sabırmıedeyimşükürmü #yorum
️️️️️
"Babalarının kaderinden
Amcalarının kalemine..." diyerek başlıyor kitap...
Bu söz bile ne kadar çok şey haykırıyor...
Bu kitap yazarımızın gerçekte yaşadıklarından, büyük acılarından oluşuyor...
İnsan başına gelmeden hiçbir şeyin farkına varmaz ve hiçbir bilgisi olmaz. Yaşamadan kimse kimsenin ne çektiğini bilemez. Anlıyorum diyen ne derse desin bana göre yalandır...
Yazarımız kitabın ismini o kadar güzel düşünmüş ki. SABIR MI EDEYİM ŞÜKÜR MÜ? hiç isyan etmeden. Elinden gelen bütün imkanları seferber etmiş...
Hayatları abisinin aniden karnında bir ağrı hissetmesi ile bambaşka olur. Tanı tabi ki hemen koyulmaz. Bunun için uzun bir süreç onları beklemektedir.
Asker olan ve çevresi tarafından da tanınan ve çok sevilen yalnız bırakılmaya abisinin ağrılarını biraz olsun hafifletebilmek için çalmadık kapı bırakmamış...
Her kapı umutla açılıp, acı ile kapansa da onlar yılmamış, yıkılmamış...
Uzun çok uzun arayışlardan sonra hastane evresi gelmiş...
Dirayetli olsalarda hastalık daha dirençli çıkıp pençesine almıştı...
Aile bağları çok kuvvetli bir aile gördüm karşımda...
Ben okurken ciğerim söküldü diye bir tabir varya tam da öyle hissettim.
Nasıl hissettim biliyor musunuz? Sonunu biliyorum hakkın rahmetine kavuştuğunu biliyorum ama bu çaldıkları kapıdan bir umut çıkacak diyorum. Bu sefer olacak...
Uzun süreçte evlatlarına sarılan, eşi ile avunan, kardeşleri ile ayakta duran, ailesine moral veren, bir kez neden ben demeyen demeyen, isyan etmeyen, metanetini koruyan Abdullah KARAKÖSE mekanın cennet, ruhun şad olsun, nur gölünde yat...