Kafamın içi, baştan başa, bekleyişle doluydu...
Hepimiz kırılganız, Isabelle. Bu bizim savaş zamanlarında öğrendiğimiz bir şey.
Sayfa 248Kitabı okudu
- Onlar için yokum ama, senin için buradayım...
Çocuklar sahip olunacak nesneler değillerdi; onlar düşünebilen, harekete geçebilen, karar verebilen ve saygı duyulması gereken insanlardı...
Onların dünyaları küçük bir dünya değil. Kendi değerleri, nitelikleri, özlemleri olan bir dünya. Orada hiçbir şey ne gülünç ne masum ne de yapmacıktır, çünkü bunların hepsi insanlığın özünden gelen şeylerdir.
Sayfa 17 - Alfa Kitap
Yetişkinler oyunun çocuklar için hayati bir etkinlik, hatta onlara biraz özgürlük tanıdığımız tek etkinlik olduğunu nasıl anlayamazlar?
Sayfa 19 - Alfa Kitap
Çocukların durumuyla ilgilenmedikçe dünyayı değiştiremeyiz. Yetişkinler onları kendi eşiti olarak kabul etmek yerine, onlara efendilerinin kölelere davrandığı gibi davranıyorlardı. Kadınlardan sonra, çocuklar da baskılanmış bir grup, neredeyse bir sosyal sınıf oluşturuyordu.
Sayfa 21 - Alfa Kitap
Bağışlamak ile göz yummak arasında sadece bir adım vardır.
Bir tren arıyordum ... Gece, gündüz, saat kaçta olursa olsun, beni alıp götürecek bir tren ! Burada boğuluyordum...
.
Sayfa 29
Çünkü korkuyoruz:
.
Duygularımızı kolayca erişemeyeceğimiz bir yere kilitlemişiz. Kendimizi duygularımıza kaptırmak istemiyoruz. Bastırdığımız duygular ortaya çıksın istemiyoruz.
.
Sayfa 74Kitabı okudu
Saflıkla, salaklığın arasında olduğu gibi
Bağışlamak ile göz yummak arasında sadece bir adım vardır.
Sayfa 78 - Can
Üstat Serdar Ortaç gibi "Aşk; bu kızılötesi, yaralı müzesi..."
Önemli olan tasvir etmek değil, görünenin altındaki gerçeği keşfetmektir.
Sayfa 34 - Can
Isabelle -seninle uzaya ben- demeye yemin etmiş çünkü
Niçin sonuna dek açılıyor bu ses? Sonuna kadar açılmazsa hangi zevki almış olmuyoruz? Sesin manitusuna kadar açılmasının kime ne gibi bir yararı oluyor? Başka gezegenlerden de dinlensin mi istiyoruz? Uzay muzay inlesin âlem bizi dinlesin, gibi bir derdimiz mi var ve kulak zarı kaç dolar, sizin bundan haberiniz var mı?
Sayfa 20 - Sersem Bakış Gezintisi
"Isabelle, bu eşsiz, bu dediği dedik duygu yalnız dostluk değil..."
Sayfa 122 - HelikopterKitabı okudu
915.jpg){kind=small}
İnsan, bir ayağı çukurda olunca onu bir nebze olsun yaşatmayı vaat eden her şeye gülümsüyor.
Sayfa 33 - Can
Ancak günahsız biri bir başkasının günahına karşı hoşgörülü olabilir!