"Yıkılıbdur bu cihan sanma ki bizde düzele;
Devleti çarh-ı denî verdi kamu mübtezele;
Şimdi ebvâb-ı saâdetde gezen hep hazele;
İşimiz kaldı hemân merhamet-i lem-yezele."
[Bu cihan yıkılmaktadır, sanma ki bizim zamanımızda düzelir. Devleti alçakların çarkı orta ma line getirdi. Şimdi devletin yüksek makamlarında gezenler hep alçak kişilerdir. Bundan sonra isme -kaderimiz- Lemyezel olan, yani düşmez kalkmaz olan Allah'a kalmıştır.]