Mevlâna.... İslâm âleminin Shakespeare''i!" (s. 38) Bu denli sığ, basit bir cümleyi başka herhangi bir kitapta görsem derhal kapatırım o kitabı. Lakin devan ettim. Aşkın kuralları olur mu? Aşk kendi başına kuralsızlığın ta kendisidir. İçinde çıkar olmayan tek insani edim. Kural, aklın vaz''ettiği ilkelere verilen ad! Bu nedenle hesaba kitaba gelir işlerin kuralı olur. Gönülse akla benzemez, çünkü ferman dinlemez. Olmuş da nitekim, mesela bakınız Elif Şafak hiç üşenmemiş, bizler için tam kırk aded kural uyduruvermiş. Aklınca. Çünkü düşüne taşına, aklıyla yazmış romanını, gönlüyle değil. Kalbiyle hiç değil. Şems, güya diyesiymiş ki: "Bu kurallar benim için tabiat kuralları kadar evrensel, onlar kadar temeldir." (s. 63)
Tabiat kuralları kadar evrenselmiş! Acaba yukarıda yeni çağ filozoflarından Francis Bacon''ın veya John Locke''un bir şakirdi mi konuşuyor, yoksa 13. yüzyılın, Şems-i Tebrizî mi? Türkçe Hz. Mevlâna''nın mürşidi Seyyid Burhaneddin''e lâyık görülen şu ifadeye bir bakalım:
— "... ve Kur''an-ı Kerim''de yazan bir hükmü hatırlattım: Mümin müminin aynasıdır." (s. 98
Oysa Kur''an''da böyle bir ayet-i kerime yok! Aksine bu bir hadîs-i şerif. Öyle hadis literatürüne filân vâkıf olmaya da gerek yok, çünkü Şems-i Tebrizî Makalât''ında, Hz. Mevlâna ise Fîhimâfih''inde bu hadîsi şerh ediyorlar.. Elif Şafak bu eserleri bile okumadı mı aceba?
