"...yerim neresi benim bu evde?
Çocukların odası, senin köşe koltuğun, bana ait bir sen var gibiydin bu evde, meğer sen de benim değilmişsin Şerife. Benim olsan böyle aniden gider miydin? Müfide Hanım iyi kadın, hoş kadın da çok konuşuyor. Sen az konuşurdun, hatta gerekmedikçe hiç, senden sonra bildim ki az konuşanlar çok yaşamıyor..."