"Hiç kimseye bir şey söyleyemiyorum. Hiç kimsenin yüzüne bana yaptığı fenalığı haykıramıyorum içimde biriken bu azaplar, kalbimi cımbızla didikliyor paramparça ediyor."
Sana ihtiyacım var.
Suya, havaya, ışığa bu kadar hasret çekmedim. Kafam bozuk. Seni deli gibi seviyorum. Öleceksek beraber ölelim. Hep bir kâbusu yaşıyor gibiyim. Koşamıyorum sana. Gel diye de haykıramıyorum.
“Çok aşığım. Öyle aşığım ki, bu duyguyla nasıl baş edilir bilemiyorum. Ne yapsam olmuyor. İçimde tutamıyorum, haykıramıyorum, gülümserken buluyorum kendimi, sonra bir ağlamaktır gidiyor, ya o beni benim onu sevdiğim kadar sevmiyorsa diyerek.”
Yüzüm yüreğim deprem dalgası
Bu gül kıyımlarına bakamıyorum
Her aşk bir türküdür bağrımda
Her öfke bir ağıt
Ağıtlar kuşatmış dört yanımı
Kendi türkülerimi haykıramıyorum
" Alevler içersinde yanıyorum sanki . Tek bir kelime , kısacık : ' Acıyor !' ama haykıramıyorum . İnsanlık kadar eski , tarifi imkansız , eşi benzeri olmayan bu dipsiz cehennemden kaçamazsın !"