Göğsümün hemen ortasında bir yangın vardı, alev aldı ve biz içinde kaldık. Yandım, yanarken yaktım. Aramızda yanan ateşin bir tarafında o vardı, diğer tarafında ben. Alevler yükseldiğinde avucumdaki yüzükleri attım en son ateşe. Bu kez bitti. Olabilecek en acı şekilde hem de. Ona ev olan kırık, yıkık dökük kalbim artık bir yangın yeriydi ve o yangını sönene kadar ikimiz de sessizce izledik. Geçmişimiz, hayallerimiz yandı ama kül olan biz olduk.
Sayfa 305Kitabı okudu
“Bak gözlerime. Aşık gibi bak bana, Gurur. Öyle bir bak ki bana, benim için öleceğine inansın herkes. Bana bakarken bu kadarlık hız yetmez, bana öyle bir bak ki, kalbin göğsünde alev alsın, öyle çok atsın ki parmak uçlarım yansın. Ben bundan sonra topyekün senin esaretinde, sana zincirleyim.”
Sayfa 403Kitabı okudu
Renklerim siyah oldu siyahım da yandı.
"O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı
Sahile vurdu kalbim su yandı, kum da yandı,
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum
Ölüme baş kaldıran dertli uykum da yandı
Yurdumdan mahrum edip dolaştırdın cem gibi
Ruhumla söndü alev sonra ruhum da yandı
Beni Yakışına
_Az yemek, az uyku, az konuşmak ve herkesle düşüp kalkmamak. İşte doktora ihtiyaç olmaması için yapılması gerekenler bunlardır.
_Az ye! Yedikten sonra hazmoluncaya kadar başka bir şey yeme! Zira şifa yemeğin hazmolunmasındadır. İnsanın sağlığını bozan yemek üzerine yemek yemektir. Tıp ilmi ki beyte sığdırılmıştır. Ve söylemenin güzeli de kısa
_İnsan, ya insan gibi akıllıca söylemeli yahut hayvanlar gibi susmalıdır!
_Sessizce bir köşede oturan sağırlarla dilsizler, gevezeden daha üstündür.
_Her ormanı boş sanma, belki de kuytuluklarında bir kaplan uyuyordur.
_Hastaya şeker vermek günah olur, çünkü ona acı ilaç fayda verecektir.
_İnsanlarla münasebetin ateşle münasebetin gibi olsun. Çok
_Kanatsız uçmaya kalkışma!
_Ham, pişkinin halinden anlamaz; öyle ise söz kısa kesilmelidir vesselâm.
_O, kırmızı güldür, sen ona kan deme. O, akıl sarhoşudur, sen ona deli adı takma!
_Hakiki olan vaadleri gönül kabul eder; içten gelmeyen vaadler ise insanı ıstıraba sokar. Kerem ehlinin vaadleri görünen hazinedir; ehil olmayanların vaadleri ise
Turgut'un vedası...
"Bitmiyoruz, ürkme sevgilim. İçimde tam da tanımına uygun bir acı var. Belki de bir türlü ne kendime ne de sana yaşatamadığım baharların sitemi bu hastalık. Cezamı çekiyorum. Var oluşuma yeteri kadar hizmet edemediğim, bizim için yaratılan dünya nimetlerinden olması gerektiği kadar faydalanmadığım için her biri
Sayfa 329Kitabı okudu
Seni bütün kalbim, ruhum, fikrim ve bütün varlığımla seviyorum. Yıllardan beri her an artan bu sevgi, öyle bir sevgi ki, bir yangın alevi gibi beni her an artan bir hararet, bir yakıcılıkla sarıyor. Bunu tarife imkân yoktur.
Sayfa 331 - Kemal UluserKitabı okudu
Kalp yandıkça göz kendini sorumlu tutup ateşi söndürmek için yaş döker. Ne çare ki yaşlar bu yangını söndürmez,  bilakis fazlalaştır. Gözdeki yaş fazlalaştıkça kalpteki yangının şiddeti artar. Yangın büyüdükçe göz daha çok su döker. Böylece aşığın kaderi olan bir aşk sarmalı başlar. Artık aşık ağladıkça kalbindeki yangın büyüyor, yangın büyüdükçe ağlama çoğalıyordur. Nihayet bu kısır döngü içinde yanan kalbin alevi dumanlarını “ah” olarak ağızdan dışarıya vermeyi dener. Bu da ah eden aşığın ister istemez kalbindeki yanışı herkese ilan etmesine yol açar.
Sayfa 148Kitabı okudu
.
Ben bu enkâz üstünde fikrim, kalbim, vicdânım boş..
Bakacağım bir kırık sütun gibi derinlere;
Boşluklardan başka şey görünmeyen enginlere.
Bu boşluklar önünde arzım, semâm, her yerim loş..
Cennetler'den koğulmuş Âdem ömrü süreceğim;
Dünyâyı bir vatansız gözleriyle göreceğim.
Bu saatte artacak harislere intikâmım;
Ümidimi, aşkımı çalanlara
Sayfa 275Kitabı okudu
O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı
Sahile vurdu kalbim su yandı, kum da yandı,
Bir mum gibi eriyip aktı uykusuzluğum
Ölüme baş kaldıran dertli uykum da yandı
Yurdumdan mahrum edip dolaştırdın cem gibi
Ruhumla söndü alev sonra ruhum da yandı
Kül oldu bir yiğidin figanıyla her umut
Bülbülün küllerine konan puhum da yandı
Böylesi bir yangın görmedi Nemrut bile
Kaktüsün gölgesinde nazlı ahım da yandı
Ahımdır zannederdim en belalı kıvılcım
Kirpiğine dokunan kanlı ahım da yandı...
Nurullah Genç ( Beni Yakışına )
