Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Çok ilginç kitap, çokk
Merhaba, 6 aydır inceleme yazmıyordum. Ben de uzun bir aradan sonra bir inceleme yazayım dedim. İnceleme ne kadar uzun olur bilemiyorum. Kitap çünkü çok ilginç. Benim paylaşımlarımı yakından takip edenler bilirler ki, ben kırparak alıntı atmamaya çalışırım. Anlam bütünlüğü bozulmasın diye olduğu gibi paylaşırım. Eğer aktif olarak burada paylaşım
Uyanın eyyyy ahaliii! Günaydınnn :)
Momo benim çocukluğumun kitabıydı. Tekrar okumak daha iyi oldu çünkü o zaman bu kadar net idrak edemezdim. Çünkü kitap bence yetişkinlere de yönelik. Ende de dememiş miydi zaten "Hikayelerimi içimdeki çocuk ve hepimiz için anlatıyorum. Benim kitaplarım 8 ve 80 yaş arasındaki tüm çocuklar içindir" :)
Her kitap gibi bu kitap da yazarın
Günaydınnn :D
Kitabımız İçinde Bir Sen Engerek. Yazarı Binnur Şafak Nigiz. Kitapta baş karakterimiz Mahinev'e 21. yaş gecesinde babaannesi bir kitap veriyor. Birkaç gün içinde de gelip o kitabın unuttuğu ayracı getiriyor. Ve aynı zamanda Mahinev'den bu kitabı o gece şafak vaktinde okumasını rica ediyor. Fakat Mahinev o gece bu kitabı açtığında tamamen başka bir yerde uyanıyor. Ve olaylar iyice karmaşıklaşıyor. Mahinev neredeydi? Asıl soru, Mahinev kimdi?
Yazarın dilini sevdim. İki sayfa hiç durmadan betimleme yaptığı oluyor. Normalde bu tür sıkıcı üslupları sevmem ama o kadar da sıkmadı sanki bu yazarın betimlemeleri.
Kurgu güzel ama çok ağam şağam bir şeyi olduğunu düşünmüyorum. Ve bu kadar beğenilmesinin sebebini de yine yazarın diline bağlıyorum. Yaratıcı betimlemeleriyle daha büyüleyici bir kitap oluşturmuş.
Karakterleri ve sayılarını da beğendim. Yeteri kadar karakter vardı, ne eksik ne fazla. Favorim Efken Karaduman :)
Sonuç olarak almak istiyorsanız bence alın okuyun. Bir şey kaybetmezsiniz...
Günaydınnnn
#hagakure #saklıyapraklar , modern dönem öncesi Japon tarihinde siyasi istikrarın en güçlü olduğu Edo Dönemi’nin (1600-1868) ortalarında kaleme alınan,iki yüz elli yılı aşkın ve on beş kuşak boyunca devam eden İeyasu Tokugava’nın kurduğu şogunluk olarak adlandırabileceğimiz,(ülkenin siyasi ve ekonomik yetkisini tekelendi
856 sayfaydı ilk cildi.Bitirdim. Şehrimizde büyük deprem felaketiyle meşgul olduğumuzdan (( hala devam ediyor malesef ki )) okumam uzun sürdü. Durumumuz öyle bi hal aldı ki her sabah ilk işimiz Günaydından demeden birbirimize akşam yada gece sallandığımızı teyit ettirmek oldu. Kanıksamak zor olsada sallanarak yaşamayı, uykudan sallanarak uyanmayı, paranoya gibi sürekli lambaya bakmayı, sürekli soğukta dışarı kaçıp mecburiyetten eve girmeyi kanıksar olduk malesef. Bu Şekilde daha nasıl yaşanır...
1789 Fransız ihtilali savunucuları ve Cumhuriyet yanlılarının bir arada aynı ülkede nasıl yaşadığından, Fransa'da ki kilisenin ve din adamlarının halk üzerindeki etkilerinden, dönemin ekonomik, sosyal, dini, entellektüel ve aşk konularından, işçi ve soylu sınıfının varlığından, Fransız edebiyatından.... Birçok konuyu ele almış kitapta yazar.
173 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
"Ben kim miyim?
Küllerinden doğmuş kadın ve sen bu kitabı okuduğun zaman ben çoktan yeni hikâyelerimi yazmış ve yepyeni kitabıma başlıyor olacağım..." cümleleriyle başlıyor kitabına şair.
Genç şairimiz, bu kitabında da duygu yüklü mısralar bırakmış bizlere. "Aşk güzel bir duygu yaşamasını bilen insan ile yaşanırsa..." diyor. Güzel bir kalpten dökülen şiirlerin, güzelliğini okurken göreceksiniz. Buram buram aşk kokan bir kitap tavsiyesi daha bırakıyorum. Keyifli okumalar dilerim.
"Kırılır kadın
İncinir, darılır, küser ama seven kadın gitmez, gidemez
Sever çünkü kendisini bile düşünmeden
Sadece sabır eder kadın, anlaşılmayı beklerken.
...
"Çıktı gökkuşağımın o rengârenkleri
Her günün güzellikleri bir başka seninle
Bir günaydının ile günümün aydınlanışı var bende
Bir de her iyi geceler dediğinde, iyi geçen gecelerim var benim."
...
Yüreğinize kaleminize sağlık.
256 syf.
8/10 puan verdi
Melih Günaydın genç bir yazar olarak, polisiye roman alanında kalem oynatıyor. İlk kitabı olan Sürgün Avı’nı okumuştum. Birkaç hafta önce yeni romanı çıkınca, lütfedip tarafıma da imzalı bir şekilde ulaştırdı.
Buzlar Çözülünce, Günaydın’ın mesafe kat ettiği polisiye türünde bir eser olarak çıktı karşıma. Birtakım şeyleri peşinen yazayım
Öncelikle şunu söyleyebilirim zor bir kitap emek isteyen, okurken size hayata karşı mide bulantısı yaşatan bir kitap.... Bu kitap sizi bunalıma sokmak, birinin dertlerini kusuşunu görmek isteyenler için…Ama öyle bir kitap ki dibe vurmuş bir yazarın kendi içi dünyasını, hem eleştirel hem de mizahi olarak ele alabilmiş. Dostoyevski'nin bu kitabı yazarken içinde bulunduğu bunalımı baskıyı her satırında hissedebilir. Çoğu satırında kendi yaşamınızın bir yansımasını görebilirsiniz. Belki de sırf bu yüzden bu kitap bize bu kadar yakındır. Yalnızlık her satırına ilmek ilmek dokunmuştur.
Kitapta iki bölüm bulunmakta birinci bölümde yazar kendi iç karmaşasını, insanlara bakış açısını bazen edebi bazen mizahi bir dille bizlere sunmuştur. İkinci bölümde ise yazar bir olayı birçok açıdan bizim gözlerimizin önüne sermiştir. Ayrıca bireyin varoluşsal sorunlarını inceleyen bir eser. Varoluşsal kitaplara bir başladınız mı bu kitaplar sizi bırakmaz peşimizi… Sürekli kendinize ifade demediğiniz duyguları o kitaplarda okuyup içinizi rahatlatmak istersiniz. Bu kitaplar bu yazarlar bizim için ayna görevi görürler.
Kitap Yeraltı Edebiyatına ilgi duyan herkesin başucuna koyması gereken bir eser. Yeraltından Notları okuduktan sonra Engin Günaydın’ın oynadığı ‘Yeraltı’ filminin de izlenmesini tavsiye ediyorum.
Asosyal bir insanın sessiz çığlıkları
Kült eserlerden biri olduğu için okumayı düşünüp sürekli ertelediğim Dostoyevski eseri. Kitap iki bölümden oluşuyor birinci bölümde yazar çoğunlukla kendi iç dünyasını, çelişkilerini, kendi ruhuna duyduğu nefreti, kendi varoluşundan emin olamayış sancılarını okuyucuda iç sıkıntısı yaratacak derecede uzun uzun anlatıyor. İkinci bölümde ise olay olduğu için kitap daha hızlı akıyor diyebiliriz, yazar nihayet monologdan diyaloğa geçiş yapıyor. Herkesin kendinden bir şeyler bulabileceğine inandığım bir eser. Naçizane tavsiyem kitabı okumadan önce Zeki Demirkubuz un Yeraltı filmini izlemeniz. Engin Günaydın’ın muhteşem oyunculuğuyla yeraltı adamını somut olarak görmüş olursunuz. Bu da kitabı okumanızı kolaylaştırır, en azından ben de öyle oldu. Düşünenlere keyifli okumalar dilerim.
Günaydınnnn bugün çok severek okuduğum bir eserle geldim. Daha önce otantik yayınlarından okumamıştım bu ilkti ve son olmayacağı kesin, Portal ise farklı bir evrende ele alınmış fantastik öğelere beslenmiş ve macerası hiç bitmeden ilerleyen distopik bir eser. Okurken birden fazla duygular hissetim tam herşey yolunda dedim yol hariç herşey yolundaydı,kitabın sonu öyle bir yerde bitti ki devamı için aşırı meraklıyım kitabın konusuna gelecek olursak.
“Wallece;eşini ve oğlunu organ yetmezliğinden kaybetmiş kızını da kaybetmek üzeredir. Ve onu kurtarabilmek için elinden gelen herşeyi yapmaya kararlı.
Bir gün dostu Neill ile birlikte farklı gezegene yolculuk yaptıran şirkete giderler. Fakat şirket onlardan çeşitli türlerde canlıların yer aldığı ‘Portal’ adı verilen yerden uçuş için gerekli olan antimaddeyi bulmasını ister. Wallace bu teklifi kızı için hiç düşünmeden kabul eder. Wallace portal’a gitmek için eğitim merkezinde Bhalkos’la tanışır. O da daha önce portal’a atılan ama kaybolan abisinin peşine düşmüştür.ikili portal’da ortak bir noktada buluşmak ve taşları birlikte bulmak için planlar yaparlar ancak Wallace’nın daha önce portal’a atılmasından dolayı işler değişir. Peki Wallace ve Bhalkos tekrardan buluşabilecek mi? Wallace taşları bulup kızını kurtarabilecek mi?”
Günaydınnnn. Polisiye kitapları çok sevmeme rağmen; kalemiyle bu kitapta tanıştığım (evet doğru duydunuz ilk kez okudum)Agatha Christie’nin Poriot Araştırıyor kitabının yorumuyla sizlerleyim.
Kitap, ünlü dedektif Hercule Poirot’un arkadaşı Binbaşı Hasting’in ağzından anlatılan 11 kısa hikayeden oluşuyor. Her hikaye, dedektifin üstün zekası yani onun deyimiyle ‘küçük gri hücreleri’ sayesinde kolayca çözülüyor. Ama maalesef, polisiye kitap okurken hissettiğim heyecanı hissedemedim. Belki bu kitapla başlamam benim için dezavantaj oldu. Sherlock Holmes kitaplarını çok seven biri olarak kitapları birbirine çok benzettim ve Sherlock okurken duyduğum heyecanı bulamadım. Ama yazarın diğer kitaplarının çok iyi olduğunu ve kısa hikayelerden oluşmadığını öğrendiğim için okumaya devam edeceğim. Birçok kişi sevdiğine göre elbet vardır bir bildikleri.
Günaydınnnn️
Mutlu haftalar hepinize dostlar
Her ay Hermann Hesse okumamızda Haziran kitabımız Knulp`du.
Hesse`nin kendisinde birşeyler katıp yarattığı Knulp karakteri; belirli bir yere bağlı kalmayı sevmeyen ve yaşamını yollarda geçiren bir göçebe. Kibarlığı, centilmenliği, yakışıklılığı, iyi kalpli, dost canlı ve sevecen olması gittiği her yerde bir dost edinmesini sağlıyor ve sıkıştığı anlarda da bu dostları yardımına koşuyor.
Kitap boyunca anlam veremediğim şey şuydu: Bir göçebeyi neden konu etmiş Hesse? Ulaşmak istediği nokta nedir? Neyse ki kitabın sonunda cevaplarımı aldım ve daha çok sevdim kitabı.
Geçmişte yaşadıklarımızı değiştirme şansımız olsa da şimdimiz değişmeyebilir çünkü bazen bugünümüzü bizim karakterimiz belirler.
Toplumda kendine yer bulamayan insanlar belki de bizim açmadığımız yerlerin sahibidir. Az öteye gidersek yanımıza oturacak bir çok hayat dolu insan olacaktır.
Kitabı sevdim ve tavsiyemdir
.
Mutlu günler ve haftalar hepinize️
Selam ve dua ile
266 syf.
·
Puan vermedi
Günaydınnnn... Kitabi bitirip baska kitaba geçebilmek için erkenden uyanan bana yok mu alkış
Açıkçası bu kitapla ilgili ne diyeceğimi bilmiyorum.. Bazen aşırı sıkıldım bazen de soluksuz okuduğum bir kitap oldu.. Ama ne bileyim sanki bir şey anlamadım gibi.. Kafam bu ara fazla dolu olduğundan odaklanamadim sanırım.. Ya da ütopik hikayeler ilgimi çekmiyor ya da fazla ağır bir ütopik bir hikayeyle başladım bilemiyorum yani bilinmezliklerle bitirdim bu kitabı resmen..
Günlük dilde kullanım olarak değil ancak psikolojideki tanımıyla depresyon geçirmiş herkesin kendinde birçok yer bulacağı; bu dönemi atlattıysa bile o hisleri hatırlamanın hüznü ile tanıdık gelmesinin verdiği rahatlık arasında bir çırpıda okuyacağı bir kitap. Dostoyevski’nin malzemesi insandır demişti bir hocam. Malzemesini ustalıkla işlediği bir eser olmuş.
Engin Günaydın’ın bu kitabın anti-kahraman karakterini oynadığı “Yeraltı” filminin de peşine izlenmesini tavsiye ederim.
