GONÇAROV: OBLOMOV'UN DÜNYASINA BİR BAKIŞ
İşte tam bu noktada sanatın gerekliliğine, çağdaş insan için ne denli önemli olduğuna geçebiliriz. Onca gelişmesine karşın ne bilim, ne siyasal sistemler, ne hukuk, ne ekonomi, ne eğitim, ne de bir başka disiplin, çağdaş insanın bu parçalanmışlığını önleyebilmiş, onu gerçek anlamda –hem içsel, hem dışsal bir gerçeklik olarak– bir bütünlüğe
Sayfa 156 - 157Kitabı okudu
Sanat ve Sanatçı Hakkında
Sanat, çok sayıda insana, ortak keyiflerin ve acıların imtiyazlı bir resmini sunarak, o insanları heyecanlandıran araç. Sanat, sanatçıyı, toplumdan uzak kalmamaya mecbur kılar, onu en mütevazı ve en evrensel gerçeğe tabi kılar. Çoğu zaman, kendini toplumdan farklı hissettiği için sanatçı gibi yaşamayı seçen kişi, bir süre sonra, eğer toplumun geri kalanına benzediğini kabul etmezse, ne sanatını ne de farkını koruyabileceğini görür. Sanatçı kendini, onsuz yapamayacağı bir güzellik ile kendini koparamayacağı toplum arasında bir yerde konumlandırır. İşte, bu yüzden gerçek sanatçılar hiç kimseyi ve hiçbir şeyi hor görmezler. İnsanları yargılamaktan ziyade, anlamakla yükümlüdürler. Bu dünyada bir taraf tutmaları gerektiğinde, Nietzsche'nin kelimeleriyle, hâkimin değil, yaratıcının hükmettiği o toplumun tarafını tutarlar; bu yaratıcının işçi veya entelektüel olması ise onun için fark etmez.
Albert Camus
İşte Dostoyevski…
“Gerçek bir sanatçı ise yaratırken kendisinin farkında değildir. Kim olduğunu tam olarak bilmez. Kendisini ancak yarattıkları aracılığıyla, yaratılarının içindeyken ve yaratımı bittikten sonra tanımayı öğrenir. Dostoyevski hiçbir zaman kendini bulmanın peşine düşmedi; kendini tamamen eserlerine verdi. Her bir kitabındaki karakterlerde kendini kaybetti ve işte bu nedenle onu yine bu karakterlerde bulabiliriz.”
Sayfa 42 - Telgrafhane YayınlarıKitabı okudu
