Her geçen gün geçmişimi yeniden hatırlıyorum. Aile dediğim insanlar sağolsun beni her gün eskiye götürüyorlar. Ben bittim artık ya. Neden bunu kimse görmüyor. Geçmişimle iç içe yaşıyorum. Hani "Geçmiş geçmişte kalıyor" du.. Kalmıyor işte. Biliyorum ki en ufacık hatama, yanlışıma bakıyorlar yine. Bana her gün yaşattıkları cehennem
Bu kitabın da beklediğini söylemiş miydim ya :-(((
Elimizde 2 çözüm olanağı var: Ya bizi mutlu eden suç, ya da mutsuz olmamızı engelleyen ip...
SADE: 
Justine - Erdemin Felaketleri
… Yine böyle sıcak başka bir yazı, annemin öldüğü yazı hatırlattı. Paul ile dışarıda oynuyor, papatyalarla bezeli altın tarlalarda bisiklete biniyor, terk edilmiş evleri ve bahçeleri keşfediyorduk. O yaz hatıralarımda sonsuza kadar sürüyor. Annemi ve giydiği renkli bluzları hatırlıyorum. Sarı ip askıları gevşek ve narindi. Tıpkı onun gibi. Ufak bir kuş gibi incecikti. Radyoyu açar, beni kucağına alır ve çalan şarkılar da benimle dans ederdi. Nasıl şampuan, sigara ve Nivea el kremi koktuğunu hatırlıyorum. Her zaman alttan alta votka kokusu…
Kuyuya sarkan bir ip varsa ya düğümler kendini asarsın ya da tırmanıp yukarıya çıkarsın.
Seni sevmek,
Felsefedir, kusursuz.
İmândır, korkunç sabırlı.
İp'in, kurşun'un rağmına,
Yürür, pervasız ve güzel.
Sıradağları devirir,
Akan suları çevirir,
Alır yetimin hakkını,
Buyurur, kitabınca...
Sayfa 55 - METİS YAYINLARIKitabı okudu
Hayat dediğin nedir ki? Anlaşılmaz bir sır. Kurduğumuz düzen hep böyle gidecek sanırız. Birden ip kopar, ışık söner, her şey darmadağın olur...
Sayfa 12Kitabı okudu
