Avrupalı şairlerin onları [diğer ulusları] sık sık kendi ülkesinin insanına benzeterek işlediklerini görürsünüz. Sözgelimi Shakespeare'in İtalyanları baştan aşağıya İngiliz'dir. Tüm dünya şairleri içinde, yabancı uluslarla kendini özdeşleştirme özelliğine sahip sadece Puşkin'dir. Örnek mi istiyorsunuz: İşte Faust, işte Cimri Şövalye
Sayfa 1115 - 1116 Yapı Kredi Yayınları
İlk düşünde Jung yerde, sınırları taşlarla çizilmiş bir deliğin olduğu bir çayırdadır. Gördüğü merdivenlerden aşağı iner ve kendini bir odacıkta bulur. Burada altın bir taht ile tepesinde bir göz olan ve canlı kanlı bir ağaç gövdesine benzeyen bir şey görür. Daha sonra bunun bir "insan yiyici" olduğunu söyleyen annesinin sesini duyar. Ama ne demek istediğinden emin olamaz. Bunun gerçekten çocukları yiyen bir figür mü yoksa İsa'nın ta kendisi olduğunu mu söylemiştir? Bu da İsa'yı algılayışını derinden etkileyecektir. Yıllar sonra bu figürün bir penis, daha sonra ise töresel bir fallus, bu yerin de yeraltındaki bir tapınak olduğunu anlayacaktır. Bu düşü "yeryüzünün sırlarına" girişi olarak görür.
Jung çocukluğunda bir dizi görsel halüsinasyon da yaşamıştır. Ay-rıca, istemli olarak imgeler yaratmak gibi bir yeteneği de vardı. 1935 yılında verdiği bir seminerde çocukken anneannesinin bir portresine uzun uzun bakarak sonunda büyükbabasını merdivenlerden inerken "gördüğü"nü anlatmıştır.
Carl Gustav Jung
Kırmızı Kitap
Sayfa: 3 - 4
#carljung #gustavjung #jung #carlgustavjung #kırmızıkitap #libernovus #benimokumam #benimokumahallerim #kitapseverlertakipleşiyor
Sayfa 3Kitabı okuyor
Yazarın başarısının ilk sebebi, mektuplarını incelediğimiz anda apaçık belirir. Howard Phillips Lovecraft, güzel bir mimari eser karşısında şiddetli bir estetik kendinden geçme hali yaşayan o ender insanlardan biridir. Providence'ın çan kulelerinin manzarası ya da Marblehead sokaklarının basamak basamak labirenti üzerine doğan güneşi betimlerken tüm ölçü duygusunu kaybeder. Sıfatlar ve ünlem işaretleri çoğalır, sihirli formüllerden kesitler gelir aklına, göğsü heyecandan kalkıp iner, zihninde imgeler art arda sıralanır; esrik bir coşkuyla gerçek bir kendinden geçme haline ulaşır.
Sayfa 70Kitabı okudu
Pazarlamayı doğrudan beynin en dip -sürüngen- bölgesine yönlendirmek gerekir, çünkü ilk tepki düzeyi burasıdır, Bu yüzden de çabuk karara (dürtüsel alıma) yol açar. Pazarlamacılar dil ile değil görsel imgeler halinde kodlanmış mesajlarla (zira sürüngen beyin okuma bilmez); bir hikaye kullanarak (çünkü sürüngen beyin gerçek ve hikaye arasındaki farkı ayırt edemez); doğal bencilliğe ve acıdan hazza kaçmaya davet ederek, en bariz dikkat çekme yolu olarak bir ürünü benzerlerinden ayırarak sürüngen beyne hitap ederler.
Sayfa 82Kitabı okudu
Türk Edebiyatında İlk: Matem
Patlayan Kuyrukluyıldızlar - Ekspresyonist ÖykülerKolektif · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20181,188 okunma
Plastik Çağda Estetik
Plastik çağında estetik üzerine konuşmayı konuda sohbet etmeyi istedim. Yaşadığımız çağı tanımlayacak tabii birçok kavram ve kelime bulmak mümkün seçmek mümkün. Geopoletik zemine baktığınız zaman bir belirsizlik, öngörülemezlik, çağından bahsede biliriz. Dijitalleşme açısından baktığımız zaman kartezyen, nevtönyen, mekanik evren anlayışının
Mitos’tan kaynaklanan roman sanatı gerçek olanı arar ve ona yönelir. Yüzyıllardır süregelen İslam sanatı ise, eski uygarlıkların gerçek karşıtı eğilimini ve içgüdüsünü hiçbir zaman kaybetmemiştir. Bu içgüdü, olaylar arasındaki tüm nedensellik zincirinin tanrının elinde olduğu bir dünyanın gerçek varlığı diye bir şeyin olmadığını ileri süren bir felsefeye dayanır. Hiçlik fikrini ilk olarak Arap düşünürleri Akdeniz’de dile getirdiler. Varlıkların gerçek olmadığı fikri hem şairlerin hem de sanatçıların hayal güçlerini istedikleri gibi kullanmalarına olanak sağladı. Ortaya konan eserler sadece bir dış görünüş olan varlığın süslü işlemeleri olduğundan, masallardan ve öykülerden başka şey değillerdi. Bundan ötürü İslam sanatı, hiçliğin ağından örülmüş bir imgeler ve görüntüler fantazmagorisi ve bir serap‘tır.
Sayfa 226Kitabı okudu
"Bu dünyaya ilişkin ilk izlenimin resmini bulmaya çalışmak, uçsuz bucaksız imgeler denizinde balık avlamaya benziyor. Gittikçe derine iniyorsunuz, bellek zorlandıkça yeni imgeler ortaya çıkıyor."
Sayfa 41
