194 syf.
9/10 puan verdi
Ve Bir Rüya aleminin daha sonuna geldik.
" Türk edebiyatının ilk felsefi ve gerçeküstü romanı kabul edilen A'mâk - ı Hayal , 
Filibeli Ahmed Hilmi'nin felsefi ve tasavvufi görüşlerini içermektedir . Romanın kahramani Raci , içindeki şüphe ejderhasını susturmak ve mutlak hakikate ulaşmak için mezarlıkta karşılaştığı Aynalı Baba'nın yardımıyla manevi seyahatlere çıkar , Raci bu seyahatlerinde hedefine ulaşmak için Buda'yla Hiçlik Zirvesi'ne , Yunan tanrılarının bulunduğu Olimpos Dağı'na , Hürmüz ile Ehrimen'in savaş meydanına , Simurg'un sırtında Merih gezegenine , Kaf Dağı'na ve daha birçok yere gider . Raci hakikatin peşinde nice âlemde , boyut ve mekânda dolaşırken biz okurlara Ahmet Hilmi'nin Doğu ve Batı felsefesi , tasavvuf , mitoloji , dinler tarihi üzerine kurduğu bu gerçeküstü romanı izlemek düşüyor -şaşkınlıkla , merakla ve zevkle ..." der kitabın arka kapağında.
Kitabı okurken kah 
İlahi Komedya'yı kah 
Shadow and Bone' u okuyormuş gibi hissettim başı rüya gibiydi taki sonundaki bir kaç hikayeye kadar. Son on-onbeş sayfada bir kopukluk hissettim. Sanırım rüyadan uyanmak bunu gerektirir.
Türkiye iş Bankası kültür yayınlarına ve çevirmenimiz 
Mehmet Kanar 'a çok teşekkür ederim.
Keyifli okumalar dilerim.
- Hiçlik Zirvesi'ne insan türünün binde, yüz binde biri çıkamaz. Zira ona çıkmak için insan kendine hâkim olmalı. Bir kalpte emel olursa yollarda kalır. Oraya canlı cenazeler çıkabilir. Sen kendinde öyle bir kuvvet hissedebiliyor musun?
Görünmeyen yol arkadaşıma nerede bulunduğumuzu, nereye gittiğimizi sordum.
-Hindistan'dayız, Hiçlik Zirvesi'ne gidiyoruz! Dedi.
Hiçlik Zirvesi'ne insanların binde, hatta yüz binde biri bile çıkmayı başaramaz. Çünkü ona çıkmak için insan öncelikle kendine hâkim olmalı. Eğer bu kalpte hırsın ve dünyaya ait tutkuların kırıntısı dahi bulunursa bu işe yeltenen kişi yolda kalır. Oraya ancak canlı cenazeler çıkabilir.
Sayfa 34Kitabı okudu
Hiçlik zirvesi
Bu fenâ mülküne ibretle nazar kıl ey cân,
Gafleti eyle helâ, hâlî değildir meydân.
Kanı Sultan Süleymân, kanı İskender Han,
Sad-hezâr ömrü sürûr ile geçirsen bir an.
Ne güle bülbüle hâkî, a gözüm bâğ-ı cihân,
Kime yâr oldu? Murâdınca felek-i devr-i zamân.*
__
* Bu yokluk mülküne ibretle nazar kıl, ey can,
Gafleti eyle heba, boş değildir meydan.
Hani Sultan Süleyman, hani İskender Han?
Yüz bin ömrü mutlulukla geçirsen bir ân
sürür ile geçir sen bir an.
Ne güle bülbüle bakî a gözüm bu cihan bahçesi,
Kime yâr oldu? muradınca zaman devrinin feleği
Hiçlik Zirvesi...
Öteye giden, dertten, elemden uzak, makamsızdır.
Sayfa 18 - Türkiye İş Bankası Yayınları
