Eduardo Galeano ile, kıymetli felsefe õğretmeni arkadaşım Yavuz Laçin sayesinde tanıştım. Latin Amerikayı bütünüyle çok seviyorum ve oralara ait yazılan herşeyi merakla okuyorum. Bu sebeple Galeona da okuma listelerime eklenmiş durumda.
Galeano, bildigim kadarıyla Hugo Chavez tarafından ABD Başkanına hediye edilen "latin amerikanın kesik damarları" adlı kitabı ile kamuoyunda daha çok tanındı.
insanlık tarihine yaptığı muazzam katkı ile ortak insanlık hafızasında mühim bir yer edinmiş olan Maya-Inka--Aztek medeniyetleri başta olmak üzere, Yeni Dünya adıyla 1592 de keşfedilmiş Amerika kıtası nın tüm kadim halkları; aç gõzlü, doymak bilmez, çok uzun yüzyıllar boyunca açlık ve sefillik altında feodal beylerine hizmet etmekten, kilise ve engizisyon korkusunun oluşturduğu baskı birikiminden bütün ahlâkî hassasiyetlerini yitirmiş, "yağmalama ve kolay zenginlik elde etme çılgınlığı " kronik hastalığa tutularak, asla iflah olmaz sömürgecilik alçaklığıyla ulaşabildiği en küçük bir kara parçasına bile kraliyetlerinin bayrağını diken Avrupalï kolonizatör yağmacılar tarafından acımasızca ve bütün kültürel, dinî, folklorik özellikleriyle birlikte âdeta tarihten süpürüldūler.
Acımasız ve kendine hıristiyan! bu sömürgeciler, Dūnyanın tüm yeraltı ve yerüstü zenginliklerini kendilerine mal etmek açgözlülüğüyle yuzyillar boyunca Dünya üzerinde açlığın, yoksulluğun, acı ve gözyaşlarının en temel sebebi oldular.
Galeano, kısa, net ve vurucu metinlerle bu acıklı tarih dramlarna değinmiş.
Ama ezilenlerin, gariplerin, düşkünlerin, zayıfların hakkını temsil ederek yapmış bunu.
Her türlü tebriği hak ediyor.
