Anneler Günüymüş
14 Mayıs gelmeden paylaşmak istedim. Sadece o güne ait duyar kasmak etiketinden sıyrılmak için. Olay oldukça uzun merak edenler internet mecrasından tatmin edici cevap ve kaynaklar bulabilir. Bunun gibi binlerce olay her gün çeşitli gerekçelerle -aşk, onur, namus, töre vb- işlenirken, failleri antik çağ demokrasilerini imrendirecek şekilde cezalar
God Knows
Sosyal medyada herkes kendisinin daha iyi bir versiyonunu yutturmaya çalışıyor ve ben de kendime bunun sebebini sorup duruyorum. Niçin kendimizle ilgili kısa reklamlar verip durmak zorundayız ki?
Sayfa 29
Suicide
'Hanged himself! Why, in God's name?' I cried. He kept on looking out watchfully. 'Who knows? The sun too much for him, or the country perhaps.'
Sayfa 21 - MK WORLD CLASSICSKitabı okudu
Neredeyse Kusursuz Bir Cinayet - 2.Kısım (Bizde Sadece Allah bilir yazsak Oouuw)
Sadece Tanrı bilir
Georgi Markov’un pantolonundaki küçük bir madeni para büyüklüğündeki kan lekesi ile baldırındaki topluiğne başı kadar deliği ilk gören, kendi gibi radyo spikeri, Teo Lirkoff oldu. Önemsemeyerek, işlerinin başına döndüler. 5-6 saat sonra Markov biraz halsizleşti. “Eve gitsem iyi olacak, erken yatarsam sabaha bir şeyim kalmaz” diye düşündü. Ama hiç de öyle olmadı. Gece boyunca ateşi yükselmeye, karnı ağrımaya, göğsü sıkışmaya, midesi fena halde bulanmaya başladı.
Sahneye koyduğu, Todor Jivkov’un Bulgaristan’da uyguladığı komünist rejimi eleştiren tiyatro oyunu yüzünden, 1969’da Bulgaristan’ı terk etmek zorunda kalıp, bir süre Avrupa’nın değişik ülkelerinde dolaştıktan sonra Londra’ya yerleştiğinde tanışıp evlendiği Annabel, sabahın ilk ışıklarıyla birlikte bir ambulans çağırdı ve onu St. James Hastanesi’ne götürdü.
Acildeki nöbetini henüz devretmemiş olan Dr. Bernard Riley, kalp atışlarını normalin üzerinde, tansiyonunu normal, lenf bezlerini şiş buldu. Hastanın baldırındaki el ayası büyüklüğündeki kızarıklığa, onun ortasındaki 2 milimetre çapındaki deliğe baktı. Deliğin olduğu yer biraz sertti. Kızarık bölgenin röntgenini çektirdi. Bir şey göremedi. Raporuna (G.O.K.) diye not düştü, yani God Only Knows (sadece Tanrı bilir).
Sayfa 137 - Doğan Kitap (E-kitap)Kitabı okudu
A priest is not somebody who knows how to perform the rain dance and end the drought. A priest is somebody who knows how to justify why the rain dance failed, and why we must keep believing in our god even though he seems deaf to all our prayers.
“In the heart of every writer there lies a murderer.
Writers spend their lives struggling to conceal this murderous desire from other mortals.
Like God, they ruthlessly destroy the people of their own creation, drag them from one cruelty to another, meting out punishment, and with the callous indifference of a serial killer. And no one knows when he has taken a life from the solitude of his room. But when a writer is enraged the walls of his refuge come crumbling down, revealing his true identity.”
“Oh, you horrid, common boy! Why don’t you cry then, as you did the last time?”
“I’m not crying and i will never cry for you again!”
I answered. But i was crying as i spoke. And, God knows, i cried for Estella many times afterwards, with a great pain in my heart.
Oxford World’s ClassicsKitabı okudu
“... if I live later, I will try to live in such a way, doing no harm to any one, that will be forgiven.”
“By whom?”
“Who knows? Since we do not have God here any more, neither His Son nor the Holy Ghost, who forgives? I do not know.”
“You have not God any more?”
“No. Man. Certainly not. If there were God, never would He have permitted what I have seen with my eyes. Let them have God.”
Network(1976)
Howard Beale speech
“I don't have to tell you things are bad. Everybody knows things are bad. It's a depression. Everybody's out of work or scared of losing their job. The dollar buys a nickel's worth, banks are going bust, shopkeepers keep a gun under the counter. Punks are running wild in the street and there's nobody anywhere who seems to know
“There will come a time,” I said, “when all of us are dead. All of us. There will come a time when there are no human beings remaining to remember that anyone ever existed or that our species ever did anything. There will be no one left to remember Aristotle or Cleopatra, let alone you. Everything that we did and built and wrote and thought and discovered will be forgotten and all of this”—I gestured encompassingly—“will have been for naught. Maybe that time is coming soon and maybe it is millions of years away, but even if we survive the collapse of our sun, we will not survive forever. There was time before organisms experienced consciousness, and there will be time after. And if the inevitability of human oblivion worries you, I encourage you to ignore it. God knows that’s what everyone else does.”
Sayfa 17
Alain Delonun Romy Schneider için onun ölümünden sonra yazdığı mektup
“I watch you sleep. I’m with you, by your bedside. You’re wearing a long black tunic and red embroidery on the bodice. These are flowers, I think, but I do not look at them. I will say goodbye, the longest farewell, my Puppelé. That’s how I called you. It meant “little doll” in German. I do not watch the flowers, but your face and I think you’re
