ay ışığına batmış
karabiber ağaçları
gümüş tozu
gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
yaseminler unutulmuş
tedirgin gülümser
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
çünkü ayrılık da sevdâya dâhil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
hiç bir anı tek başına yaşayamazlar
her ân ötekisiyle birlikte
her şey onunla ilgili
telâşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
gittikçe genişleyen
yakılmış ot kokusu
yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
yansımalar tutmuş bütün sâhili
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
çünkü ayrılık da sevdâya dâhil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın
Ölüm her şeyin sonu değil ; bu kesin . Ama bütün kitapların yazdığı gibi , inanılmayacak kadar da acı verici bir şey .
ay ışığına batmış
karabiber ağaçları
gümüş tozu
gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
yaseminler unutulmuş
tedirgin gülümser
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
çünkü ayrılık da sevdâya dahil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
hiç bir anı tek başına yaşayamazlar
her an ötekisiyle birlikte
herşey onunla ilgili
telâşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
gittikçe genişleyen
yakılmış ot kokusu
yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
yansımalar tutmuş bütün sâhili
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
çünkü ayrılık da sevdâya dahil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
"Yaşamım boyunca hiç başka türlü bir aşk hayal edemedim ve işi o kadar ileri götürdüm ki, şimdi zaman zaman, aşkın, başka birine gönüllü olarak, zorbalık yapma hakkını vermek olduğunu düşünüyorum. Yer altındaki hayallerimde bile aşkı, mücadeleden başka bir şey olarak düşlemedim, hep nefretle başlıyor ve manevi üstünlükle bitiriyordum, sonra da ele geçirdiğim şeyi ne yapacağımı bilemiyordum. Kendimi manen bu kadar yozlaştırmayı başarmış, "canlı yaşamdan" bu denli vazgeçmişken, az önce, yanıma "acı sözler," duymak için geldi diye onu azarlayıp utandırdıysam ve hiç de acı sözler duymak için değil, beni sevmek için geldiğini, çünkü kadınlar için aşkın diriliş olduğunu, her türlü yıkımdan yeniden doğuş, kurtuluş olduğunu, burada olduğu gibi başka türlü olamayacağını anlayamamışsam, bunda inanılmayacak ne var ki? Gerçi, odada dolanıp dururken ve paravanın aralığından ona bakarken, ondan o kadar da nefret etmiyordum. Benim için en dayanılmaz olanı, onun burada olmasıydı. Birden yok olup gitmesini istiyordum. Yeraltında yalnız kalmak ve "huzur bulmak" istiyordum. Alışık olmadığım için "canlı yaşam" beni öyle eziyordu ki nefes almakta bile zorlanıyordum."
Sayfa 168Kitabı okudu
-3.
ay ışığına batmış
karabiber ağaçları
gümüş tozu
gecenin ırmağında yüzüyor zambaklar
yaseminler unutulmuş
tedirgin gülümser
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
çünkü ayrılık da sevdaya dâhil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
hiçbir ânı tek başına yaşayamazlar
her ân ötekisiyle birlikte
her şey onunla ilgili
telâşlı karanlıkta yumuşak yarasalar
gittikçe genişleyen
yakılmış ot kokusu
yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
yansımalar tutmuş bütün sâhili
çünkü ayrılmanın da vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
çünkü ayrılık da sevdâya dâhil
çünkü ayrılanlar hâlâ sevgili
Sayfa 77 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Bugünse yiyecek bulmak bile zordu. Fiyatlar inanılmayacak kadar yüksekti. Para çok kıttı ve
bulunduğu zaman bile, dükkânlarda yalnız lüks mallar değil, zorunlu ihtiyaç maddeleri bile bulunmadığı için satın alma gücü yoktu. Çocukları yırtık pırtık giysiler içindeydi. Karıları yemek yapacak yiyeceği bulmak için köleler gibi çalışıyordu. Vergiler daha da ağırlaşmış, vergi memurları daha da aç gözlü olmuşlardı. Savaşlar bittiği halde, bütün genç erkekler askere alınmıştı. Çiftlikler ve evler yıkılmıştı, hâlâ da onarılamıyordu. Saman bulunmadığından hayvanları ölmüştü. Kuraklık yüzünden ekinleri kurumuş ve ellerinde tohumluk bile kalmamıştı. Yaşam, hayatta kalmak için sürdürülen çok ağır, meşakkatli bir mücadeleye dönüşmüştü. Bütün Türkiye, küllerin içindeydi: Köyler yanmış, tarlalar ve bağlar mahvolmuş, yollar yıkılmıştı. Bu topraklarda daha önce kimsenin görmemiş olduğu bir yoksulluk ve ihtiyaç hüküm sürüyordu.
Sayfa 160
"Birincisi, ben sevemem, çünkü tekrar ediyorum, benim için sevmek, zorbalık yapmak ve manen baskı kurmak anlamına geliyor. Yaşamım boyunca hiç başka türlü bir aşk hayal edemedim ve işi o kadar ileri götürdüm ki, şimdi zaman zaman, aşkın, başka birine gönüllü olarak, zorbalık yapma hakkını vermek olduğunu düşünüyorum. Yer altındaki hayallerimde bile aşkı, mücadeleden başka bir şey olarak düşlemedim, hep nefretle başlıyor ve manevi üstünlükle bitiriyordum, sonra da ele geçirdiğim şeyi ne yapacağımı bilemiyordum. Kendimi manen bu kadar yozlaştırmayı başarmış, "canlı yaşamdan" bu denli vazgeçmişken, az önce, yanıma "acı sözler" duymak için geldi diye onu azarlayıp utandırdıysam ve hiç de acı sözler duymak için değil, beni sevmek için geldiğini, çünkü kadınlar için aşkın diriliş olduğunu, her türlü yıkımdan yeniden doğuş, kurtuluş olduğunu, burada olduğu gibi başka türlü olamayacağını anlayamamışsam, bunda inanılmayacak ne var ki?"
Sayfa 168 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
Ayrılık Sevdaya Dahil
açılmış sarmaşık gülleri
kokularıyla baygın
en görkemli saatinde yıldız alacasının
gizli bir yılan gibi yuvalanmış
içimde keder
uzak bir telefonda ağlayan
yağmurlu genç kadın
İTÜ Jeoloji bölümü öğretim üyesi Profesör Dr. Naci Görür'ün üniversiteden istifa ederken ifade ettiği şu hususlar çok acıdır; "İTÜ inanılmayacak ölçüde geriye düşen öğretim üyesi profiliyle inanılmayacak düzeyde fukaralaşan üniversiteye dönüştü. Genel olarak üniversitelerde insanlar uluslararası standartlardaki başarılarıyla araştırmalarıyla algılanmıyor bizden mi bizden değil mi, hangi topluluğa hangi düşünceye aidiyeti var gibi saçma sapan bir yolun içine girildi. Eğer belli bir düşüncenin insanı değilseniz sizi görmezden geliyorlar. Öyle olunca da gerçek bilim adamları küstürülüyor. İnsanlar artık kendi üniversitelerine aidiyetlwrini yitirdiler. "
_Benim ülkem Dünya’dır. Tüm insanlar benim kardeşimdir. İyiyi ve doğruyu yapmak benim dinimdir.
_Her türlü yanlışa karşı en amansız silah Akıl’dır. Bugüne kadar başka bir silah kullanmadım, bundan sonra da kullanmayacağım.
_Mantığı kullanmayı reddeden birisiyle tartışmak, ölüye ilaç vermeye çalışmak gibidir.
_İktidar halktan korkarsa bu
_Her şeyden önce insan olunmalı; ondan sonra doktor.
_Öfkeni aklınla yenemiyorsan, kendini insandan sayma.
_Kendisini başkalarının kurtarmasını bekleyen kişiler yalnızca kölelerdir.
_Sen hiçbir şey söylemeden çok konuşmanın sırrını biliyorsun
_Düşüncelerine katılmıyorum, ama senin düşüncelerini savunma hakkını sonuna kadar destekleyeceğim.
ROMEO
Konuşuyor. Ey parlak melek, konuş yine!
Sen göz kamaştıran bir parlaklık veriyorsun geceye;
Cennetin kanatlı ulağısın başımın üstünde,
Tıpkı ölümlülerin hayretle açılan gözlerine göründüğün gibi.
Tembel bulutlara binip uçarken o havanın kucağında,
Onu seyreden insanlar gibi hayranlıkla
Öylece bakıyorum ben sana.
JULİET
Ah, Romeo,
