Bazen kendimi sadece bir damla kar ile özdeş tutuyor, bazı geceler o bir damla kar gibi yağıyor, yaşıyor ve ölüyorum. İçim soğudu, tenim soğudu. Buzdan bir heykel gibi, azar azar soğuk bir biçimde eriyorum.
Sayfa 72Kitabı okudu
Coğrafya taştan bir heykel için kaderdi. Coğrafya, köklerini toprağa salmış, başka bir yere hareket etme şansı olmayan ağaç için kaderdi. Kaderini "coğrafya kaderdir" cümlesine teslim edenler için kaderdi, hatta bazen kederdi. İnsan, bedenini bulunduğu coğrafyadan başka yerlere taşıyarak yaşamını değiştirmeyi seçebilirdi. Taş değildi, ağaç değildi, rüzgârın savurduğu cansız, başıboş bir yaprak değildi. Seçebilirdi.
Sayfa 55Kitabı okuyor
Her heykel, öylesine uzak ve yoğun bir gecede, geriler, -ya da ilerler- gibi ki, ölümle bir oluyor.
Sayfa 51Kitabı okudu
Giacometti'nin en güzel heykelini, -üç yıl öncesinden bahsediyorum- masanın altında buldum, sigara izmaritimi yerden almak için eğildiğimde. Toz içindeydi; Giacometti saklıyordu heykeli, sakar bir misafır ayağıyla çarpıp çatlatır diye...
O.- Eğer heykel gerçekten güçlüyse, kendini gösterir, ben saklasam bile.
Sayfa 43Kitabı okudu
Giacometti, bana, vaktiyle bir heykel yapıp gömmeyi düşündüğünü söylüyor. (Hemen toprağı bol olsun diye geçiyor insanın aklından.) Hayır, günün birinde bulunsun diye değil, ya da bulunsun diye, çok daha sonra, Giacometti'nin kendisi, hatta ismi bile unutulduktan sonra.
Heykeli gömmekle ölülere mi sunmuş oluyordu onu?
Sayfa 37Kitabı okudu
Vahşi Batı
New York Limanı'ndaki Özgürlük Anıtı, Fransız
Grand Orient Tapınak Masonlarından dünyanın ilk Masonik Cumhuriyetine
yüzüncü kuruluș yılı armağınıdır." Heykel, Babil ilahelerinden İştar'ı temsil
ediyormuș. İştar, malum, namıdiğer İsis, İlluminati/Babil Tarikatı' nın sembolüdür.
Diego'nun büstü, daha çok, ruhban sınıfının üst düzey üyesi bir rahip sanki. Tanrı değil. Ancak her heykel, birötekinden onca farklı olmakla birlikte, hep o aynı mağrur, hüzünlü aileye bağlanıyor. Tanıdık ve çok yakın o aileye. O ulaşılmaz aileye.
Sayfa 21Kitabı okudu
Önce omuzlarım ve bir elin abandığı enseköküm; ya da beni, Mısır'ın binlerce yıllık geçmişine dalmaya, zihinsel olarak eğilmeye, hatta giderek, sert bakışlı, sert gülümseyişli o küçük heykel karşısında yerle bir olmaya zorlayan kütlevi bir şey. Gerçekten de bir tanrıydı gördüğüm. Amansızlığın tanrısı.
Sayfa 9Kitabı okudu
Bir heykel yapmak yetenek isterse,ona bakmak da yetenek ister.
Sayfa 56Kitabı okudu
Kendine rağmen Öz’ü kaybetmemek pahasına ..
“Hayatını resim, heykel gibi sanat eserleri yapmaya harcamaktansa, hayatının kendisinden bir sanat eseri yapmaya çalışmak”
Duchamp
Damat ibrahim Paşa Sarayı, şimdi müze olarak kullanılıyor."
"Kanuni'nin bu bahtsız vezirinin bu meydana üç heykel dikmiş olduğunu da biliyor muydunuz?"
"Hayır," dedim şaşırdığımı gizlemeden, "bildiğim kadarıyla İslam'da heykel yasaktır."
"Evet, ama İbrahim Paşa kendi gücüne o kadar inanmıştı ki buraya üç uzun sütun üzerine tunçtan yapılmış Diana, Herkül ve Apollon heykelleri diktirmişti, Hatta İstanbul'un hamile kadınları Diana heykeline gelir, çocuklarının onun gibi güzel ve sağlıklı olması için adak adarlardı."
"Sonra ne oldu bu heykeller?"
Padişah Süleyman, İbrahim Paşa'yı boğdurdukan sonra halk heykelleri yıktı ve parçaladı. İbrahim paşanın putperest olduğu iddia edildi.
Donatello, heykeli, orta Çağ’dan beri hizmetkarı olduğu mimarlık’tan kurtardı ve bağımsız bir form haline getirdi. Heykel artık mekanın üç boyutu içinde bir form olarak algılanıyordu ve hangi açıdan bakılsa bir değer taşıyordu. Portre - Büstü yaratmış olan Donatello, insan yaşamının dramına ilişkin düşünce ve duyguları yüzünden azap çeken bir ruha sahipti ve Michelangelo’nun doğrudan doğruya öncüsüydü.
Sayfa 255Kitabı okuyor
Gelecek kuşaklar için resim, heykel yapmak, yazı yazmak gurrun budalalığından başka bir şey değildir.
Sayfa 125 - can yayınlarıKitabı okudu
O isterdi ki cismen, fikren, kalben, ruhen, tamamen kendisine özgü kalsın; o tebessümleri, o bakışları, hep kendine yöneltsin. Başkalarından gelen tutkunluklara, dışardaki istekli bakışlara karşı heykel gibi duygusuz görünsün; hasılı hayatını sadece kendisine ayırsın.
Bulacaksın koymuş gibi elinle,
Ben nerde doğmuşsam o yerde kaldım.
Faruk Nafiz Çamlıbel/ Alçıdan heykel
Sayfa 29
