Gün ışığı içimizdeki teslimiyetçiliği ortaya çıkarır, ama geceleri kendimizi özgür hissederiz. Düzen güçleri bizi, geceden, özgürlükten kaçınmaya koşullandırmışlardır.
Sayfa 17 - İletişim Yayınları
Gün her zamankinden farklı görünüyor gözüme, ışığı başka renkte sanki - daha hüzünlü bir renk.
Sayfa 164 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Çirkinliğimi şimdiki kadar hiç fark etmedim. Seninle kıyasladığım zaman, kendime çok acıyorum… Sen gün ışığı, şebnem tanesi, bülbül ötüşü kadar güzelsin! Bense korkunç bir şeyim. Ne insanım, ne hayvan. Bir çakıl taşı kadar biçimsiz, onun kadar ayaklar altında çiğnenen, onun kadar kaskatı biriyim!
Gün ışığı herkesin malıdır. Ne diye bana yalnız geceyi veriyorlar?
korkular da yıldızlar gibi hep oradadırlar ama gün ışığı onları gizler.”
Sayfa 245
Gün ışığı arkamızda kaldı bak
Tanyerinde unuttuk gözlerimizi
Gel artık
Hayata yeniden başlayalım
Gel artık
Bu mavilerde kimseler görmez bizi
Sayfa 24
“Gün ışığı bir gün olsun
Geniş odalarda mavi
Çalmadı kapımı.”
Sayfa 33 - Kırmızı KediKitabı okudu
Hava yağmurlu, kasvetli ve karanlıktı. Çiseleyen yağmur pencereye vuruyor, soğuk ve pis suyuyla pencereyi yıkıyordu. Solgun gün ışığı odaya sızmayı başarmış, ikonun önünde yanmakta olan mumun titrek ışığıyla rekabet bile edemiyordu. Ölmek üzere olan adam bana hüzünle bakıp başını salladı. Birkaç dakika sonra da öldü.
Bütün dünya cehalet ve hurafeler içinde yüzerken, herkesten önce onda parlayan ışığı görmeyi bilin. Umudum bir gün gerçekleşirse nefret sona erer.
