Her zaman onlar tarafından ihanete uğradığım ve bir köşeye atıldığımdan nefretle doldum. Onlara güveniyorum ve bütün kalbimle onlara saygı duyuyorum; ancak onlar nedense bana karşı çok ihtiyatlılar. Çekingen, alaycı bir kahkahayla beni idare etmeye çalışıyorlar, sanki kirli bir şeye dokunuyorlarmış gibi. "Acaba bu insanlar düşündükleri kadar zarifler mi?" diye merak ediyorum. Her seferinde, bana bir şekilde ihanet ediyorlar. Bir kere bile bana içlerini döküp danışmadılar. Bir kere bile bana karşı seslerini yükseltmediler veya vurmadılar. Benden neden bu kadar çok nefret ediyorlar? Ben onları hep çok sevdim. Çok, çok, çok sevdim. Ne zaman isterlerse onlar için hayatımı veririm; ancak bu insanların benden kaçıp gölgelerde gizlice "Ne sinir bozucu bir velet," gibi cümlelerle beni eleştirmelerinden ve sanki kendileri çok iyiymiş gibi iç çekip kibirlenmelerinden nefret ediyorum. Her şeyin farkındayım. Önyargılı davranmıyorum. Yalnızca neler olduğunun farkındayım. Biraz olsun anladın mı beni? Senin bile yetişkinlerin arasına katılıp bana öğüt vermen içler acısı. "Yalnızlığı öğrenmek istersen âşık olmalısın," diyen filozof haklıymış. Ah, ben aşka açım! Basit aşk sözcükleri istiyorum yalnızca. Bir kez olsun, "Seni seviyorum!" diye haykırabilecek kimse yok mu?
seni ben hep
mahur şarkılar gibi sevdim
Sayfa 10Kitabı okuyor
Şimdi dünyada benim için artık sadece sen varsın, sadece sen, benim hakkımda hiçbir şey bilmeyen sen, hiçbir şey umurunda olmayan biri gibi davranan veya her şeyi ve herkesi yok sayan sen. Sadece seni sevdim, beni hiç tanımamış olan ve hep sevdiğim seni.
Sayfa 7Kitabı okudu
Waldo bende buradayım. Evet senin kadar hırçın değilim, sessizce ağlıyorum. Fakat bu akşam senin sigaranı burada, hemen yanında, karşında ben yakıyorum.
Waldo bende buradayım
Ne adam vurdum hayatımda, ne de senin gibi sert konuştum.
Ama olsun. Seni görmeye, seni bilmeye, senin felsefeni soludum demeye geldim.
Adımı, sasımı ve nasılımı hep senden, hep sana dair verdim.
Waldo bende burdayım. Burda olmaya çalıştım bir dafe. Ama burda olmaya bilirim, gide bilirim yani. Bunları gizlice ve ansızın bir kağıda yazdım. Sana okumadan ölebilirim, sen ölebilirsin, sana varmayabilirim.
Waldo teşekkür ederim.
Başka bir şey söyleyemem, görüştüğümüzde anlaşırız.
Sen bana kızarsın, belki yüzüme bakmazsın.
Bir şiir yazar, yazdırırsın.
Yanımdan geçersin, burulursun.
Waldo sen kırılmış bir adamsın.
İyi geldin, iyi gidiyorsun, fakat yanına kimseyi almadın.
Waldo seni sevdim, seviyorum.
Ama her zaman burda olmayabilirim.
Başka bir vakit görüşmek üzere ve üzre...
Yağmur ERDEM
(Waldo'ya mektup)
ROXANE
Peki bizim de bu anımız gelince,
Neler diyeceksiniz?
CYRANO
Ne doğarsa delice,
Aklıma ne gelirse, hepsini, kucak kucak,
Dağınık, birer demet haline koymayarak.
Mesela: Seviyorum sizi,aşığım çılgınca sana,
Tahammülüm kalmadı acısına;
Bir çıngırağın dili gibi gönlümde ismin,
Ben de karşında, Roxane, hep ürperdiğim için
başkaları gibi rol yapamadığım içindir bu - seni hep sevdim.
Ama kıç cebimde hep o yassı şişe
İlle seni övdüm seni bildim seni sevdim yaşadım..
Sayfa 182
Şimdi dünyada benim için artık sadece sen varsın, sadece sen, benim hakkımda hiçbir şey bilmeyen sen, hiçbir şey umrunda olmayan biri gibi davranan veya her şeyi ve herkesi yok sayan sen. Sadece seni sevdim, beni hiç tanımamış olan ve hep sevdiğim seni.
Sayfa 7 - Anonim yayıncılıkKitabı okuyor
Olur da gelmezsen;
Bil ki seni hep bekleyeceğim.
Ölür de karşılaşamazsak;
Bil ki seni çok sevdim, hep seveceğim.
Canım kızım...
Sayfa 11 - HayatKitabı okudu
Sen indirirsin beni, ben yine tutarım, sen incitirsin, susarım, sustum, artık susmayacağım. Bu dünyaya seni tutmak için geldim ben. Seni tutmak için ateşlerden geçtim. Tekrar tekrar indirildim de yine vazgeçmedim. Ben seni hep böyle bir aşkla sevdim.
Sayfa 225 - Okuyan Us, 1. Baskı, 2024Kitabı okudu
"Seni hep sevdim," diye fısıldadım dudaklarına. "Seninle ilgili her şeyi sevdim, Cassia. Ve seni her zaman seveceğim."
Sayfa 343 - FredrikKitabı okudu
Yüreğimin sırça köşkü
Sevdana sarmalandığım kadın,
Hanidir yüreğin,
Örgülü saçların hep mi kızıl kestane?
Seni sevdim canıma can, yoluma yoldaş diye.
Hanidir bırakıp gitmeyişlerin,
Sarıp sarmalayışların.
Ne bu yürek seni unutur ne de bu destan gibi ahiret.
Her şey sen de saklı, senin varlığında.
Çekip giderken hoyrat bir çağda
Mecnun misali bıraktın beni yaban.
Çözülse de dizlerim
Gelsem sana,
Hâk namına kucaklasam seni
Bırakmasam ellerini, avuçlarımdan kayıp gidişlerini...
Felaket yaktı yıktı beni, neyleyim?
Dağıttın gittin beni
Hadi uyan da söyle
Şimdi ne edeyim?
"Sana karşı dıştan başka babaların davrandıkları gibi davranmış olmasam da başkaları gibi rol yapmadığım içindir seni hep sevdim."+
"Evlat edinilmek, dışarısıdır. Bir yere ait olmamanın nasıl bir duygu olduğunu dışavuracak şekilde davranırsınız. Ve bunu, size yapılanı başkalarına yapmaya çalışarak dışavurursunuz. Herhangi birinin sizi sırf siz olduğunuz için sevdiğine inanmanız olanaksızdır.
Annemle babamın beni sevdiğine hiç inanmadım. Onları sevmeye çalıştım ama işe yaramadı. Sevilmeyi öğrenmek epeyce zamanımı aldı; hem vermeyi hem de almayı. Sevgi hakkında bir münazarayı kazanmaya çalışırcasına, takıntılı bir hâlde yazıp durdum; onun en yüce değer olduğunu hep bildim, hâlâ da biliyorum.
İlk günlerde Tanrı'yı sevdim elbette, Tanrı da beni sevdi. Eh, bu da bir şeydi. Hayvanları ve doğayı da sevdim. Ve şiiri. Sorun insanlardı. Bir başkasını nasıl seversin? Bir başkasının seni sevdiğine nasıl güvenirsin?
Hiçbir fikrim yoktu.
Sevmenin kaybetmek olduğunu düşünüyordum.
Sevgi neden kayıpla, zararla ölçülür?"
Sayfa 17Kitabı okuyor
