Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı. Üçüncüsü de yolda. Ben sevdim Haldun Tanerin kalemini, üslubunu. Okuduğum her hikâye beni, deyim yerindeyse nostalji yolcuğuna çıkardı. Dönemin komşuluk ilişkileri, kahvehane muhabbetleri, kapı önü sohbetleri, kadın erkek ilişkileri hepsi gözümün önünde yaşanıyor gibiydi . Öykülerin içeriğide çesitliydi; iskambil kartlarina, komşunun kedisine, bir eczanenin müşterilerine yazilmiş mizah ve hiciv iç içe öykülerdi bunlar. Öyküde favorim her zaman Sait Faikti. Ama artık favorim değil, favorilerim var.
