Vezin, gerçekliğin üzerine tül serer; konuşulanın biraz sanatsallaşmasını, düşüncenin bulanıklaşmasını sağlar; düşüncenin üzerine düşürdüğü gölgeyle kâh örter, kâh vurgular onu. Nasıl ki güzelleştirmek için gölge gerekliyse, netleştirmek için de buğu gereklidir. – Sanat, bulanık düşüncenin tülünü yaşamın üzerine gererek, yaşamın görüntüsünü katlanılır kılar.