"Şimdi seninleyim . Çok zafer kazandım bu meydanda .Bazı zaman tevazuu öldürdüm. Çok insanı pençelerimde süründürdüm. Lâkin çok da yara aldım . Beni yere serenler,üzerime basıp geçenler de oldu."
"Ama tek kaybettiğim yol yürüdüğüm yol değildi, ben gönlümün yolunu da kaybetmiştim . Bir şeylere hakkıyla inanmaktan ve inandığımı yaşamaktan uzaklaşalı çok olmuştu ve bir kez yolu şaşırınca o yola yeniden girmek ve yeniden doğru yolu bulmak çok zordu ."
Bedenin toprağa deneyimlerin evrene, ruhun Yüce'ye dönsün. Unutma ancak bütünün tamamı kadar yalnız, her bir parçası kadar çoksun. Ruhun her daim anlamlarla var olsun .
"Tanrım,bana değiştirmeyeceğim şeyleri kabul etme gücü, değiştirebileceğim şeyleri değiştirme cesareti ve bu ikisi arasındaki farkı anlayabilme duyusu ver."
"Bizim gibi yapmak ölçüye göre acı çekmek gerekir"
Evet doğru! Bende böyle acı çekmek isterim tabii . Ölçüyle, hoşgörüye kapılmadan, kendime acımadan, kupkuru bir katışıksızlıkla acı çekmek.
Çünkü insan hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabullenebiliyor ama kapkara bulutlar arasından iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışığı belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor.
Zülfü Livaneli
Ve biz, hakikatte hep eskisi gibi birbirini arayan , isteyen , birbirinin huzurundan her zaman daha memnun ve zengin olarak dönen iki candan arkadaştık.