Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
Kitapta Taoizm felsefesi ışığında öğretmeler için altın kurallar 81 bölümde verilmiş ve bunlarla ilişkili gerçek hikayelerle zenginleştirilmiş. Kitaba güzel bir kişisel gelişim kitabı olarak bakılabilir zira bilge bir öğretmen ideal bir örnek olmalıdır. Kişisel gelişim kitaplarını sevenler, öğretmenler ve öğretmen adayları, eğitimin ailede
·
Puan vermedi
Canı yanardı... "Geçmiş olsun!" derdim.
Yüreği burkulurdu... "Geçmiş olsun!" derdim.
"Ama seni seviyorum..." derdi. "Geçmiş olmasın!" derdim.
Niye biliyor musunuz?
Çünkü aşktı benim tek derdim...
Ama her şey gibi bu aşka da geçmiş oldu.
Zaten "Güzellik geçicidir..." demişlerdi ve haklıydılar çünkü benim sevdiğim de bir güzellik yaptı ve bizi geçmiş oldu.
Sonra ne mi oldu?
Sonrasını biliyorsunuz zaten...
Hem o benden geçmiş oldu hem de ben kendimden geçmiş oldum...
“Kapalı Gişe Yalnızlık” kitabının deneme türünde yazıldığını görmekteyiz. Kitabın içeriğini aşk üzerine olan ve aşka dair şiir gibi söylemler oluşturmaktadır. Terk edilmenin verdiği acı hissedilmektedir.
Yazar aşkta terk edilen kişinin hep kendisi olduğunu ve sürekli yaralarını sarmaya çalıştığını söylüyor. Giden kişinin de aslında kolay kolay gidemediğini, gitse de hep bir şeylerin örneğin radyoda çalan şarkının, yolda yürüyen bir çiftin hep geçmişi hatırlatabileceğini ve anıların unutmayı zorlaştıracağını ifade ediyor
Kıskanç Adam
Her eser her duyguda yazılmaz bu okumuş olduğumuz eser ise Tolstoy'un hüzünlü ve bulanımlı döneme denk geldiği belli oluyor.
Bethoveen'ın bir türlü kavuşamadığı aşkını özlemini tasvir ettiği dokuz numaralı sonatıdır.
Bir erekeğin ve bir kadının ilişki ve evlilikleri üzerine ruhsal ve zihinsel çatışmaların en güzel şekilde anlatıldığı bir
Canı yanardı... "Geçmiş olsun!" derdim.
Yüreği burkulurdu... "Geçmiş olsun!" derdim.
"Ama seni seviyorum..." derdi. "Geçmiş olmasın!" derdim.
Niye biliyor musunuz?
Çünkü aşktı benim tek derdim...
Ama her şey gibi bu aşka da geçmiş oldu.
Zaten "Güzellik geçicidir..." demişlerdi ve haklıydılar çünkü benim sevdiğim de bir güzellik yaptı ve bizi geçmiş oldu.
Sonra ne mi oldu?
Sonrasını biliyorsunuz zaten...
Hem o benden geçmiş oldu hem de ben kendimden geçmiş oldum...
H A R V E K Ü L
“İnsan gücünün yettiği kadarını değil, nasibinde olduğu kadarını alır ve o kadarını yaşarmış sadece. Fazlası ya da eksiği yok bunun…”
“İçinden geldiğince sevmeli insan, sarılmalı, koklamalı… Hiç kimse sonunda vereceği acıyı düşünemeyerek sevmez kimseyi. Çünkü hiç kimse sonu olacağını bilerek sevmez, herkes hiç bitmemesini
274 syf.
·
Puan vermedi
Güzellik, tarihi süreç içersinde en çok tartışılan konu olmuştur. Tam bir tanımı elbette yok ve hiç bir zamanda olmadı. Tarihsel süreç içersinde tanım değişti ve bu tanım daima subjektif oldu. Yaşanan yer ve zaman bu konuda çok etkili. Güzellik kavramını anlamamak ve anlamlandırmak için farkındalık gerekir:
“Dünyayı dönüştüren şey farkındalıktır.
Eşimle bir kitapçıda gezinirken bir ara bir fotoğraf çekildik ve tasadüfi bir şekilde kadraja Dorian Gray'in Portresi kitabının girmiş olduğunu fark ettik. Eşim de '' bizim mi Dorian Gray'in portresi mi? :) '' diye yazıp sosyal medyasında bu fotoğrafı paylaşmıştı. Kitaba dair ilk anım bu oldu. Şimdiyse yeni bir anıyla ilişkimizi iyice
Güzellik, güzel bedenden değil güzel işten doğar
Yıllardır şu sözleri duymuşuzdur etrafımızdan,-Dış güzellik önemli değildir.-, -Güzellik gelip geçicidir.- her ne kadar söylenen bu sözlerin ne kadar içtenlikle söylendiğini bilmesem de ben bu konuya girmeyeceğim. Asıl değinmek istediğim YA GÜZELLİK GEÇİCİ OLMASAYDI.
(spoiler içerebilir)
Dorian Gray saf, temiz ve olağanüstü derecede yakışıklı
Okuduğum her satırında tefekkür dünyası ve Kur'an'dan bu denli istifade edişiyle beni hayran bırakan, kalbimi büyüten bir yazar Metin Karabaşoğlu. Ufkumu açan ve hayata Müslümanca nasıl bakılır, her an ve her olayda Müslümanca bir tavır içinde nasıl olunur? 'un cevabını parça parça verdi bana bu kitabında da hayrette bırakarak.. Bu dünya tek
Deliliğin Sınırında
Benim için son zamanlarda okuduğum net kaliteli bir kitaptı. Romanın dili fazlasıyla hoşuma gitti. Basitce değilde ince ince düşünülerek yazılmış. Bir süre sonra kendimi akıl hastanesindeki hastalardan biri gibi hissettim .Her gece gelen yıllar önce yaşamış konuklarla -Freud, Nietzsche ,Kant, Agora…-
yapılan sohbetlerden olaya dahilmişçesine o
Editör Yardımcılığını yaptığım kitabın yorumu ile karşınızdayım. Bu sefer sizi bir akıl hastanesine götüreceğim. "Çoklu Kişilik Bozukluğu" tanısının konulduğu bir hastanın yaşadıklarına şahit olacaksınız.
"Benim deli olduğuma kimler karar veriyor? Akıllı olduğunu söyleyen sizler. Ya sizin akıllı olduğunuza kim karar veriyor? Tabii
Bir insanı dış görünüşüyle değil kalbiyle tanıyanların hikayesi.
İnsanlar birine baktıkları zaman karşısına önce dış görünüşü çıkar. Ve çoğu zaman fark etmeden buna göre değerlendirme yaparlar. Tıp bir ürünü almadan önce ambalajına bakmak gibi. Kendilerine göre güzel ya da çirkin olduğuna karar verirler. Ki bu kavramlar görecelidir. Çünkü görünen şeylerin ardında hep çok daha fazlası vardır. Bir insanın kalbini, düşüncelerini sadece dış görünüşüne bakarak göremezsiniz. Bunu sadece o insanı gerçekten tanımaya, anlamaya çalışarak yapabilirsiniz. Çünkü güzellik geçicidir. Bir yara güzel bir yüzün görünen kusursuzluğunu bozabilir. Birini sadece bunun için severseniz hayal kırıklığına uğrarsınız. Ama kalpten severseniz bu kolay kolay değişmez. Kısaca kitap bunu anlatıyor. İnsanın kusurlarıyla güzel olabileceğini. Hayat her zaman toz pembe değildir. Herkese karşı iyi değildir. Bir anda her şey tersine dönebilir. Ama bazı şeyler değişmez. Gerçek sevgi gibi. Çünkü birini gerçekten sevdiğiniz zaman dışına değil daha çok içine bakarsınız. Acılarına, umutlarına, korkularına ... Onu gerçek yapan her ayrıntıya. Bir ruhu görmek. Bu bütün güzelliklerden çok daha güzeldir.
Kapağını açtığınızda her karakter için farklı bir dünyaya geçtiğiniz harika bir kitapla tanıştım, tanışın.
Dorian Gray'in Portresi, kibir, vicdan, sonsuza dek güzel kalabilme arzusu, sanat ve alt metinde düşüncelerle dolu bir kitap. Dorian, güzelliğiyle herkesi etkileyen bir karakter, ressam Basil için modellik yapıyor. Ressamımızın eşcinsel olduğu aşikar. Kitap aslında ressam Basil'in Dorian'ı çizdiği bir portre etrafında dönüyor. Yardımcı karakter olarak Lord Henry, Dorian'ın düşüncelerine etki eden bir soylu. Diğer bir yardımcı karakter ise Sibyl Vane.. Dorian Gray'in aşık olduğu tiyatrocu kızdır. Aşıkken olmak istediğimizin dışına çıkarız, bildiğimizi unutur, saçma sapan hallere evriliriz. Sibyl Vane'in hatası romanda tam olarak buydu. Kitapta üzüleceğiniz diğer bir yardımcı karakter ise Sibyl Vane'in kardeşi James.. Talihsiz bir çocuk. Fena bir ölüm.. Roman hakkında daha fazla spoiler vermeden benim için açılan hoş dünyayı kapatıyorum. Son olarak, kibrinizin ve vicdanınızın kurbanı olmayın diyorum. Güzellik geçicidir. Kalıcı olan zeka, kişilik ve hislerdir. Ne güzelliğe, ne şimdiki sağlığa, ne mal mülke güvenmeyin. Hepsinin yok olması göz kapayıncaya kadar. Ne demişti usta, "Güzelliğin on para etmez bu bendeki aşk olmasa.."
Kalbinizle kalın. Ve tekrar tekrar, kibrinizi yok edin. Okurken kendinizi kitabın bir yerlerinde bulmayı da unutmayııın.
Guzellik gecicidir, demeyin bana. Iyilikte gecicidir. Iyilik, karsilik beklentisi yaratir ve sinira sahiptir. Guzellik oyle mi? Guzellik ne karsilik bekler ne de cikara dayalidir. Sadiktir, gorundugu gibidir.
. . .
Bir kitabi guzel kilan ondaki duygunun baska hicbir kitaptan elde edilememesidir.
. . .
Mutlu olmak istiyorsan, baglanacak bir sey bul kendine, bir inanc ya da bir sevgili. Ama gercegi bulmak istiyorsan, ölümü izle
. . .
Insan baska insanlara degil once esyalara alismali, onlarin arasinda yer edinmeli..
. . .
Bellegini yitiren insan sevgisini surdurebilir mi? Elbette. Insan akliyla degil kalbiyle sever. Akildaki bilgi gitti diye kalpteki duygu da gidecek degil ya.
. . .
#okudumbitti Labirent..
Dusundum de yillardir boyle bir kitap okumayi bekliyormusum...
Hani hep soylerlerya;
Farzet ki bir gun uyaniyorsun ve bellegindeki her sey gitmis. Kendine, anilarina ve seni seven tum insanlara tamamiyla yabancisin. Aynadaki o baktigin yuz senin degil. Ne yaparsin?
Hicccc.. Aynanin uzerine bi ortu atip hayatimi yasamaya kaldigim yerden devam ederim, dermisim..
Iste Labirent boyle bir anlatiydi benim icin.. Begendim begenmesine yalniz kitapta beni surekli rahatsiz eden bir sey vardi ve hala cozemedim. Bazi yerler tam oturmadi sanki. Ya da yazar da dahil hayatimizda hic bellegimizi kaybetmedigimizden bellek yitimi nasil bir his yaratiyor bilemiyoruz, tedirginligim deneyim eksikliginden kaynakli olabilir, halbuki bu konu uzerine (keske gecmisi silebilsem diye hayiflanarak) cok kafa yormusuzdur. Tek dusuncem yazarin betimlemelerde biraz sig ve de zayif kaldigi. Yine de bi okuyun(!) degerlendirin ve benimle paylasin derim.. Keyifli okumalar
