Apollo masanın arkasından kalktı ve sarayı, kışlayı ve akademi binasını çevreleyerek bu valilik sığınağını karınca gibi kaynaşan ayak takımından ayıran duvarın ötesindeki çamurlu ve delik deşik sokağa baktı. Akademisyen akşam alacasında eşeğini eve götürmekte olan bir köylüyü gösteriyordu. Adamın ayakları çuval beziyle sarılmıştı ve çamurla
Sayfa 153 - 155Kitabı okudu
“Ama sevgimi paylaştığını hiç sanmam. Rahat bir tebessümle kalbimi çaldı, sonra da tek kelime etmeksizin çekip gitti. Şafağın solgun ışığındaki bir çiy tanesi gibi.”
“Uyanır uyanmaz unutulan bir rüya gibi,” diye gülümseyerek ekledi.
“Ağaçların arasında kaybolan bir peri kızı gibi.”
Bir cimri gibi acı çekiyor. Zevkleri konusunda da cimri olmalı. Bu yeknesak sıkıntıdan, şarkıyı keser kesmez başlayan bu homurdanmalardan sıyrılmayı, doğru dürüst bir acı çektikten sonra umutsuzluk içine gömülmeyi hiç istemez mi bu kadın? Sanmam, elinden gelmez bu. Kördüğüm olmuş artık.
Sayfa 27
"Beni rahatsız etmiyorsunuz", dedi acı bir sesle. "Hiç ilgisi yok, artık yalnız kalmak istemiyorum. Günlerdir hatta belki de yıllardır tek bir insanla konuşmadım ve sanki bu süre içerisinde her şeyi içimde şişelemişim gibi hissediyorum. Artık adeta hapishane hücresi gibi olan kabinimde kalamıyorum. Ancak bütün gün gevezelik edip gülen yolculara da dayanamıyorum. Aralıksız süren bu eğlenceleri ve neşeli halleri beni deli ediyor. Çıkardıkları aptalca gürültü ta kabinime kadar ulaşıyor, bu yüzden kulaklarımı kapatmak zorunda kalıyorum. Elbette benim onları duyabildiğimi ya da bu seslerin beni delirttiğini bilmiyorlar. Bilselerdi de umursayacaklarını sanmam, çünkü onlar birer yolcu değil, yolcu sürüsü."
Bir cimri gibi acı çekiyor. Zevkleri konusunda da cimri olmalı. Bu yeknesak sıkıntıdan, şarkıyı keser kesmez başlayan bu homurdanmalardan sıyrılmayı, doğru dürüst bir acı çektikten sonra umutsuzluk içine gömülmeyi hiç istemez mi bu kadın? Sanmam, elinden gelmez bu. Kördüğüm olmuş artık.
Tehlikeli, yoksul bir çağda yaşadığımızdan yakınmalı mıyız? Sanmam. İnsan bütün öbür canlılar gibi yaradılıştan gevşektir. Onu uyaran, dürtükliyen olmazsa, hemen hiç düşünmez, törelerine ve alışkanlıklarına uyarak bir otomat gibi yaşar.
