ÖMÜR HANIM ...
Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan. Kalbimin üstünde binlerce
bıçak
...susmak da konuşmak kadar tehlikeli oluyordu artık. Dalgınlık, suskunluğu artırıyordu. Evli olduğunu unutuyordu. Evin içinde, bekârlığından kalan alışkanlıklarla yaşadığı oluyordu; hem de çok oluyordu.
Sayfa 407Kitabı okudu
"Bir insan susunca, sesi içinde dolaşmaya başlıyordu. İyice yayılıyordu. Sonunda gözlerde, ellerde, oturuşta, yürüyüşte, ette kemikte çın çın ötmeye başlıyordu bu ses. Dünyayı anlamak için susmak yetiyordu"
Nefsi hastalıklar, üç kategoridir:
Sözlerde nefsi hastalıklar ;
Fiillerde nefsi hastalıklar ;
Hallerde nefsi hastalıklar.
Sözlerde nefsi hastalıklar :
gıybet ( söylenen doğrudur, lakin konuşulması kardeşinin ölü etini yemek hükmündedir) ;
laf taşımak ( söz doğrudur lakin başkasına aktarılması haramdır) ;
aile sırları ( söz doğrudur lakin
Ve her keş,bazen susmak ister.Konusursa anlamazlar diye değil,anlamasinlar da zaten. İcinde taşan şeyleri iki kelimeye sığdırırsa diye..
Sayfa 81Kitabı okudu
Günaydın. Bu kalabalık ne fena. Bu sokaklar bu suratı asık adamlar, isteksizce işine, okuluna, vesaireye gidenler, etrafta büsbütün çirkin binalar, mutsuz herkes, korkunç bir manzara. Sonra bir sessizlik hasreti içimizde, bu gürültü ne fena. Baran'ın dediği gibi: "Bir insan susunca, sesi içinde dolaşmaya başlıyordu. İyice yayılıyordu. Sonunda gözlerde, ellerde, oturuşta, yürüyüşte, ette kemikte çın çın ötmeye başlıyordu bu ses. Dünyayı anlamak için susmak yetiyordu." Şöyle her şey ve herkes bir sussa sevgili okur. Kendimize gelsek... Var olun.
Ahırda Doğum! ve Sonu;
Beyaz şiltenin üstüne uzatılan Zeytun, ineklerin şaşkın bakışları altında kıvranıp bağırdıkça, “Hüşşş, erkeklere ses gidecek,” diye susturuluyordu. Ikınıyor, ıkındıkça renk değiştiriyor, sarıya, kırmızıya, mora çalıyordu yüzü. Gelinler kaynar suyla temiz bez taşıyor, Neslihan ise Zeytun’un bacak arasına bakıyor, arada eliyle yokluyordu. İneklerin
Ve susmak ,içinde bir şeyleri öldürmenin ,en sesli biçimidir.
Her başkaldırıda, haksızlığa karşı bir tiksinti ile birlikte, insanın kendi benliğinin herhangi bir yanına tam ve birdenbire bir katılışı vardır. Böylece kendiliğinden bir değer yargısı sokar araya, ne denli nedensiz olursa olsun, tehlikeler içinde süründürür. Bu noktaya kadar, umutsuzluk içindeydi, koşulunu haksız da olsa kabulleniyor, hiç değilse susuyordu. Susmak, hiçbir şeyi yargılamıyor, hiçbir şey istemiyor sayılmasına yol açmak, kimi durumlarda da gerçekten hiçbir şey istememektir. Umutsuzluksa, tıpkı saçmalık gibi, genel olarak her şeyi yargılar ve ister, özel olarak hiçbir şeyi. Sessizlik iyi belirtir bunu. Ama konuştuğu dakikadan sonra hayır derken bile ister ve yargılar. Baş kaldıran insan, sözcüğün kökensel anlamıyla, yüze geri döner. Efendinin kamçısı altında yürüyordu, işte karşı koymaktadır. Yeğ tutulmayanın karşısına yeğ tutulanı çıkarmaktadır. Her değer başkaldırıyı getirmez, ama her başkaldırı yönelimi bir değeri çağırır sessizce.
