Yorgunum,uykusuz,hüzünlüyüm...
Sanki bir şey beni engelliyor ve
özgürleşemiyorum...
Şu anda çekilmez bir haldeyim. Yorgunum, uykusuz, hüzünlüyüm. Sanki bir şey beni engelliyor ve özgürleşemiyorum...
“Hüzünlüyüm, bir işe yaramaz hissediyorum kendimi -bir tanrı gibi.”
Sayfa 414 - Can Yayınları
“Keşke dalgın olabilsem, o zaman düşüncelerim kederlerimden kopardı.”
bu saatte bu kitabı okumak hiç ama hiç iyi olmuyor… zaten hüzünlüyüm iyice boğuluyorum! bu alıntıyı okuduktan sonra yüreğim kaldıramadı… hemen kapattım kitabı derin bir iç çekmesi, hüzün ve boğulma ile… kesinlikle bu kitabı kalabalıklar içinde okumak en iyisi evde okuyamıyorum!
Fakat kitabın sonlarına geldiğim için derin bir ayrılık acısıda var…
o kadar bana benziyor ki kitap, o kadar benziyor ki… birdaha hangi kitabı bu kadar yana yana okuyabilirim? Okusamda hiçbirinde kendimi bu denli bulmayacagım.
Bundan sonra hepsi sanki öylesine okumak için var gibi olacaklar…
böyle hissedeceğimi düşünsemde, bu yazarın diğer kitaplarını sahiden bir süre kaldıramayacağım! o yüzden hemen almayı düşünmüyorum.
Bu kitabımdan sonra hatta şu “kürk mantolu madonna” klişesini okuyacağım…
böyle klasik, bilindik herkesin olan kitapları okumak istiyorum..
almıştım ama yüzüne bakmamıştım bundan sonra tam bakma vakti bence! herkesin kitabı sonuçta… herkesin kitabı olsada hepimizin penceresi farklı.
belki de çok hoşuma gider bilemem.. belki o kitapta beni yaralar, yada içimi açar. Ama bunun kadar hiçbir kitabın beni yaralayacagını sanmıyorum.. bildiğin kendim yazmış gibi, kendimi buluyorum her kelimesinde.. buldukça çaresizleşip, boğuluyorum! bu kadarda benzemesin be düşünce yapımız Emilcim… bu kadar da yıkılmış dünyaya karşı up umutsuz olmayalım be Emilim…
Sayfa 169Kitabı okudu
Karamsar değilim, hüzünlüyüm
Sayfa 178 - Can YayınlarıKitabı okudu
İçimde canımı yakan, adını bilmediğim bir duygu var; kim bilir ne hakkında bir fikir lazım bana; sinirlerimde istek yok. Bilinçaltında hüzünlüyüm.
Sayfa 105 - Can YayınlarıKitabı okudu
''Sabah öylesine tatlı ve aydınlıktı ki; ama ben hüzünlüyüm biraz ve içimden tarlalara, kimsenin olmadığı yerlere gitmek geçiyor; insanların her zamanki gibi güzel ve güneşli günü mahvedeceklerini çok iyi öğrendim artık.''
Şu anda çekilmez bir haldeyim. Yorgunum, uykusuz, hüzünlüyüm. Sanki bir şey beni engelliyor ve özgürleşemiyorum.
“üzgünüm / hüzünlüyüm / el aman”
Sayfa 95
