Hz. Ali ile Zübeyr'in orduları 656 Aralık'ında Basra yakınlarında karşı karşıya geldi. Bu olay tarihe Cemel Vakası olarak geçmiştir. Zübeyr ve müttefikleri, umdukları kadar fazla destekçi toplayamamışlar ve sayısı daha fazla olan Hz. Ali'nin ordusu tarafından mağlup edilmişlerdir. Zübeyr ve Talha katledilmiş, savaşı idare ederken devesinin üzerindeki mahfelden çok belirgin bir rol oynayan Hz. Aişe ise Hicaz'a dönmeye zorlanmıştı. Hz. Aişe son günlerini siyasi bir belirsizlik içerisinde geçirmiştir.
Hz. Ali'nin yönetimine ilk askeri meydan okuma neredeyse hemen başladı. Hz. Aişe ve Talha ile birlikte Zübeyr, çoğunluğun Hz. Ali'yi desteklediği Medine'yi terk etti ve güney Irak'ta yeni İslam şehri Basra'ya gitti. Burada, İslam'dan önce Kureyş'in müttefikleri olan Sakif kabilesine mensup Basra'da meskun kişilerden destek bulmayı umuyorlardı. Hz. Ali de müttefik bulması gerektiğini fark edip başkentin dışına çıkarak Kfıfe'deki Müslümanları yanına çekmek için Irak'a gitti.
Hz. Ali hem İslam'a ilk girenlerdendi hem de Hz. Muhammed'e yakındı. Fakat bu durumdaki tek kişi değildi. Hz. Muhammed'in vefatının üzerinden çeyrek yüzyıl geçtiği halde kabile içerisinde konumlarının ve İslam'a bağlılıklarının kendilerine toplumda öncü bir rol verdiğini düşünenler vardı. Bunların arasında Zübeyr b. A vvam da bulunuyordu. Önde gelen bir Kureyşli olarak Zübeyr b. Avvam, Hz. Muhammed ve onun destekçileri 622'de Medine'ye hicret etmeden önce Mekke'de yapılan zulümden kaçmak için Etiyopya'ya hicret eden küçük grubun içerisindeydi. Medine'ye dönüp, Müslüman topluma katıldı ve Hz. Ömer'in, Hz. Osman'ı seçen şurasındaki altı önemli Müslüman'dan biri oldu. O ve çok benzer bir arka plandan gelen arkadaşı Talha b. Ubeydullah, Hz. Ali'nin göreve gelmesine karşı çıktılar ve ona karşı koymaya karar verdiler. Bunlara üçüncü bir kişi olarak, Hz. Muhammed'in en sevdiği hanımı olduğu söylenen Hz. Aişe de katıldı. Hz. Aişe muhtemelen Hz. Ali'ye karşı geçmişe dayanan şahsi bir beğenmemezlik besliyordu, ayrıca kendisi Hz. Ebu Bekir'in kızıydı; Zübeyr ve Talha'yı iyi biliyordu ve doğal olarak bu meseleye dahil olmuştu.
Hz. Aişe'nin öğrencileri arasında ise Urve b. Zübeyr'i görürüz. Hz. Aişe'den hadis rivayet edenler arasında en meşhur olmasının yanı sıra Hz. Aişe onun teyzesi olur. O şöyle demiştir: Hz. Aişe'nin vefatından dört veya beş yıl önce kendime şöyle dedim: "Bugün vefat etse, bildiği hadislerin zayi olacağı konusunda hiç endişelenmem. Zira ben hepsini zaten iyice kavramıştım."
Benzer şekilde Hz. Ali'nin (radıyallahu anh) peşinden ayrılmamakla bilinen kişiler görürsünüz. Bunlar iki oğlu Hz. Hüseyin ve Muhammed b. el-Hanefiyye ile täbiînden Abide es-Selmânî'dir.
- İbn Abbas'ın hadisleri konusunda uzmanlığıyla bilinenler Said b. Cübeyr, Mücahid, Tâvus ve Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe'dir.
Cabir b. Abdullah'tan rivayet edenler ise Ata, Amr b. Dinār ve Ebû'z-Zubeyr'dir.
- Ebû Hüreyre'den (radıyallahu anh) rivayet edenler arasında Said b. Müseyyeb, Muhammed b. Sirin, Ebû Seleme Abdurrahmân b. Avf ve Ebû Salih e Semmån el-A'rac bulunmaktadır.
- İbn Mesûd'tan (radıyallahu anh) rivayet edenlere - Esved, Alkame, Mesrûk ve Ebû Vâil'dir.
Sayfa 47Kitabı okudu
En iyi asker en iyi mit mensubu olurlardı yaşasalardı
Hz muhammed ve sahabeleri
Ebu Bekir
Ömer bin Hattab
Osman bin Affan
Ali bin Ebu Talib
Hatice bint Hüveylid
"Erkek olmak ve kadın olmak cinsiyetten ibaret değil ki, bu bahisteki sırri iyi bellemek gerekir. Nefis müennestir (di- Müennes nefsi islah edemeyen kişi ister erkek olsun ister kadin olsun (dişi) nefsin e elindedir. Kadınların bir akılla dokuz nefsi güttüğü ama erkeklerin dokuz akılla bir nefsin hakkından gelemediği malumdur. Asıl şaşılacak
Sayfa 99Kitabı okudu
Bizler, Hz. Peygamber'in sağlığında Müslüman olanların her birinin farklı farklı kimseler oldugunu çoğu zaman unutuyoruz. H Peygamber'e, her gördüğünde Hz. Hamza'yı hatırlatan, acılarını depreştiren Vahşi'nin de Müslüman olduğunu hatırlamakta fayda var. Sahabenin Islam'ı algı düzeyleri, yaşayışları da birbirinden çok farklıdır. Hz. Ömer'in uygulaması şu açıdan çok önemli: Mekke döneminde Islam'a gönül verenler, zor koşullardaki samimiyet sınavını başarmışlar, hem Kur'an'ın hem de Hz. Peygamber'in övgüsünü hak etmişlerdir. Bu sözlerimiz, sahabenin içinde birtakım ciddi yanlışlar yapanların, günah işleyenlerin olmadığı anlamına gelmemektedir. Hz. Peygamber'in vefatını müteakip henüz naaşı ortada dururken, Sakîfetu Bent Saide denilen yerde hilafet tartış- malarını başlatanlar, Medineli Müslümanlar, yani ensardı. Hz. Osman'ın şehit edilmeden önce sakalına yapışan ismin, Hz. Eba Be- kir'in oğlu Muhammed olduğu, "baban seni bu halde görseydi çok üzülürdü" sözleri üzerine oradan uzaklaştığı, pek çok kaynakta yer almaktadır. Cemel Savaşı'nda, bir tarafta Peygamberimiz'in eşi Hz. Aişe, karşı tarafta da Peygamberimiz'in damadı Hz. Ali vardır.
Hz.Aişe (r.anha) ne zaman sadaka verecek olsa üzerine güzel koku sürermiş. Sebebini sorduklarında ,”Çünkü bunu Allah’a yolluyorum.” diye cevap vermiş.Ne zaman sadaka verirseniz bilin ki bu Allah’a(cc)gönderdiğiniz bir ameldir.
Sayfa 52Kitabı okudu
"Sonra ona yalnızlık sevgisi verildi. Artık Hira Dağı'na çekilir, orada günlerce ibadet ederdi..."
Hz. Aişe' den rivayet
( Buhari...)
Sayfa 309
"Rasulullah hastalığı artınca benim odamda tedavi olmak isteğini diğer hanımlarına iletti. Onlar da izin verdiler. Rasulullah Meymune'nin odasından Abbas'la diğer bir adamın omuzlarına dayanmış bir halde adım atacak dermanı yokken oradan çıkarıldı da benim odama getirildi." (Aişe'nin 'diğer bir adam' dediği Ali'dir.)
Aişe'nin yanına vardığında Aişe'nin başı ağrıyordu. O "Vay başım" deyince Peygamberimiz "Asıl benim vay başım ey Aişe!" dedi.
Sayfa 158
Şah İsmail
İki günün sonunda da önce ezanı değiştirdi ve "Eşhedu enne Muhammeden Rasulullah (Muhammed'in, Allah'ın elçisi olduğuna şahadet ederim)" cümlesinden sonra "Eşhedu enne Aliyyen veliyyullah (Ali'nin, Allah'ın velisi olduğuna şahadet ederim)" ibaresi ile "Hayya ale'l-felah (Haydin kurtuluşa!)" çağrısından sonra "Hayya alâ hayri'l-amel (Haydin, amelin hayırlısına!)" ünlemini ekletti. Bunu ezan okumanın beş vakitten üç vakte indirilmesi takip etti. Cuma günleri de hutbe On İki İmam adına okutulacaktı. Öyle de oldu.
.
Hutbede de ilk üç halife ile Hz. Aişe'ye lanet okunmasını emretti. Sünnilerin en büyük cuma camileri olan Uzun Hasan'ın yaptırttığı Gök Mescit-Ulu Cami'ye bu yüzden kilit vurulmasını emretti. Buna itiraz edenler olursa elbette kazanlar kaynatılmaya başlanıyordu.
Sayfa 54
Onların aklın almadığı bir konuda hata ettiklerini ve yanıldıklarını mümkün görmek ve fiillerini -her ne kadar isabetli olmasa da- hayra niyetlenmeleri dışında yorumlamak mümkün değildir. Bunlar içinde en meşhur olanı, Hz. Muaviye ile Hz. Ali (r.a.) arasındaki savaş ve Hz. Aişe'nin (r.ah.) Basra'ya gitmesidir. Bu olayda Hz. Aişe'nin fitneyi söndürmek istediğini ancak işin [sonuç itibarıyla] kontrol edilemez bir boyut aldığını düşünmek gerekir. Çünkü işlerin âkıbetinin başlangıçta arzu edildiği gibi gerçekleşmemesi ve kontrol edilemez bir noktaya varması mümkündür. Hz. Muaviye hakkındaki zan ise yorumdan ve onun yürütmekte olduğu işlerden kaynaklanır. Bunun dışında anlatılanlar ise tek yolla gelen (âhâd) rivayetlerdir ve bunların doğrusu ile yanlışı karışmıştır. İhtilaflardan çoğu, bu işlerle uğraşan, Râfizilerin, Hâricilerin ve gereksiz işlere girenlerin uydurmalarından kaynaklanır. O halde doğruluğu ispatlanmayan haberlerin tümünü inkâr etmek, sabit olanların ise te'vili yolunu aramak gerekir. Bunu yapamadığında ise "Muhtemelen (bu rivayetin) benim bilmediğim bir te'vili ve açıklaması vardır ancak ben şu an bunu bilmiyorum" demelisin!
Sayfa 197Kitabı okudu
Hz. Aişe (r.anha) ne zaman sadaka verecek olsa üzerine güzel koku sürermiş. Sebebini sorduklarında, "Çünkü bunu Allah'a yolluyorum ."diye cevap vermiş.
Sayfa 52Kitabı okudu
