hayali kurgu. zaten böyle diyaloglar ancak hayal edilir, gerçekleşmez
+Farklı bir kadın o biliyorum!
-Nasıl anladın?
+İkimiz de dalgın dalgın yürürken çarpıştık. Gösterişsiz bez çantasının üstünde Tezer Özlü'nün fotoğrafı vardı, belli ki materyalist olmadığı için düzen bunalımı yaşıyor, bez çantasının içinden bir sürü kitap düştü, sadece kitap, belli ki bunalımı atlatmak için kitaplara sığınmış, kendine sığınmış ve başını kaldırıp kime çarptım diye bakmadı bile. O kadar çok kendiyle ki.
Tam istediğim gibi. Kendi kendine yetebilen insanların bir kez dikkatini çekmeye gör; sadakat bilir, vefa bilir, sevgi bilir; hem ruhu ezilmiş insanlar merhametli de olur, mutluluğun kıymetini de bilir. Sen iyisi mi çık caddeye, içinde bir sürü kitap olan bez çantası kolunda, başı öne eğik ve kaygılı yürüyen bir kadına çarpmaya bak ve sonra dikkatini çekmeyi dene.Tek defa planlama şansımız olan aydınlık gelecek, o kadının ellerinde.
Dolu Hafıza
Arılar ve Karıncalar gibi diğer türlerdeki büyük topluluklar, istikrarlı ve dirençlidir, çünkü sistemin işlemesi için gereken bilginin büyük bölümü bu hayvanların genomlarına kodlanmış haldedir. Bir dişi bal arısı, lavrası hangi besinle beslendiğine bağlı olarak, büyüdüğünde kraliçe veya işçi arı olur. DNA' sı her iki rol için de uygun davranışları programlar. Kovanlar çok karmaşık sosyal yapılardır ve pek çok farklı işçi türü barındırır: hasatçılar, hemşireler ve temizlikçiler gibi; fakat şu ana dek araştırmacılar "avukat arılar" la hiç karşılaşmadılar. Arıların avukata ihtiyacı yoktur, çünkü hiçbir zaman kovan anayasasını ihlal ederek, örneğin temizlikçi arıları sahip oldukları yaşam, özgürlük ve mutluluğu arama haklarından mahrum bırakma ihtimalleri yoktur.
İnsanlarda ise bu tip durumlar sürekli gerçekleşir. Sapiens'in toplumsal düzeni hayali olduğundan, insanlar bu tip kritik bilgileri sadece DNA'larını kopyalayarak ve genlerini sonraki nesillere aktararak koruyamazlar. Yasaları, gelenekleri, adetleri korumak için bilinçli bir çaba gerekir, aksi taktirde toplumsal düzen hızla çökebilir.
Sayfa 128Kitabı okudu
Canım Selim! Nasıl çırpınmışsın bir yerlere tutunmak için...
Konu acı bir gerçeğe dayalı ağır ironi içermektedir.
Bir Türk vatandaşı olarak, Almanya Dışişleri Bakanlığı ile e-mail aracılığıyla iletişime geçmek düşüncesindeyim. Orada yaşayan Türkler ve yakınlarımız adına bizler de, Almanya'nın geleceği için aşırı tutucu, ilerici parti ya da olası partiler için gelecekte gerçekleşecek seçimlerde oy kullanma hakkı edinebilir miyiz (?) diye.
Ben şahsen, orada yaşayan gurbetçilerimizin-yakınlarımızın güzellik, huzur ve refah içinde yaşamaları için en doğru tercihi yapabileceğimi ve buna, uzak akrabalar olarak bir hakkımız olduğunu düşünüyorum.
Mesela ben, her ne kadar Müslüman değilseler de, birtakım parti üyelerinin ve seçmenlerinin de dindar olduğu düşüncesiyle Aufbruch deutscher Patrioten - Mitteldeutschland (Alman Vatanseverlerin Şafağı, AdP) desteklemek isterdim. Bu parti benim en favorilerimden olurdu ve onların ezici bir çoğunlukla kazanmalarını canı gönülden dilerdim.
Vakti zamanında Alman vatandaşı olmadığım için bu mümkün değil, ama hayali bile güzel. Akrabalarımız asla bizim iyi olmamızı isteyerek sandığa gitmediler. Vatan millet meselesi düşüncesinde hiç olmadılar, olsalardı, zaten; 'Artık yeter' diyerek geri döner, çok severek tercih ettikleri bu düzen içinde yaşar ve ülkelerine hem maddi hem de iş gücü olarak katkı sağlarlardı.
Hayır, aksine! Onlar bizleri, Türkiye'yi yılda en az bir kere ziyaret edebilecekleri, ziyaret zarfınca eşe dosta görgüsüzce hava atabilecekleri, alışverişleri esnasında 1x20 harcayabilecekleri bir tatil beldesi (arka bahçeleri) olarak gördüler ve bu duygular doğrultusunda sandığa giderek, geleceğimize ipotek koydular. Acı, ama gerçek...
Hayali düzen dışında bir yol mümkün değildir. Etrafımızdaki hapishane duvarlarını yıkıp özgürlüğe koştuğumuzda aslında daha büyük bir hapishanenin geniş bahçesine doğru koşuyoruz.
Sayfa 128Kitabı okudu
