Tanrıyla Hasbihal
Var mısın bilmiyorum...
Olman ya da olmaman çok bi' şeyi değiştirmezdi.
Varsan diye iyi olmaya çalıştığımı sanırdım önceleri...
Sonra kendimin farkına varmaya başladım.
İçimden iyilik geldiği için iyiydim.
Bi' gün içimden kötülük gelirse mi?
O da geldiğinde değerlendirmem gereken bi' konu artık.
Bi' de bunu
Karalama1
Son yıllarda çok kitap okuduğumdan olsa gerek, yazarlara özendiğim zamanlar oluyor. Bir şeyler anlatma, ahkam kesme, bir şeyleri tanımlama, o şey hakkında yargılarda bulunma ve o şey hakkında hüküm verme ihtiyacı mı desem bunun adına, bilemiyorum. O kadar anlatılmaya, tanımlanmaya, hakkında yargılarda bulunulup, hüküm verilmeye muhtaç konu varki,
Seni unuttum,
Gittim en yakın bir marketten tablorene aldım. Normalde
sevmem çikolata, ama almak istedim işte. İçinden badem
çıktı, çok değişik bir tadı var, herkese öneririm 2 lira sudan
ucuz.
Su demişken, bu ay gene çok geldi su faturası. Hayır
anlamıyorum, sanki seracılık yapıyoruz. Her ay 63 lira da
ödenmez ki. İçim yandı içim.
Yandı demişken,
....
Basit bir hayat mümkün mü?
Sayfiye yerlerini hep sevmişimdir. Babaannemler Batum’dan Yalova’ya göç etmiş. Çocukluğumun en güzel zamanlarında, köyde bir oraya bir buraya koşturuyorum. Dizlerimi boydan boya parçalayıp bisiklete binmeyi sayfiyede öğrendim, ilk kez sayfiyede birinden hoşlandım, ilk hayal kırıklığım veya kafa karışıklığım da hep
Ayvalık'tayım, 2003 yazı... Benim iyi dostum, dalış arkadaşım Melih Derneli teknesiyle gelip kıyıdan bizi alacak. Taçkın'la beraber bir bankta oturduk; yanımızda dalış malzemelerimiz, kıyıda laflıyoruz. Üç genç kız yanımıza kadar geldi. Kızlardan biri aksıyor, bir ayağını hep sürüyerek yürümek zorunda.
Durdular, bize belediye plajının olduğu yeri sordular. Biz de gösterdik, bir kilometre ötede bir yer. Kızlardan sağlam olanları, "Yaa hadi geri dönelim, oraya kadar bu sıcakta yürünmez." diye vızıldandılar. Ayağı aksayan kız, "Ne var bunda? Yürürüz. Buraya kadar geldik, hadi dönmeyelim." dedi.
Şaka gibi bir şey!
Bizimki, gözümüzün önünde diğer ikisini ikna etti ve deniz dolu bir gün için yola devam ettiler.
Biz, gözlerimiz dolu dolu onları seyrettik. Sizce hangisi daha engelli?
Hayatınızın zor anlarında en ihtiyaç duyacağınız güçtür mücadele ruhu... Ona sahipseniz hiç korkmayın.
Mücadele ruhunuz yoksa anlattığım her şeyi unutun, hepsi boştur sizin için.
Sayfa 109Kitabı okudu
Gökyüzü hırsızları
Kaç kişi kafasını kaldırıp gökyüzünü izliyor, o güzel maviliğin, maviliğinin güzelliğini kaç kişi merak ediyor? Bulutların dansını, güneşin yaşam saçan güzelim ışığını, gece parıldayan milyarlarca yıldızları, Ay'ın tarifsiz şekillerini ve aydınlık yüzünü kaç kişi merak ediyor? Sahi göç eden leylekleri izlerdik artık aklımıza gelmiyorlar mı ?
iki ayyaş: Özgür ve Umut..
Kızlar, arkadaşlarına sarılarak yanlarından ayrıldılar. Bunun üzerine Özgür,
“He, biz ne yapacağız şimdi.” dedi.
‘"Hadi, küçük bir tur atalım.” dedi Umut…
“Evet evet! Ben de oldukça sıkıldım. Bu çok iyi olur." dedi sevinçle!
Önce Devrim Yolu’nu boydan boya turladılar. Ardından Demokrasi Meydanı’na geçtiler. Oradan da neredeyse Özgürlük
Sayfa 173 - Altıncı bölüm
alara, sen neleri terk ettin annen gibi yenilmemek için? biz ne zaman annemiz gibi olduk? aslında babamız olan o adamları nasıl bulduk? yenildiğimiz bir maçın rövanşı bu, alara, dikkatli ol.
o adamlarda babanı öldürebildin mi? ihtimal, öldüremedin. yenildin.
öfke, her yenilgiyle içimizde büyüyen cüzzamlı bir çocuk, alara. anlamsız ve zamansız ağlamalar. ve sonra:
"neden oluyor bilmiyorum. ara sıra böyle olurum ben. aslında seni çok seviyorum. çok seviyorum. dengesizliklerim için özür dilerim."
aslında ne sevdin ne de öldürebildin onları, alara.
anlasana, biz yokuz aslında. yani ellerimiz hiçbir zaman temiz olamadı. yok yere topuklu ayakkabılar giymeyi öğrendik, kitaplar okuduk ve dolma sarma dersine çalıştık. psikoloji ve sosyoloji okuduk ve bol bol sustuk.
alara, biz kaçtığımız tuzaklara yakalandık. bu kadar işte. "... hadi salona dönelim."
