TUTKU AŞK VE BİR ÖĞRETMEN"
Kendisiyle çevresindeki insanlar arasında pus yığını oluştu. Ortalık toz dumana karışmış gibiydi. Hiçbir şey açık seçik değildi. Sanki karanlık bir gecede çölde yolunu kaybetmiş bir yolcu gibiydi. Düşlerin alaca karanlığında çevresindeki her şeyin titreştiğini, her şeklin ürkütücü, korkutucu bir biçim aldığını, binalann dev gibi yedi sekiz başlı bir yaratığa dönüştüğünü, nesnelerin ve insanlann üzerine karabasan gibi çöktüğünü, kara deliğin içine doğru savrulduğunu görür gibiydi.
Her şey tuhaf her şey anlamsız bir duruma dönüşmüştü.
İdealist genç bir öğretmen, ilk görev yerinde aşkı ve ızdırabı yaşayacaktı.
"1970'li yıllarda Bursa'nın Mustafakemalpaşa İlçesinde başlayan öykü İstanbul'a kadar uzanıyor.
İlim irfan aşkı ile yanıp tutuşan genç bir öğretmen, hayatını sonsuza kadar değiştirecek, uğruna ölümü göze alabilecek aşkıyla tanışıyor."
Aşkı, ızdırabı, sevinci ve hüznü aynı anda hissedecek ve kendinizi hikâyenin ana kahramanlarının yerine koymaktan alamayacaksınız.
Kitapla kalın.
.
.
.
"Aşk beklemez, insanın içini alev alev kor ateşler gibi yakar, bütün varlığını bütün bedenini sımsıkı zarar insanın içini ürpertir, öyle acılar öyle ızdıraplar verir ki ne olduğunu anlayamazsın.”
İnsanoğlu gençliğinin kıymetini bilmeli, eğer çalışmaz tutumlu olmaz, ileriyi görmezse maalesef hayat sana acımaz diye düşündü.
"Her tünelin sonunda bir ışık, her bilinmezliğin sonu bir gün aydınlığa çıkar.
Hiç bir şey çaresiz değildir. Hayat varsa yaşam var, yaşam varsa umut var ."
Oblomov ’u tanıyarak ve onda kendimden bir parça bularak devam ediyorum. İnsanın tanıdığını sandığı kişileri yoluna ortak alması bazen çok güzel genellikle de hüsrandır. Ama kitap karakterleri öyle değil onları en iyi
