Fetih kitaplarında ve pek çok kaynakta adaleti misal teşkil eden Hz. Ömer'in (r.a.) yönetim anlayışı ve âlim bir halife olan Hz. Ali'nin (k.v.), Mısır valisi Mâlik el-Eşter'e yazdığı mektup, İslâm siyasî tarihinin ve nasihatnamelerinin temellerini oluşturmuştur.
HZ. ALİ (K.V.)'NİN CEVABI
Bir gün müminlerin emiri Hz. Ali'nin (k.v.) önüne küstah ve edepsiz biri çıkıp:
- Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer'in (r.anhüma) hilafeti zamanında fitne ve kavga, düşmanlık ve kin yoktu. Senin ve Hz. Osman'ın halifeliği zamanında ise kargaşa ve huzursuzluk hiç eksik olmuyor. Neden böyle? diye sordu.
Hz. Ali (k.v.) şu cevabı verdi:
- Çünkü ben ve Hz. Osman, Hz. Ebu Bekir ve Hz. Ömer'e yardım ediyorduk, sen ve senin gibiler de bana ve Hz. Osman'a yardım ediyor.
Buradan da çok fitne çıkartılabilir
Hz. Ali (k.v.) “Eğer ben, hazreti peygamberin (s.a.s.) ağzından duyduğum sırları size söylesem, siz, “Ali yalancıdır. Bunu kim duydu ki” dersiniz”.
Milyonlarca salat ve selam; İnsanların efendisi, peygamberlerin sonuncusu,seçkinlerin önderi, ilahi sırların emini ve ilahi huzurun perdesini açan Muhammed Mustafa'nın (s.a.v) pak ve nurlu türbesine ve İslam milletinin divanını kuran,şeriat kanunlarını beyan eden ashabına,ehli beytine ve bilhassa yüce K
Kadir sahipleri Hz.Ebubekir Hz.Ömer Hz.Osman ve Hz Ali'yi olsun.
Sayfa 39Kitabı okuyor
İYİLİKLE KÖTÜLÜK BİR OLMAZ
Herkesin kendi aydınlık ve karanlığını yaşadığı dünyamızda insanlığın ortak idealleri arasında hiç şüphesiz huzurlu ve mutlu bir hayat vardır. Düşünce insanla varolan ve gelişen bir cevher'dir. Düşünce yoluyla insanoğlu dünyayı daha iyi yaşanabilir kılmış ve toplumsal ilişkiler içinde birtakım ahlâkî yasalar geliştirerek huzur ve sükuneti
Hz. Ali'nin (k.v) rivâyet ettigine göre Peygamberimiz (s.a.v) buyuruyor ki;
"Hüzün kuyusu veya vadisinden Allah'a sığınırız." dinleyenlerden biri O'na; "Ya Resulullah, hüzün vadisi veya kuyusu nedir ?" diye sordu. Peygamberimiz (s.a.v) ona şöyle cevap verdi; "O, cehennemde öyle bir vadidir ki, cehennemin kendisi günde yetmiş kere ondan Allah'a sığınır, Allah onu riyakâr Kur'an okuyucuları için hazırlamıştır."
Sayfa 292
Hz. Ali (k.v)'den rivâyet edildiğine göre Peygamberimiz (s.a.v) şöyle buyuruyor;
"İnsanlar fakirlerini horladıkları, dünyayı imar etmeye karşı düşkünlük gösterdikleri ve altın para biriktirmek üzere paralarına da kıyasıya yarıştıkları zaman Allah onlara dört belâ indirir;
1- Kıtlık,
2- Devlet başkanının zulmü,
3- Devlet memurlarının hıyaneti,
4-Düşmanların heybeti."
Sayfa 219Kitabı okudu
Hz. Ali'nin (K.V.) rivayet ettiğine göre Peygamber'imiz (S.A.S.) buyuruyor ki:
«Hüzün kuyusu veya vadisinden Allah (C.C)'a sığınınız»
Dinleyenlerden biri O'na:
"Yâ Rasûlallah, hüzün vadisi veya kuyusu nedir" diye sordu.
Peygamber (S.A.S.)'imiz ona şöyle cevap verdi:
«O cehennemde öyle bir vadide ki cehennemin kendisi günde yetmiş kere ondan Allah (C.C)'a sığınır, Allah (C.C) onu riyakâr Kur'an okuyucuları için hazırlamıştır.»
Güzel bir kıssa
Peygamber Efendimiz (s.a.a), Hz. Ali'ye (as) sorar:
"Ya Ali Allah'ı, seviyor musun? Evet ya Resûlullah. Peki, Beni seviyor musun?
Evet, ya Resûlullah.
Peki, eşini seviyor musun?
Evet, ya Resûlullah.
Peki, çocuklarını seviyor musun?
Evet, ya Resûlullah.
Peki, bunların hepsini bir kalpte nasıl yapıyorsun
(topluyorsun)?
Hz. Ali (as) bu beklemediği son soru karşısında şaşırdı ve
cevap veremedi. Bunu düşünmem gerek, deyip oradan
ayrıldı.Hz. Ali (k.v) düşünceli bir şekilde dolaşırken eşi Hz. Fatıma (a.s) annemiz durumu fark edip, "Nedir bu hal, ya Ali?" der ve ekler, "Eğer bu düşünceli halin, dünyevi kaygılardan dolayı ise sana yakışmaz, bırak gitsin. Yok, bu halin Rahmani kaygılardan dolayı ise anlat birlikte çözüm bulmaya çalışalım" der.
Hz. Ali (as), Efendimizle (s.a) geçen diyalogu bir bir Hz. Fatıma'ya (as) anlatır. Hz. Fatıma durumu öğrenince tebessüm eder ve Hz. Ali'ye der ki: "Ya Ali, babama git ve de ki, kişi Allah'ı (c.c) aklıyla ve ruhuyla sever, Peygamberimizi (s.a.v) kalbiyle sever, eşini nefsiyle sever, çocuklarını ise şefkatiyle sever."
Hz. Ali, aldığı bu cevap karşısında memnun olur ve hemen Efendimizin yanına gelir. Hz. Fatima annemizden öğrendiklerini, Efendimize anlatır.
Peygamber Efendimiz (s.a.a) cevabı alınca tebessüm eder
Gaye Rızayı İlahi
Hz. Ali (k.v.) bir düşmanı alt edip öldüreceği sırada düşman “Son arzumu dinle” demiş, o da eğilince yüzüne tükürmüştü. Hz. Ali düşmanı bırakıp ayağa kalktı, o da şaşkınlık içinde ve yerinden kalkmadan sordu: “Beni bunca eziyet ve tehlikeye katlanarak yendikten sonra niçin işimi bitirmiyor, serbest bırakıyorsun?” Hazret şu cevabı verdi: “Son ana kadar seninle savaşım Allah rızası içindi, sen yüzüme tükürünce savaşıma şahsî (nefsî) öfkem ve kinim de karıştı, seni onun için bıraktım.” Evet, Hz. Ali cihadının nefsanî tahrik sebebiyle katle dönüşmemesi için düşmanı serbest bırakmış, öfkesinin savuşmasını beklemiştir. Bu kemâli elde etmenin yolu ise ilim ve ibadettir. İslâm’ın geldiği ilk günden itibaren Sevgili Peygamberimiz’in (s.a.) ve sahâbenin yaptıkları ve birinci derecede önem verdikleri iş (amel) öğretim, eğitim ve ibadetler olmuştur. Esasen İslâm devletinin kuruluş amacı da insanların hür iradeleri ile hak dine girmelerine ve Bir Allah’a kulluk etmelerine imkân sağlamak, ümmet ve insanlık hayatında hakkı ve adaleti hâkim kılmaktır. Bu sonuca bütün çeşitleriyle ibadet ederek gidilir ve gidilince de ibadete devam edilir.