oldun mu? diye sorulurmuş. "Hayır" derse,
"Var, git âşık ol da öyle gel" denirmiş..
"Allah'ın yarattığı birini sevemeyen katı kalbinle, nasıl Allah'ı sevmeye talip olabilirsin?"
Git aşık ol, öyle gel
Hikayedir anlatılır bir genç, bir sufi üstada talebe olmak için başvurduğunda " Evlat, sen hiç aşık oldun mu?" sorusuyla karşılanmış. Genç "Hayır." cevabını verince sufi üstat "Git bir aşık ol, öyle gel." demiş.
Sayfa 24Kitabı okudu
Mevlâna ölüm döşeğinde şu harikulâde gazelini söylemiştir:
"Git başını yastığa koy, beni yalnız bırak. Geceleri dönüp dolaşan, şu harap olan beni terk et! Biz geceleri sabahlara kadar sevda dalgaları arasında çırpınıp durmaktayız.
İstersen gel, lütfet bize... İstersen git, cefa et!.. Güzeller şahına vefa vacip değildir. Ey yüzü sararmış âşık! Sen sabret, sen vefalı ol!.. Bu öyle bir dert ki buna ölümden başka çare yok!"
Kendi kalemimden...
200
200. gün... Hayatımın en kötü 200 günü. Bunun böyle olması çok olağan dışı bir şey değil. Bana eğer bu ayrılıktan önce "ayrılık olursa nasıl olur" diye sorsaydılar, hemen hemen şu anki gibi bir durumu tarif ederdim. Yani beklenti dışı bir şey yok. Bu süreç ne kadar sürerse, bu günler de 201, 202... diye devam eder. Tabii ki de umut