Her halükârda bu ilişkiler sömürgecilerin dünyada sömüren ve sömürülen kutuplar arasında ırk, milliyet ve din adı altında tesis etmek istedikleri yalancı ilişkilerdir. Kendisini insan ve bizi yerli, kendisini akıl ve bizi duygu olarak gören bir kimse, bizimle nasıl ilişki kurabilir? Onun bir örneği olan Bertrand Russel (Bir dünya istismarcısı ve emperyalistinden değil, dünyanın meşhur bir özgürlükçüsünden söz ediyorum.) şöyle diyor: "Petrol, medeniyetin malıdır. Hasan'ın, Hüseyin'in, filan kabile ya
da milletin malı değil; medeniyetin malıdır, sanayinin malıdır, insanlığın malıdır.” Bu sözlerin özeti nedir? Yani petrol sizin
malınız değildir. Petrol, beşeriyet için onu tüketenlerin malıdır. Peki, siz tüketebiliyor musunuz? Hayır! Oyleyse petrol bizimdir.
Hümanizmde Batı'yla ilişkimiz ve bağımız işte budur. Oyleyse hangi öze dönelim?
Sayfa 32 - Fecr yayınlarıKitabı okudu
Her seyin özeti
Onların gözünde bombalar, kurşunlar, bıçaklar, insanlığın devam etmesi için, hükmetmek zorunda oldukları, kükreyen uçurum hayvanının dişleriydi. Kendilerinin, insanlık soyunun kurtarıcısı ve yüksek bir ülkü için varlıklarını feda eden kahramanlar olduklarına bir sınıf olarak, uygarlığı yalnız kendilerinin ayakta tuttuğuna inanıyorlardı. Zayıf düşerlerse, büyük hayvanın onları yutacağına ve güzel olan her şeyin, bütün iyi ve yüce değerlerin, kaybolacağına inanıyorlardı. Onlar olmasa, her yerde anarşi meydana gelecek ve insanlık, ancak yüzyıllar süren çabadan sonra kurtulduğu o karanlık çağa yeniden dönecekti. Çocuklarını, anarşi denilen bir umacıyla korkutuyorlar, korkuyu yüreklerinde duyan ve bu duyguyla büyüyen çocuklar, aynı umacıyı kendi çocuklarının, kendilerinden gelen kuşağın damarlarına aşılıyorlardı. Bu halk ayaklar altında ezilmesi gereken bir hayvandı bu halk ve onu ezmek onların en başta gelen ödeviydi. Kısacası, zayıf insanlığı, yırtıcı canavara karşı, çabalarıyla ve bitmek bilmeyen fedakârlıklarıyla koruyorlardı. Bunun böyle olduğuna ve yaptıkları işin doğru olduğuna kesinlikle emindiler.
