Ruhunda eril ve dişil güçler aynı anda var olma savaşı veriyorlardı ama bu sıradan bir çekişme sayılamazdı, bu Titanların meydan savaşıydı. Doğanın yeni bir buluşu olduğu için henüz çok zayıf ve kırılgan olan ego bilincinin, bu kozmik savaşa karışmaya yeltenmesi bile sonsuzluğun karanlık dehlizlerinde yitip gitmesiyle sonuçlanabilirdi. Üstelik insanın o sığ aklı, cennetin uçsuz bucaksız yemyeşil yaylalarından, cehennemin zifirî karanlık dehlizlerine kadar uzanan Eros’un faaliyet alanını kavramaya kifayetsizdi. Burada iyi ve kötü, güzel ve çirkin, haz ile acı birlikte var olabiliyorlardı.