“Hayatın hiçbir amacı yoktur. Hayat sizin yüklediğiniz anlam kadar anlamlıdır.”
“Hayatın hiçbir amacı yoktur.Hayat sizin yüklediğiniz anlam kadar anlamlıdır.”
On altı yaşıma kadar hep seyrettim zaten. Hep iyi bir izleyici oldum. On altımda bozuk Arapça, pokerde kazanılmış bir hançer ve bronz bir tenle Avrupa'ya geldim.
Eski kıta beni bekliyordu. Bir dejenere sürüsünden başka bir dejenere sürüsünün içine düşmüştüm. Burada silah kaçakçısı da yoktu. Hepsi ilk gruba dahildi. Ve daha yakınlaşmadan hiçbirine, nefret etmiştim hepsinden de. İki dünya savaşını da bu geri zekâlıların başlatmış olmasına hiç şaşırmamak gerekiyordu. Birbirlerinden o kadar korkuyorlar dı ki aynı metroda beş yüz kişi yolculuk yaparken duyulan tek ses makine gürültüsüydü. Halkı aptal ama azınlıkları var olma çabası içinde yarı tanrılar yaratmış bir toplum. Bu yarı tanrılar bugün üstünde yaşadığımız dünyanın edebiyatını, müziğini, resmini, politikasını belirlemiş olanlardı. Ve ben onları sokakta göremiyordum. Kapalı kapılar arkasındaydı Avrupa'yı yönetenler. Halkın karşısına çıktıkları anda çiğ çiğ yeneceklerini bildiklerinden, ukalaca taktıkları yüksek kültür maskesini sadece birbirlerine gösteriyorlardı. Sömürmeye ve sömürülmeye hayatın amacı olarak bakan bu açık tenli ırk, belki de doğanın en büyük hatasıydı... Atom bombası oraya atılmalıymış. Deniz olmalıymış oralarda. Balıklar bile daha iyi geçinirmiş birbirleriyle!
Sayfa 28Kitabı yarım bıraktı
“Hayatın hiçbir amacı yoktur.
Hayat sizin yüklediğiniz anlam kadar anlamlıdır.”
Sayfa 171 - Masa KitapKitabı okudu
İnsan hayatının normal amacı dört mevsimde de, yani hayatın dört çağında da fazla hoplayıp zıplamadan yaşamak ve son güne kadar hayat kadehinin hiçbir damlasını israf etmemektir.
Tüm bunların dışında tadının ne olduğu önemli değil, sadece bir meyve verebilmektir belki de amaç.Belki de bir meyve ağacı olduğumuzun farkına varmak ve
hangi meyveyi verebiliyorsak onu vermek sadece. Belki
de bunca sözün ve anlatının tek amacı da budur; meyve veren bir ağaç olduğumuzu hatırlamak ve kendi doğamızı gerçekleştirmek günün sonunda.
Sayfa 22Kitabı okudu
Sadece Psikologlara Değil “Herkese Göre Olan Psikoloji Kitaplarından”
Burada arayış halindeki zihne hayatın içinde mantıklı bir temel sağlayan bir din, onları hiç durmaksızın iyiliğe götürmek için çalışan muazzam bir Müşfik Güç kavramı vardı. Bu din "ruh"a en derindeki kuvvetle temas kurdukları, bizim hep peşinde koştuğumuz nihai amacı algıladıkları hissini kazandırıyordu. "Kalbi" sevildiğine, sevdiğine ve anlaşıldığına dair o kutlu hisle dolduruyordu. Nasıl -ve niye- yaşamamız gerektiğine dair açık, basit ve akılcı bir yönerge sunuyordu.
Sayfa 151Kitabı okudu
